De American Dream in Dallas: ‘De MLS doet niet onder voor de Eredivisie’
Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Maarten Paes, die FC Utrecht en Nederland ruim een jaar geleden achter zich liet voor een dienstverband bij FC Dallas in de Verenigde Staten. Een uitgebreid en openhartig gesprek over omgaan met tegenslagen, naar je gevoel luisteren, de Major League Soccer, het leven in Amerika en toekomstplannen.
Door Noël Korteweg
De inmiddels 24-jarige Paes verruilt NEC, dat hem in 2012 wegplukt bij amateurclub VV Union uit Malden, in de zomer van 2018 voor FC Utrecht. “Ik was derde keeper bij NEC toen ik daarheen ging”, herinnert de doelman zich nog goed. “Ik ging naar FC Utrecht om minuten te maken in het profvoetbal, vooral bij Jong FC Utrecht. Als je bij NEC niet speelt, dan maak je minuten in een beloftencompetitie. Dan speel je vijf wedstrijden per seizoen. Dat vond ik helemaal niks. FC Utrecht zat in de voetbalpiramide destijds. Ik zag op een gegeven moment bij NEC geen toekomstperspectief meer op de korte termijn. Ik vond het voor mijn persoonlijke ontwikkeling belangrijk dat ik minuten ging maken op een zo hoog mogelijk niveau.” Paes wordt in zijn tijd bij NEC regelmatig opgeroepen voor de jeugdelftallen van Oranje. “Daar had ik jongens om mij heen die wél wekelijks minuten maakten en ik zag dat ze zich daardoor goed ontwikkelden. Ik ging toen op gesprek bij FC Utrecht en dat voelde direct heel erg goed. Alles klopte eigenlijk: de keeperstrainer en Jordy Zuidam (de technisch directeur, red.) hadden een heel goed verhaal.”
Paes wordt gehaald als derde doelman en het is de bedoeling dat hij zich gaat ontwikkelen door minuten te maken met Jong FC Utrecht in de Keuken Kampioen Divisie. Toch maakt hij uiteindelijk sneller zijn officiële debuut voor de hoofdmacht dan in eerste instantie wordt gedacht. “Nick Marsman raakte geblesseerd waardoor ik tweede keeper werd. Voorafgaand aan de tweede wedstrijd van het seizoen was David Jensen ziek. Hij was toen echt de onbetwiste nummer één. Toen maakte ik mijn Eredivisie-debuut voordat ik mijn debuut in de Keuken Kampioen Divisie had gemaakt. Dat was in het thuisduel met PEC Zwolle, die we met 2-0 wonnen. Dat was een hele mooie wedstrijd, alles ging ook goed voor mij persoonlijk. Daardoor kon ik meteen de lat hoog leggen en mezelf op de kaart zetten.” De doelman noemt zijn eerste seizoen bij de Domstedelingen ‘een best wel rumoerig jaar’. “Jean-Paul de Jong ging na vier wedstrijden al weg en Dick Advocaat nam het over. Toen heb ik het hele seizoen bij de eerste selectie gezeten. Ik heb af en toe wat wedstrijden bij Jong FC Utrecht gespeeld, maar was voornamelijk tweede of derde keeper bij de eerste selectie.”
De goalie speelt dat seizoen negen wedstrijden voor Jong FC Utrecht in de Keuken Kampioen Divisie. In de zomer van 2019 vertrekt Marsman transfervrij naar Feyenoord, waardoor Paes tweede keeper wordt in Stadion Galgenwaard. Het seizoen 2019/20 begint echter uiterst slecht voor de Domstedelingen. John van den Brom, die net begint aan zijn dienstverband bij FC Utrecht, kan zijn ploeg in de tweede voorronde van de Europa League niet langs Zrinjski Mostar loodsen. “Na dat tweeluik besloot de trainer om mij aan te wijzen als eerste keeper”, zegt Paes. “Toen heb ik achttien competitiewedstrijden heel goed gespeeld en werd ik ook eerste doelman bij Jong Oranje. Ik keepte heel goed tijdens de eerste vijf EK-kwalificatiewedstrijden en we wonnen onder meer van Jong Portugal.” De doelman heeft ruim een half jaar eerder zijn debuut gemaakt voor de beloften van Oranje, toevallig tegen de Verenigde Staten. “Dat werd 0-0. Ik weet nog dat ik een hele goede wedstrijd speelde. We speelden tegen het olympisch elftal van Amerika, dus die waren één of twee jaar ouder. Dat was ook de eerste wedstrijd in de nieuwe cyclus van Jong Oranje. We probeerden een nieuwe manier van druk zetten, waar Liverpool op dat moment heel effectief mee was. Dat zorgde er alleen wel voor dat sommige jongens van ons die intensiteit nog niet echt konden volhouden. Die spelers bij Amerika waren echt atleten, dus ik kan me herinneren dat we het fysiek heel zwaar hadden die wedstrijd. Ik had een aantal goede saves dat duel. Het was een goede start en daardoor had ik meteen mijn visitekaartje afgegeven.”
