De jonge Nederlander die Nathan Aké achterna wil met hulp van John Terry

De pas zestienjarige Sil Swinkels haalde deze zomer de internationale pers toen hij als jong talent van Vitesse de oversteek maakte naar Aston Villa. Daar rondt de jeugdinternational in zijn eigen tijd braaf zijn havo-opleiding af, terwijl hij op het veld een veelbelovende start maakt. De centrale verdediger speelde tot nu toe alle duels bij de Onder-18 en durft zelfs voorzichtig verder te kijken richting de Onder-23 en het eerste elftal, al moest hij aanvankelijk niets hebben van het idee dat hij bij een club uit de Premier League zou kunnen voetballen.

Door Thijs Verhaar

“Ja, ik houd wel van een mooie tackle op zijn tijd”, grijnst Swinkels als zijn officiële debuutwedstrijd tegen Leicester City Onder-18 ter sprake komt. De Nederlandse voorstopper waagde een kwartier voor het einde een ultieme poging om zijn directe tegenstander af te stoppen en zag die actie eindigen in een forse overtreding. “Geel natuurlijk, maar dat hoort er ook een beetje bij, hè? In je debuutwedstrijd een kaart pakken als verdediger. Dat vinden de mensen hier ook helemaal niet erg, want ze waarderen het wel als je de beuk erin gooit. De trainers weten dat ik heel fysiek speel en moedigen dat ook aan.” Swinkels & Co wonnen het duel met 2-1 en hielden een week later ook de leeftijdsgenoten van Norwich City er knap met negen man onder met een 1-0 zege.

“Twee keer gespeeld, twee keer gewonnen en nog geen minuut gemist”, vat Swinkels treffend samen. Hij is nu zes weken in Birmingham en heeft weinig tijd nodig gehad om zich aan te passen aan zijn nieuwe omgeving. “Ik vind het geweldig hier. Je wilt niet geloven hoe goed alles hier is geregeld, echt absurd. Op elk trainingsveldje ligt een perfecte grasmat; echt gras en geen kunstgras meer zoals bij Vitesse. Daar was alles ook heel goed verzorgd hoor, maar dit is next level. We doen hier heel veel positietrainingen, dus dan zie je op het ene veld de spitsen hun ding doen, terwijl de middenvelders op een ander veld oefenen en wij als verdedigers staan op nóg weer een ander veld”, somt Swinkels op. “En dan hebben we het pas over één team, want de andere leeftijdscategorieën hebben ook allemaal meerdere velden om op te trainen. Zo uitgebreid is het hier.”

Wie hem zo enthousiast hoort vertellen, kan maar moeilijk geloven dat hij aanvankelijk helemaal niets voelde bij het idee dat hij naar de Premier League kon verhuizen. “Mijn zaakwaarnemer vertelde me tijdens het begin van de coronacrisis opeens dat ik naar Aston Villa kon. Dat is natuurlijk fijn om te horen, maar de eerste dagen deed het me niet veel. Ik zat toch goed bij Vitesse? Pas later ging ik het als een grote kans zien en heb ik samen met mijn ouders besloten om er te gaan kijken”, memoreert Swinkels. Zodoende stapte hij met zijn ouders op het vliegtuig en luisterde hij beleefd naar een presentatie waarin het hoofd van de jeugdopleiding hem het gedetailleerde leertraject richting het eerste elftal uitlegde. “Door de coronacrisis zaten daar zeker vier weken tussen en inmiddels was ik er zelf ook al redelijk van overtuigd dat het een goede stap zou zijn, want het is sowieso leerzaam voor me om te spelen bij zo’n grote club. De presentatie trok me vervolgens helemaal over de streep, want er zit echt een goed plan achter.”

Vader en moeder Swinkels stemden in op voorwaarde dat hij wel eerst zijn school zou afmaken en ook daar heeft Villa aan gedacht. “Er is hier een leraar aangenomen die erop toeziet dat ik mijn toetsen eerlijk maak”, legt hij uit. Verder heeft Sil vooral online contact met zijn docenten in Arnhem. “Ik weet nog niet hoe het straks met examens zal gaan, maar voorlopig is het goed te combineren met het voetbal. Sowieso duurt het nog even voor ik mijn diploma kan halen, want mijn laatste schooljaar is pas net begonnen.” Voor heel even klinkt hij als een gewone leerling als hij over zijn cijfers en leraren spreekt, maar Swinkels is toch vooral een potentiële topvoetballer en praten over de sport gaat de spraakwaterval net zo makkelijk af als de verhalen over thuis. “Het klopt dat ik kan genieten van het pure verdedigen van Sergio Ramos, maar Virgil van Dijk is net zo goed een voorbeeld voor mij. Hij straalt zo’n rust en kalmte uit. Daar probeer ik echt van te leren. Zelf moet ik het vooral van mijn kracht hebben, maar ook mijn inzicht is behoorlijk goed. Ik probeer waar mogelijk ook op te bouwen. Het klassieke beeld van een verdediger die de bal bijna het stadion uit rost klopt bij mij alleen als het te gevaarlijk is om het middenveld in te spelen.”

