De Duitse wereldkampioen die na de voetbalharten nu ook de kebabwereld verovert

Ooit kroonde Lukas Podolski zich in Brazilië tot wereldkampioen voetbal. Als jongetje van 1. FC Köln legde Prinz Poldi de basis voor een geweldige carrière, waarin hij uiteindelijk honderddertig keer uitkwam voor de Duitse nationale ploeg. Nu maakt de linkspoot vooral furore buiten de lijnen. Maar voetballen? Dat doet de 38-jarige Podolski nog steeds. Voetbalzone duikt in zijn verhaal.

Door: Lars Capiau

Uitpuilende bakken met ijsbergsla, in rondjes gesneden rode uien en in blokjes gehakte tomaten en komkommers sieren het moderne interieur. Een speciaal daarvoor gereserveerd dienblad biedt plek aan de losse citroenen. Ernaast staan emmers vol met knoflooksaus en chilisaus.

Vier verticaal draaiende braadspitten leveren genoeg döner kebab af om de hele dag lang klanten te voorzien van een heerlijke snack. Zie je zo’n doorsnee kebabzaak in Keulen, is het niet ondenkbaar dat je een wereldkampioen met een speciaal kebabmes in de weer ziet. Want Lukas Podolski is trotse mede-eigenaar van veertig (!) kebabzaken in Duitsland. Aanstaande zaterdag opent Mangal Döner x LP10 weer een zaak. Ditmaal in Bochum.

Geen döner, maar een wereldbeker

Hoe anders zag het strijdtoneel er tien jaar geleden uit voor Podolski. Toen had de geboren Pool geen broodje döner in zijn handen, maar een wereldbeker. Hij had als bankzitter net toegezien hoe invaller Mario Götze in minuut 114 geschiedenis schreef. Het voormalig supertalent knalde de dromen van Lionel Messi’s Argentinië aan gort en bracht Duitsland zijn vierde wereldtitel.

Toentertijd speelde Podolski zijn wedstrijden in het shirt van Arsenal. De carrière van de 130-voudig international is er een om door een ringetje te halen. Als tweeënhalfjarig kindje vertrekt een kleine Podolski uit Polen en strijkt hij neer in Duitsland.

Daar betreedt de toekomstig wereldkampioen de jeugdopleiding van 1. FC Köln. Hij doorloopt de jeugdelftallen, totdat hij in het seizoen 2003/04 naar de hoofdmacht wordt overgeheveld. Het blijkt geen fout van trainer Friedhelm Funkel. In zijn debuutseizoen is een achttienjarige Podolski goed voor tien doelpunten in negentien Bundesliga-wedstrijden.

Het daaropvolgende seizoen doet Podolski het dunnetjes over. Ditmaal op het tweede niveau. Met 24 goals en 9 assists schiet de topscorer - nog steeds als tiener - de gehele 2. Bundesliga aan flarden en FC Köln weer naar promotie. Zijn goede lijn trekt hij het volgende seizoen door. Het levert hem in 2006 een transfer naar Bayern München op.

In Beieren zou Podolski nooit helemaal aarden, maar wel beslag leggen op een landstitel. Een terugkeer naar het oude, Keulse nest volgt drie seizoenen na zijn overstap naar München. Daar excelleert hij als vanouds, waarna hij in 2012 zijn vleugels spreidt en Duitsland verruilt voor Engeland.

Bij Arsenal kent de man met een raket als linkerpoot prima jaren. Hij wint de FA Cup met the Gunners en is in 82 wedstrijden goed voor 31 doelpunten en 18 assists. Na drie jaar verhuurt de club hem aan Inter. De concurrentie is in Noord-Londen te groot. Die uitleenbeurt blijkt geen onverdeeld succes. Later zou Podolski zelf zeggen spijt te hebben van die (tijdelijke) overstap.

De Lukas Podolski Stiftung

Hij vervolgt zijn carrière bij Galatasaray, Vissel Kobe en Antalyaspor, maar in die jaren valt Podolski vooral op buiten het veld. Al wat eerder in zijn loopbaan startte de aanvaller zijn eigen goede doel. De Lukas Podolski Stiftung biedt sport- en onderwijsprojecten aan om de dromen van kansarme kinderen en jongeren te helpen realiseren.

Hoewel hij met zijn goede doel nobele doelen nastreeft- en komt, blijft de inmiddels 38-jarige Podolski een voetballer pur sang. Het bleek eens te meer toen hij tijdens een vriendschappelijk indoorvoetbaltoernooi - van notabene zijn eigen goede doel - een rode kaart ontving. Hij stormde op de scheidsrechter af. Die voelde zich geïntimideerd en trok de rode prent. Eenmaal aan de zijlijn gooide Poldi met de inhoud van een waterflesje richting de officials.

