De bedriegende carrière van Alieu Darbo: zwijggeld en valse aanbevelingsbrieven

Bijna iedere voetballiefhebber is als jong ventje zelf begonnen met voetballen met maar één, zij het onwaarschijnlijk, doel. De meesten moeten de droom echter snel laten varen. Slechts een enkeling weet daadwerkelijk een profvoetballer te worden. Alieu Darbo was ook zo iemand die zielsgraag profvoetballer wilde worden, maar net over te weinig talent beschikte. Daarmee stopte zijn droom echter niet. Voetbalzone duikt in het verhaal van de frauduleuze voetballer.

Door Jasper Keuper

Het zou zo een aflevering van Undercover Nederland kunnen zijn. Alberto Stegeman die met een cameracrew de malafide voetballer Darbo confronteert. Een speler die half Europa doorkruist dankzij neppe aanbevelingsbrieven, korrelige YouTube-compilaties op aftandse voetbalveldjes en een goede dosis bluf. Bovendien een zelfbenoemd international. Garantie op kijkcijfers.

Het verhaal begint in ieder geval met het feit dat Darbo een redelijke voetballer is. Op 3 augustus 1992 ziet Darbo te midden van een Gambiaans gezin in Göteborg het levenslicht. Daar, in een van de grotere steden van Zweden, leert hij te voetballen en wordt hij in 2006 toegelaten tot de jeugdopleiding van de plaatselijke voetbalclub Örgryte IS.

Bij Örgryte ontpopt hij zich tot jeugdinternational van Gambia. Met dat land weet hij zich in 2009 te kwalificeren voor het WK Onder 17 in Nigeria, waarin het Afrikaanse land het in de groepsfase opneemt tegen het Nederlands elftal met onder meer Joël Veltman, Stefan de Vrij, Luc Castaignos, Adam Maher en Zakaria Labyad in de gelederen.

De groepsfase loopt voor zowel Nederland als Gambia uit op een teleurstelling, daar beide landen uitgeschakeld worden. Iran stoot als winnaar van de groep door, terwijl Colombia als nummer twee doorgaat naar de volgende ronde. Nederland, dat door goals van Castaignos en Tom Boere alleen met 2-1 wint van Gambia, eindigt derde. Darbo komt in alle drie groepswedstrijden in actie, maar kan met het West-Afrikaanse land geen overwinning boeken.

Toch weet Darbo met zijn prestaties in Nigeria de aandacht op zich te vestigen, getuige de stap die hij vlak na het toernooi maakt naar het Franse Le Mans FC. De hoofdmacht speelt op dat moment fier in de Ligue 1, voordat het aan het eind van het seizoen 2009/10 degradeert naar de Ligue 2.

Darbo, die gedurende zijn carrière veelal als middenvelder uitkomt, is niet goed genoeg en wordt na drie jaar van de hand gedaan door les Mucistes. Toch hoeft Darbo in eerste instantie niet te klagen over interesse. Sunderland en Newcastle United laten hem op proef komen, maar uiteindelijk lijkt het erop dat Darbo zijn heil gaat beproeven bij Wigan Athletic.

The Latics zijn met stomheid geslagen als ze de geruchten van de aanstaande transfer van Darbo naar Wigan te horen krijgen. Volgens hen was het contact überhaupt compleet door de speler zelf verzonnen.

Met een vervalsing een toenmalige Premier League-club proberen te verleiden is al weinig spelers gegeven, maar hier zal het verhaal pas beginnen. Ook de Kroatische recordkampioen Dinamo Zagreb trapt in de fratsen van Darbo.

Zwijggeld

De destijds 21-jarige middenvelder annex buitenspeler stuurt een aanbevelingsbrief naar het bestuur van de club uit de Kroatische hoofdstad. De afzender van de aanbevelingsbrief? Een Zweedse scout van Bayern München genaamd Björn Andersson. In de brief staat dat de Beierse club afziet van de komst van Darbo door een blessure. Hoe amateuristisch ook, de Kroaten zien er wel heil in.

