De Chinese Droom - Transfers naar China worden dubbel zo duur
PEKING - China moet een échte voetbalnatie worden en hoopt in 2030 zelfs met de wereldbeker in de handen te staan. “Alleen door voetbal te laten herleven kan China de sportmacht worden zoals nodig is voor de Chinese droom”, zo valt er in het hervormingsplan te lezen dat president Xi Jinping van de Communistische Partij in 2014 presenteerde. Er worden vorderingen gemaakt, want door de enorme investeringen vertrekken steeds meer grote namen naar de Super League en is het Chinese voetbal behoorlijk in de lift komen te zitten. In de rubriek ‘De Chinese Droom’ doet Voetbalzone van tijd tot tijd bericht over het wel en wee in het Chinese voetballandschap. In de dertiende en voorlopig laatste aflevering van deze rubriek: over hoe de autoriteiten miljoenentransfers aan banden willen leggen.
DOOR GIJS FRERIKS
Jeanne d’Arc
Een heleboel mijlen rijdend door de wind / Ik vertrok en nu ga ik terug / Helemaal alleen aan de oostelijke zee breng ik de donder van de lente mee / Hoe kan ik het verdragen om naar de kaart te kijken, mijn gezicht is bleek van gelaatskleur / Ik sta niet toe dat onze rivieren en bergen verworden tot as / Er is geen wijn die mijn verdriet voor de natie kan verbloemen / De huidige crisis heeft behoefte aan personen met buitengewone talenten / Zelfs als daar het bloed van honderduizenden mensen voor nodig is / We zullen de wereld met onze inspanningen moeten veranderen.
Sina, het grootste internetportaal van het land, citeerde vorige week donderdag in een opiniestuk uit een van de befaamde prozagedichten van Qiu Jin, de ‘Jeanne d’Arc van China’. Zij was een revolutionaire dichteres, onderwijzeres, zwaardvrouw, rebellenleider én feministe die actief betrokken was bij de opstanden aan het einde van de laatste Chinese keizerdynastie. Als straf voor haar ondermijnend geachte agitprop werd de 31-jarige in 1907 onthoofd, kort voordat de dynastie ten val kwam. Qiu Jin werd na haar dood het symbool voor de nieuwe vrouw, die opgeleid, onafhankelijk en actief geëngageerd was.
Nieuwe regelgeving
De vergelijking tussen de strijd die Qiu Jin voerde en de staat van het voetbal in China gaat behoorlijk mank, maar toch constateerde Sina dat de prozaïsche teksten van Qiu Jin voor een deel wel degelijk kunnen worden losgelaten op de manier waarop het Chinese voetbal momenteel wordt georganiseerd. Aanleiding voor het opiniestuk vormde namelijk de nieuwe regelgeving die de voetbalbond vorige week woensdag aankondigde. Die houdt in dat clubs die middels ‘kapitale uitgaven’ een speler halen, eenzelfde som als het transferbedrag moeten stoppen in een regeringsfonds dat bestemd is voor de opleiding van jonge voetballers en de promotie van het voetbal in China algemeen.
De autoriteiten willen zo miljoenentransfers van buitenlanders binnen de perken houden. Het is onduidelijk wat zij onder ‘kapitale uitgaven’ verstaan, maar in de praktijk zou zoiets tot het volgende kunnen leiden: Tianjin Quanjian neemt Diego Costa voor honderd miljoen euro over van Chelsea en moet dan dus ook honderd miljoen overmaken naar de bond. Dat is niet de enige maatregel die de CFA aankondigde, want vanaf 2018 dienen de clubs evenveel Chinese spelers van onder de 23 jaar op te stellen als buitenlanders. De clubs zitten er niet op te wachten om een bedrag dat net zo hoog is als de transfersom, af te moeten staan aan de bond en ook tegen de Onder-23-regel wordt geprotesteerd.
Clubs in de Super League mogen maximaal drie buitenlanders opstellen in de competitie en het komt zelden voor dat er mínder dan drie spelers van buiten China in de basis staan. Vanaf het nieuwe seizoen moeten de trainers er dus ook rekening mee houden dat er drie Chinezen van onder de 23 jaar aan de aftrap moeten verschijnen. “Op deze manier wil de bond het land voorbereiden op een WK. Jonge spelers moeten structurele kansen krijgen om te spelen”, schreef persbureau Xinhua. Het gevolg: Chinezen van ouder dan 23 zien hun perspectief vertroebelen. “Mesozoïsche (‘tijdperk van het middenleven’) voetballers zullen het afleggen tegen nieuw talent. Je kunt er donder op zeggen dat deze groep, die vaak de ruggengraat vormt van elftallen, langzaamaan uit het Chinese voetbal zal verdwijnen.”