De centrumverdediger heeft een contract voor drie jaar getekend, met een optie voor een vierde seizoen. In die tijd hoopt hij zich van de Onder-18 op te werken naar het eerste elftal, al wil hij absoluut geen tijdspanne noemen wanneer hij zover moet zijn. “Natuurlijk wil ik dat zo snel mogelijk realiseren, maar het is wel de Premier League. Daar moet je écht klaar voor zijn en er zijn nu eenmaal niet veel jonge verdedigers die meteen meekunnen in dat niveau.” Daarom was het volgens hem ook makkelijker geweest om in Nederland te blijven. “In de Eredivisie krijgen jonge spelers veel eerder de kans, al zijn er hier ook uitzonderingen, hoor. Eén jongen van zestien traint hier bijvoorbeeld al mee met het eerste elftal van Villa. Dat lijkt mij ook geweldig, maar ik moet eerst hier maar eens voor lange tijd goed spelen bij de Onder-18”, klinkt het nuchter. “Ik ben hier pas anderhalve maand en ben een van de jongsten in het team. Het is nu mijn volgende doel om tegen leeftijdsgenoten van een echte topclub te spelen en mezelf dan staande te houden.”

De club heeft Swinkels voorgespiegeld dat hij een seizoen in de Onder-18 moet blijven. Bij succes mag hij vervolgens aansluiten bij het hoogste jeugdelftal, waarna besloten wordt of hij daar moet rijpen of zichzelf via verhuurperiodes verder moet ontwikkelen. “Nu mag ik ook al af en toe bij de Onder-23 trainen, dus het is mooi om te zien dat ze hun woorden waarmaken. Dat moet je toch altijd maar even afwachten”, stelt de jongeling met zijn opvallend zware stem. Hij woont tegenwoordig in een gastgezin en heeft veel contact met de assistent-trainer van de Onder-23. “George Boateng. Hij is net als ik Nederlands, dus het is fijn om af en toe in mijn eigen taal te kunnen spreken. Verder bel ik natuurlijk heel veel met mijn ouders en mijn zussen. Mijn vader kijkt elke wedstrijd via een app en belt me dan na afloop om alles te bespreken. Hij speelt zelf in een vriendenteam en heeft nooit op hoog niveau gevoetbald, maar als mensen erom vragen, zegt hij toch altijd dat ik het van hem heb, haha.”

Hoewel die laatste opmerking voor mensen die hem niet kennen misschien een tikkeltje arrogant over kan komen, zegt de jonge Swinkels het vol genegenheid. “Het is zo fijn dat ik alles met iemand kan bespreken en pa weet ook echt veel van voetbal. Als kind heb ik mijn hele leven lang elke dag met geoefend naast ons huis. Hij en mama hebben me altijd overal gebracht en waren er altijd bij. Het is dan ook best wel lastig dat ik hen nu niet om me heen heb, dus waardeer ik die belmomenten op de zaterdagavond alleen maar meer.” Swinkels was het in Nederland gewend om altijd gezelschap te hebben en hij geeft eerlijk toe dat hij de Brabantse gezelligheid soms mist. Toch is hij nu ook wel even blij met de rust, want de afgelopen weken zijn behoorlijk hectisch geweest. Op 27 juli las hij zijn naam voor het eerst in diverse kranten en op Voetbalzone. “Mijn transfer zou nog helemaal niet bekend worden, maar een journalist van De Gelderlander kwam er toch achter en vervolgens ging het snel. Ik was vroeger al een keer op televisie geweest toen Vitesse Onder-15 kampioen werd, maar dit was de eerste keer dat het alleen om mij ging, dus daar was ik toch wel een beetje trots op.”

“Ook was het heel bizar om te zien hoe snel de supporters van Aston Villa mij vervolgens online wisten te vinden. Ik kreeg allemaal berichtjes op Instagram van wildvreemde mensen die me succes wensten. Eentje stuurde zelfs dat hij vlakbij Birmingham woont en dat ik hem altijd kan bellen als ik iets nodig heb!” Swinkels kan het nog altijd moeilijk bevatten hoezeer de club leeft in de regio. “Bij het eerste elftal is het natuurlijk altijd vol als supporters in het stadion mogen en hetzelfde geldt gek genoeg ook bij de Onder-23 en zelfs bij ons als Onder-18 komen best veel mensen kijken.” Swinkels weet dat ook hoofdtrainer Dean Smith waar mogelijk een trouwe toeschouwer is van de jeugdelftallen en hetzelfde geldt voor assistent John Terry. “Het zou natuurlijk geweldig zijn om in de toekomst van zo’n icoon te mogen leren”, glundert de jongeling. “Voorlopig zit ik hier echter heel goed op mijn plek bij de Onder-18. Ik leer hier zo veel. De manier van spelen past perfect bij mij en ik word hier alleen maar beter van. Ik weet zeker dat ik op deze manier het meeste uit mijn carrière kan halen.”

Voor de jonge verdediger is het dan ook een teleurstelling dat hij door zijn transfer tijdelijk niet voor de vertegenwoordigende jeugdelftallen van Oranje mag spelen. “De bondscoach heeft me gebeld om uit te leggen dat ze voorlopig alleen maar spelers uit de Nederlandse competitie selecteren vanwege corona. Anders moet ik steeds in quarantaine en mis ik de wedstrijden”, legt hij uit. Wel hoopt hij dat hij volgende zomer mee kan en mag naar het EK Onder-17 op Cyprus. “Dat zou een heel mooie ervaring zijn. Ik hoop mezelf de komende jaren goed te ontwikkelen bij Villa en wie weet wat er dan mogelijk is richting het Nederlands elftal. Daar durf ik nu nog niets over te zeggen, maar Nathan Aké heeft in ieder geval aangetoond dat het kan lonen om als jongen van zestien jaar Engeland te gaan. Hij speelt nu maar mooi bij een absolute topclub en is international. Het zou heel mooi zijn als ik dat ooit ook mag zeggen.”