Dinamo kijkt het een aantal maanden aan, maar merkt al vrij snel dat Darbo totaal niet het gewenste niveau heeft. De club voelt dat er iets niet pluis is en verscheurt het contract. Met het ontbinden van het contract sturen ze Darbo ook veertigduizend euro mee aan zwijggeld, zodat het publiek niet achter de blunder van de Kroatische topclub komt.

Andersson, de scout wiens naam wordt gebruikt om valse referenties aan te leveren, laat in het Zweedse Aftonbladet weten dat hij meerdere keren een klacht heeft ingediend dat iemand onder zijn naam vervalste documenten stuurt.

Wigan en Dinamo zijn niet de enige clubs die slachtoffer worden van zijn streken. Darbo verhuist namelijk naar Thessaloniki in Griekenland en probeert ook FC Crotone en PAOK te verleiden met zijn malafide praktijken.

De Zuid-Italiaanse club zwicht voor de gladde praatjes van Darbo. Op 12 juli 2014, net vóór de PAOK-gate, tekent de frauduleuze voetballer een contract in Calabria, zoals de provincie waar Crotone zich bevindt heet. I Rossoblù ontvangt een stel dubieuze aanbevelingsbrieven en gare YouTube-compilaties met zijn vaardigheden en gaat overstag. Het huwelijk in de zool van de laars duurt slechts een week, daar op 19 juli 2014 het contract wordt beëindigd.

PAOK

De toenmalige sportief directeur van PAOK, Zisis Vrysas, ontvangt niet veel later een aanbevelingsbrief uit Duitsland. De afzender ditmaal? Michael Zorc, sportief directeur van de Duitse grootmacht Borussia Dortmund. In de brief laat Darbo optekenen dat Dortmund de speler wil aanschaffen, maar eerst wedstrijdritme op een lager niveau wil laten opdoen. Vrysas is echter niet direct overtuigd, hoe lyrisch de vervalste Zorc in de brief ook is. Zeker omdat Darbo via de naam van Zorc aangeeft alleen te willen communiceren per e-mail en niet telefonisch.

Volgens een rapport van 11Freunde probeert Vrysas alsnog Zorc telefonisch te bereiken, maar nadat er bij de eerste poging van Vrysas niet wordt opgenomen, beslist de directeur bijna om de middenvelder een contract aan te bieden. De echte Zorc belt echter terug en verzekert de directeur van PAOK nog nooit van de naam Darbo gehoord te hebben. De speler wordt ontmaskerd en ultra’s van de Griekse topclub zijn ziedend. Ze bedreigen Darbo, die in zijn hotelkamer in Thessaloniki aan het wachten is op groen licht. Darbo verlaat het Griekse vasteland dezelfde dag nog, maar zijn adviseur, en dus medeplichtige, barricadeert uit angst voor de ultra’s zijn hotelkamer.

Daarna zijn de gekke capriolen van Darbo wel gaan liggen. Hij weet nog wel op ‘legitieme’ wijze uit te komen voor het Finse Inter Turku, maar vervolgens gaat het niveau van de clubs hard achteruit. Nybergsund (Noorwegen), Mosta FC (Malta), MC Oran (Algerije), Ittihad Alexandria (Egypte), Naxxar Lions FC (Malta) en Al-Bidda SC (Qatar) worden nog aan zijn Transfermarkt-pagina toegevoegd, alvorens hij vanaf 2020 zonder contract komt te zitten.

Reactie Darbo

Darbo speelt zelf de vermoorde onschuld. De aanbevelingsbrieven komen volgens hem van een adviseur die zijn naam probeert te misbruiken na een conflict tussen de twee in zijn tijd bij Dinamo. Ook zou hij, op een vakantie na, nooit in Griekenland zijn geweest.

Darbo, die vast niet de carrière heeft doorlopen waar hij als zeventienjarig talent van Gambia zo op hoopte, heeft tegenwoordig 31.000 volgers op zijn geverifieerde Instagram-account. Ook is hij een zelfbenoemd Gambiaans international, maar voor the Scorpions maakte hij nooit minuten.