De IC factor

Het waren ongekende taferelen voor een club als Fiorentina. De presentatie van Mario Gomez trok 25.000 Fiorentini naar stadio “Artemio Franchi”. Mario Gomez, de fameuze topspits van Bayern München, zou met Giuseppe Rossi het koningskoppel van La Viola vormen. Een voorhoede als in de gouden jaren negentig ten tijde van Gabriel Batistuta en Edmundo. Een investering vanjewelste om serieus mee te doen in de top. Het werd een groot fiasco. Inmiddels scoort Mario weer aan de lopende band namens het Turkse Besiktas. Toch worden zijn doelpunten niet gemist dankzij de IC factor.

Josip Ilicic kwam, net als Gomez, in de zomer van 2013 voor circa negen miljoen euro over van Palermo. Hij is een etnische Kroaat, geboren in Bosnië-Herzegovina, uitkomend voor Slovenië. Bij Palermo speelde Ilicic vaak “trequartista”, dus achter de spits. Of bij uitzondering iets meer vanaf de zijkant. Helaas voor hem waren de toppers Edinson Cavani en Javier Pastore al verkocht. Fabrizio Miccoli en een nog onbekende Paulo Dybala waren zijn kompanen. Palermo degradeerde maar met zijn 10 doelpunten viel Josip op.

Het eerste seizoen bij Fiorentina was er één om snel te vergeten, mede door blessures. Afgelopen seizoen (2014/2015) posteerde coach Vincenzo Montella Ilicic uit nood vaak als valse spits. Deze greep pakte aanvankelijk slecht uit en zo nam de kritiek op Josip met de dag toe. Hij zat niet lekker in zijn vel en maakte zwijggebaren naar de curva. Des te bewonderenswaardiger was zijn vechtlust. Waar de club hem in Januari 2015 al voor een appel en een ei van de hand had gedaan aan Torino of Bologna weigerde onze vriend. En met de ontluikende lente kwam de echte Ilicic tevoorschijn. Gebruikmakend van zijn fraaie linker trap(techniek), kwamen de doelpunten, acht om precies te zijn. Hij oogt wat slungelig en moet het niet van zijn fysiek hebben maar wat een buskruit zit er in zijn voet.

Dit seizoen gaat de 28-jarige Josip rustig door met scoren. Op dit moment liggen er in de serie A negen in. Daarvan zijn er wel zes vanaf de elfmeter stip. Ik reken er op dat er nog meer bijkomen. In de Europa League was hij tegen Lech Poznan doorslaggevend met twee goals, oftewel een “doppietta” zoals de Italianen zeggen. Het geheim is dat Fiorentina weer met een echte spits speelt en Josip weer “trequartista” is. Zijn nieuwe kompaan is tevens Kroaat en luistert naar de naam Nikola Kalinic.

Kalinic kwam afgelopen zomer en deed de wenkbrauwen fronsen. Ja, wat wist ik van deze speler? Niets. Behalve dat hij scoorde in de Europa League finale tegen FC Sevilla namens het Oekraïense Dnjepr Dnjepropetrovsk. Andere koek dan de zo bejubelde aankoop Mario Gomez. Een low budget aankoop, aangezien de salarispost op de balans gereduceerd moest worden. Voor “slechts” vijf miljoen werd de deal afgerond. De eveneens 28-jarige spits had voor zijn Dnjepr tijd in Engeland bij Blackburn Rovers weinig potten kunnen breken. De sceptici, waaronder ik, hebben echter ongelijk gekregen. De teller staat inmiddels op tien doelpunten.

Zijn kwaliteiten? Een allround meevoetballende spits. Aanspeelpunt voor Ilicic en Borja Valero. Zijn doelpunten zijn niet zo fraai als die van Ilicic. Het zijn in de regel echte spitsen doelpunten, intikkers dus. Maar hij trekt en sleurt negentig minuten lang en houdt zo de verdediging van de tegenstander bezig. Trainer Paulo Sousa heeft duidelijk een rol gespeeld bij het aantrekken van Kalinic. De speelstijl die hij voor ogen heeft vraagt om het type Kalinic.

Na de match in het Giuseppe Meazza tegen Internazionale weet heel Italië wie Kalinic is. De man van de drie “intikkers”. Met zijn goede prestaties heeft hij zich ook in het Kroatische nationale elftal gespeeld, waar hij sterke concurrentie heeft van Juventus aanvaller Mario Mandzukic.

Is Nikola wereldtop? Nee, hij is geen Gonzalo Higuaín of Batistuta. Daarvoor is hij niet efficiënt genoeg, geen killer. Maar het duo Kalinic-Ilicic is samen al goed voor negentien doelpunten. Mede daardoor is Fiorentina de meest scorende ploeg. Het gevolg is dat La Viola nu wel volop meedoet in de top van de serie A. De laatste keer dat Fiorentina zich mocht laten kronen tot winterkampioen was in het seizoen 1998-1999. Om precies te zijn 17 januari 1999 na een overwinning op Cagliari. Toen vooral dankzij Batigol. Wat zou het mooi zijn als de IC factor zeventien jaar later zorgt voor een nieuw winterkampioenschap.