Taxichauffeur
Bij dat vooruitzicht sloten diverse spelers uit de Super League zich aan: “Ik draai al vijftien jaar mee in de voetballerij en blijf vechten, maar de huidige generatie Onder-23-spelers verdient zo meer dan een miljoen per jaar. Kwaliteit maakt niet zoveel meer uit. Ze krijgen gegarandeerd speeltijd en hoeven daar niet eens meer fatsoenlijk voor te trainen. Sommigen hebben zelfs het lef gehad om te dreigen met een staking als de club hun enorme salariseisen niet wilde inwilligen”, schreef Hao Jiang, een 27-jarige doelman die in het tweede van Jiangsu Suning speelt, op twitterdienst Weibo. “Spelers van boven de 23 hebben misschien geen ander keus meer dan om volgend jaar met pensioen te gaan. We eindigen zo als taxichauffeurs, bodyguards of wat dan ook...”
“Is dit nog dezelfde voetballerij waarvan ik als kind zo lang droomde?”, sloot hij retorisch af. De keeper kreeg bijval van Liang Yanfeng en Zhang Yaokun, respectievelijk een dertigjarige middenvelder van Guangzhou R&F en een 36-jarige verdediger van Wuhan Zall. “Waar is de CFA mee bezig? Krijgen we nog toestemming om te voetballen of wat?”, zei Liang. “Koester het huidige seizoen nog even, want de Super League wordt een competitie voor Onder-23-spelers”, voegde Zhang eraan toe. Voormalig international Tao Chen, 32 jaar, schreef op zijn beurt op Weibo: “Wat wordt de volgende stap? Het opheffen van promotie en degradatie?”
Leeghoofd
Er wordt gezegd dat de enige clubs die enig profijt zouden kunnen hebben van de nieuwe regelgeving, dat Guangzhou Evergrande en Shandong Luneng zijn, want die verenigingen beschikken over een jeugdopleiding met grote talenten. De rest zal nóg moeilijker bij de nationale top kunnen aanhaken, zo luidt de consensus. Toch zal men bij Guangzhou en Shandong evenmin blij zijn met de regels. “Er zullen geen goede buitenlanders meer komen, geen goede ploeggenoten meer. Dat heeft tot gevolg dat de interne concurrentie wegvalt. Wat is de toekomst van het Chinese voetbal? Ik heb er geen goede hoop op!”, zo concludeerde een columnist afgelopen donderdag. “En dat Guangzhou de grote winnaar van deze nieuwe deal is, dat is ook nonsens. Er zijn hierbij geen winnaars , maar alleen maar losers!”
Ik sta niet toe dat onze rivieren en bergen verworden tot as / Er is geen wijn die mijn verdriet voor de natie kan verbloemen / De huidige crisis heeft behoefte aan personen met buitengewone talenten / Zelfs als daar het bloed van honderduizenden mensen voor nodig is / We zullen de wereld met onze inspanningen moeten veranderen. De website Sina refereerde aan bovenstaande regels van Qiu Jin omdat de door de bond opgelegde regelgeving vraagt om een revolte: clubs zouden in opstand moeten om met hun ‘inspanningen’ het voetbal te ‘veranderen’. Niet per se om weer dure buitenlanders te kunnen kopen, maar om het voetbal verder te ontwikkelen. Het is dan ook opvallend dat columnisten en spelers zich kritisch hebben uitgelaten over de ‘nieuwe deal’, maar dat clubs vooralsnog zwijgen.
Enkel Shandong en Beijing Guoan hebben laten weten weinig heil te zien in de plannen, maar waarom houdt de rest zich dan stil? Om met Qiu Jin te spreken: waar zijn de ‘personen met buitengewone talenten’ die het voetbal in China kunnen ‘redden’? “De clubs uiten hun negatieve meningen niet uit angst voor bittere verwijten van de voetbalautoriteiten”, vertelt Zhicheng Hu, voetbalverslaggever van Goal, aan Voetbalzone. Mocht er geen protest op gang komen, dan zullen de voetbalclubs het komend seizoen dus sowieso moeten doen met de ‘regelgeving van een leeghoofd’, zoals Sina het verwoordde. Het is de vraag of er ook een positief effect van de maatregelen kan uitgaan: jonge Chinese voetballers komen immers sneller en vaker aan spelen toe en kunnen zo veel wedstrijdervaring opdoen.
Mencius
“Rome is niet op één dag gebouwd en zal ook niet op één dag instorten. In dat licht kan de voetbalbond het Chinese voetbal niet redden, maar kan het dat ook niet vernietigen. Daar kent het Chinese voetbal een te lange geschiedenis voor”, concludeerde Titan Sports. China kent overigens een befaamd spreekwoord: zaailingen gaan niet harder groeien als je er aan trekt. Deze perkamente spreuk van de confucianistische denker Mencius werd in de Chinese media maar al te vaak aangehaald nadat de voetbalbond de nieuwe maatregelen vorige week woensdag aankondigde. De zaailingen van toen worden vergeleken met de voetbaltalenten van nu. De toekomst zal moeten uitwijzen of de Onder 23-spelers zich onder de nieuwe regelgeving sneller zullen ontwikkelen dan voorheen, maar de boodschap die de media ontleenden aan het spreekwoord van Mencius, belooft in ieder geval weinig goeds.