De ‘Camavinga van Telstar’: ‘Misschien is dat wel mijn geheimpje’

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht om de week een van deze talenten uit. Met deze keer aandacht voor Jayden Turfkruier, de doorgebroken vleugelverdediger annex middenvelder die bij Telstar als voorbeeld dient voor andere jeugdproducten van de club.

Door Labib Bitchou en Kevin van Buuren

Het liefst speelt de 21-jarige Turfkruier op het middenveld, op 6. “Ik ben linksbenig, sterk aan de bal en technisch”, licht hij toe tegenover Voetbalzone. Hij kijkt dan ook graag naar spelers als Sergio Busquets en Frenkie de Jong, spelend vanuit diezelfde positie. “Soms zie je Busquets tussen drie man staan, en met één kap is hij ze alle drie voorbij. Daar kan ik van genieten.” Ooit hoopt hij een dergelijk niveau te bereiken, maar tot nu toe kan hij zijn idool nog niet nadoen. “Helaas nog niet, want ik sta voornamelijk op de wingbackpositie.”

De Camavinga van Telstar
Voetbalzone-presentator Labib Bitchou noemt hem liefkozend ‘de Camavinga van Telstar’. De Franse middenvelder wordt door trainer Carlo Ancelotti bij Real Madrid ook vaak op linksback geposteerd. Omdat het middenveld volstaat met kwaliteit, en toch ook omdat de speler kwaliteiten bezit voor de basiself. Met dat in gedachten schikt Turfkruier zich in zijn nieuwe rol, waarin hij ook stappen wil maken. “We trainen op voorzetten. Het overzicht bewaren. De bal moet komen, maar je moet ook de goede keuze maken als je hem geeft.”

De linkspoot is vooral blij en trots dat hij zijn droom mag verwezenlijken bij Telstar. Het seizoen 2020/21 speelde de geboren Amsterdammer nog bij AFC Onder 21. “Dat seizoen ging het goed. Toen het klaar was kreeg mijn vader een belletje van toenmalig trainer Joeri Volkers, dat ik mocht aansluiten bij het beloftenelftal. Die kans heb ik aangepakt.” Vervolgens komt hij er al snel achter dat het leven van een voetballer niet alleen rozengeur en maneschijn is, vooral als je nog niet in bezit bent van een profcontract. “Het eerste seizoen heb ik niet gespeeld door een kruisbandblessure. Fysiek en mentaal moest ik er staan. Daar attendeerden mijn ouders me ook op: als ik dit wil, moet ik ervoor werken. Het seizoen daarna kwam er een nieuwe trainer: Michael Dingsdag.”

Debuut
Uiteindelijk maakt Turfkruier indruk onder die oefenmeester. “Ik kreeg een kansje bij het eerste. De trainer maakte mij duidelijk dat ik die kans moest pakken.” Opnieuw maakt hij een sterke indruk, waarna zijn mooiste voetbalmoment zich aandient op 11 december 2022. “We speelden tegen FC Den Bosch, het was koud en ik zat met de boys op de tribune. We stonden 1-0 voor en rond de 84ste minuut riep de trainer mij van de bank af. Eigenlijk om direct in te vallen en dus mijn debuut te geven. Dat was mooi. Ik keek gelijk naar de tribune, naar mijn familie. Dat zal ik nooit vergeten.”

De volgende wedstrijd tegen Jong AZ mag het talent nog meer minuten maken en weer een week later maakt hij tegen FC Dordrecht zijn basisdebuut. “Toen hoorde ik van de trainer dat hij me wilde belonen voor mijn goede prestaties.” Die beloning komt in de vorm van zijn profcontract, in maart 2023. “Ik was blij, trots. Ook mijn familie was trots. Het is altijd een droom geweest.” Ook technisch manager Peter Hofstede is blij met de doorbraak. “Jayden heeft hard gewerkt en grote stappen gemaakt. Wij hopen dat hij een inspiratie is voor andere spelers in ons beloftenelftal en overige jeugdelftallen.”

Sindsdien heeft Turfkruier het naar zijn zin bij Telstar. “We hebben een mooi team met leuke spelers. Het zijn twee ideale jaren geweest voor mij, nu probeer ik door te pakken.” Wel hoopt hij nog meer zijn stempel te drukken, ook vanuit zijn nieuwe rol als vleugelverdediger. “Ik ben tevreden, maar wil belangrijker zijn met assists en goals. Mijn doel is vooral om alles te spelen, belangrijker te worden en mezelf te ontwikkelen. Dan kijk ik waar ik sta.”

Tegelijk durft Turfkruier ook al iets verder te dromen. “Mijn droomclub is Barcelona. Ik vind Telstar een club waar je jezelf kan ontwikkelen om de volgende stap te maken. Realistisch gezien kan ik hogerop in de KKD komen en uiteindelijk naar de Eredivisie. Vanuit daar naar een mooie buitenlandse club. Ik wil mezelf rustig omhoog werken, ja. Spanje? Ja, het liefste wel. Maar over vijf jaar hoop ik in ieder geval bij een degelijke club in de Eredivisie te spelen.”

Internationale keuze
Mocht hij zich door ontwikkelen, dan laten zijn roots hem voor nog een keuze. “Ik ben Javaans-Surinaams-Nederlands. In theorie kan ik dus ook voor Suriname en Indonesië spelen. Maar, ik heb een droom om voor Nederland te spelen, dus het is niet handig als ik daar al voor zou kiezen. Als ik een mooie carrière tegemoet ga, kan ik volgens mij het Nederlands elftal halen. Dat hoop ik.” Toch denkt Turfkruier wel na over het thema. "Ik had het er ook met mijn vader over. Indonesië, een groot land met veel fans. Het zijn ook serieuze supporters. En als je realistisch kijkt... Als ik tussen de 24 en 30 jaar ben, dan kan ik het Nederlands elftal wel uit mijn hoofd zetten, denk ik. Dan zou ik zeker voor Suriname willen spelen."

Kiezen tussen de nationale keukens vindt Turfkruier makkelijker. “Surinaams. Mijn oma’s kunnen fantastisch koken. Een goede bami of roti moet je echt eten. En je hebt ook hele goede groentes uit de Surinaamse keuken. Daar word je sterk van. Oker (ook wel Okra genoemd, red.) en Sopropo (lijkt op een komkommer/courgette, red.). Daar ga je wel van rennen hoor. Of dat het geheim is om prof te worden? Misschien is dat wel mijn geheimpje, ja.”

Terugkijkend naar het voetbal hoopt hij vooral dat Telstar dit seizoen het recept voor succes vindt. De club bevindt zich nog in de onderste regionen. “Vorig seizoen hadden we best een oké resultaat: negende. Net niet de Play-offs gehaald. Dat willen we doortrekken. Dit seizoen wil het nog niet lukken, maar het is wel een doel. Het zou ook mooi zijn voor Telstar.” Bij de ingang van het stadion prijkt de cover van het fictieve boek, waarin Louis van Gaal in 2025 zijn laatste kunstje volbrengt: Telstar naar de Eredivisie leiden. “Waarom niet? Het zou mooi zijn voor Telstar, en voor Van Gaal”, vindt Turfkruier. Hij was er niet bij toen Van Gaal in 2021 trainer voor een dag van de club was. “Ik zou wel eens onder hem willen spelen, het lijkt me een hele oprechte man”, besluit het talent van Telstar.