Ice Cream United

Zich voorbereiden op een leven na het voetbal doet Podolski al langer. In 2017, net nadat de aanvaller aankondigde zijn laatste interland gespeeld te hebben, duikt hij het bedrijfsleven in. Hij start zijn eerste eigen bedrijf. Een ijscobusiness, wiens merknaam niet geheel ontoevallig gerelateerd is aan zijn dubbelleven als voetballer.

Ice Cream United opent namelijk zijn deuren in Keulen. Zij serveren de Crema di Colonia , zo laat de voormalig Inter-speler zich door de Italiaanse gelato inspireren. Zelfs het marketingmodel van de Duitser is geïnspireerd op het Zuid-Europese ijssucces.

In de La Gazetta del Gelato maakt de Keulenaar reclame voor zijn Ice Cream United. De keuzes zijn divers. Het menu verraadt dat er naast het standaard chocolade-ijs ook een ‘Poldi-sandwich’ kan worden genuttigd. De ingrediënten: een zelfgebakken en doorgesneden briochebroodje, waartussen een flink bol ijs wordt gedrukt.

Ook in andere bedrijfstakken laat ondernemer Podolski zich niet onberoerd. Voetbaltraditiegetrouw gebruikt Podolski zijn initialen en rugnummer LP10, niet te verwarren met LM10, om een bedrijf op te richten: Strassenkicker. Hoewel hij kleding verkoopt, kunnen ook doelen met penaltydoek en tafelvoetbaltafels besteld worden.

Dönerrestaurantdroom

Maar geen van die businessideeën kan tippen aan Podolski’s meest lucratieve hersenspinsel. Samen met Metin Dag besluit Podolski in 2018 zich te gaan begeven op de kebabmarkt. Het ideetje dateert terug naar zijn tijd bij Galatasaray. “Iedereen houdt van döner”, verklaart een lachende Podolski op de clubsite van Bayern München het idee om zijn dönerrestaurantdroom te verwezenlijken. “Mijn tijd in Turkije heeft me geïnspireerd om dit project te starten.”

Als Podolski in 2018 in Keulen de eerste Mangal x LP10-vestiging opent, staan er zowaar een duizendtal fans in ellenlange rijen om een broodje döner én een handtekening van Prinz Poldi te scoren. Naar verluidt zouden sommige fans wel vijf uur in de rij gestaan hebben. Het bleek een opmaat naar groter succes.

“Als kind hield ik ook van kebab”, vertelt Podolski op de bedrijfswebsite. “Nu willen we de beste kebab van Duitsland maken. En daarbuiten.” Wat betreft dat laatste timmert hij hard aan de weg. Binnenkort is daar het eerste bedrijfspand buiten Duitsland. In Zabrze, Polen, kan men dan ook Podolski’s döner proeven.

De mogelijkheid bestaat dat je dan ook daar een door Podolski bereid broodje kan eten. Poldi is er als eigenaar namelijk niet vies van om zelf het schort aan te trekken en de latexhandschoenen om de handen te binden. “Als je succes wil hebben in welk veld dan ook, moet je jezelf presenteren. Een onderneming onderhouden is tijdrovend, maar als ik niet druk met emails en telefoontjes beantwoorden ben, help ik zelf in de keuken.”

Geld als water

In 2022 wordt het nog altijd groeiende bedrijf gekroond tot de beste dönerverkoper in Duitsland. Met de veertig geopende zaken mag het geen verrassing heten dat zijn onderneming Podolski financieel geen windeieren legt. Vele bronnen hebben het over een business empire ter waarde van ruim tweehonderd miljoen euro. In een interview met La Gazetta dello Sport toont de Duitser zich eerlijk. “Of ik meer verdien dan in de piek van mijn voetbalcarrière? Nou, als we naar de cijfers kijken, dan kan je dat wel concluderen, ja.”

Maar tijd om zijn geld te tellen heeft der Weltmeister niet. Want voetballen doet Podolski ook nog steeds. In Polen, bij zijn jongensclub. In de zomer van 2021 laat hij lucratieve aanbiedingen links liggen om zijn handtekening te zetten onder een eenjarig contract bij Górnik Zabrze. Daarmee gaat een langgekoesterde wens in vervulling. De Duitse international wilde ooit nog voetballen in zijn geboorteland.

Górnik Zabrze, de club waar ooit ook Arek Milik doorbrak, biedt hem de kans. Podolski wordt als eerste speler van Górnicy (De Mijnwerkers) ooit gehuldigd in het stadion. Het eenjarige contract vervult hij, een optie voor een tweede jaar wordt snel gelicht.

Maar als het aan Podolski ligt, plakt hij er nog minstens een jaar aan vast. "Gianluigi Buffon stopte op 45-jarige leeftijd, dan blijf ik spelen tot ik 46 ben.” Voetballen is zijn grote liefde. Voor het geld hoeft hij het in ieder geval niet meer te doen.