Terug naar FC Utrecht. Paes maakt een goede indruk in de eerste achttien competitiewedstrijden van het seizoen 2019/20, maar tijdens het trainingskamp in Spanje ter voorbereiding op de tweede seizoenshelft breekt hij zijn schouder. De club huurt Jeroen Zoet van PSV voor een half jaar om het gat dat de geblesseerde doelman achterlaat op te vullen. “Toen was het een kwestie van revalideren, maar twee maanden later brak de coronapandemie uit, dus toen had ik alle tijd”, lacht Paes. “Daardoor kon ik wel in alle rust toewerken naar het nieuwe seizoen.” De doelman gebruikt de eerste lockdowns in het voorjaar van 2020 om optimaal te herstellen van zijn schouderkwetsuur. In de voorbereiding op het seizoen 2020/21 moet hij vechten voor zijn plek onder de lat. Dat lukt hem: Van den Brom is overtuigd en wijst Paes opnieuw aan als eerste keeper. “De eerste competitiewedstrijden gingen alleen niet zo goed”, zegt de doelman. “We speelden gelijk tegen VVV-Venlo (1-1, red.) en de tweede wedstrijd wonnen we van RKC Waalwijk (3-1, red.). Daarna speelden we gelijk tegen sc Heerenveen (1-1, red.) en die avond testte ik positief op corona. Ik had best een heftige vorm, waardoor ik er drie weken uit lag en iemand anders (Thijmen Nijhuis, red.) de kans kreeg. Toen begon voor mij een beetje de carrousel van in en uit de basis. Toen ik weer volledig fit was, keerde ik terug onder de lat en heb ik zes wedstrijden gekeept. Dat ging op zich wel oké. In het bekerduel met Ajax (5-4 verlies, red.) kreeg Django Warmerdam een duw van Antony, waardoor hij uit balans raakte en ik per ongeluk een tik van hem kreeg. Toen lag ik er weer een tijd uit met een ernstige hersenschudding. Dat coronaseizoen (2020/21, red.) voelde voor mij een beetje als een verloren jaar.”
Het bekerduel met Ajax is meteen de laatste wedstrijd die Paes dat seizoen voor de hoofdmacht van FC Utrecht speelt. Als hij namelijk weer fit is, krijgt Eric Oelschlägel steevast de voorkeur onder de lat. Wel gaat Paes mee met Jong Oranje naar het EK Onder 21. Dat was ‘heel lekker’, zegt de keeper. “Het EK werd toen in twee delen gespeeld. Dat was het jaar waarin het met mij bij FC Utrecht niet zo lekker ging. Het was voor mij eigenlijk heel lekker om naar Jong Oranje te gaan omdat het een soort afleiding was. Je gaat een beetje uit je ‘dagelijkse sleur’ als je in een nieuwe omgeving gaat trainen en spelen. Het was wel zonde, omdat ik het jaar daarvoor in de kwalificatie bijna alles gespeeld had. Toen ik geblesseerd raakte kwam Justin Bijlow in de goal bij Feyenoord en die deed het zo goed, dat hij de onbetwiste nummer één werd bij Jong Oranje. Dat had ik toen maar te accepteren. Justin is nog steeds een hele goede vriend van mij.” Toch kiest Erwin van de Looi tijdens de groepsfase van het eindtoernooi voor Kjell Scherpen, waardoor Bijlow en Paes samen op de bank zitten. De groepsfase, die in maart wordt afgewerkt, wordt met twee remises en een overwinning doorstaan. De knock-outfase – waarin Bijlow de voorkeur krijgt boven Scherpen en Paes – volgt in de zomer. “Vooral de kwartfinale tegen Frankrijk (2-1 winst, red.) was een hele mooie wedstrijd. We scoorden in de laatste minuut en toen renden we allemaal het veld op. Dat was ontzettend mooi. Tegen Duitsland kwamen we al heel snel op een 0-2 achterstand door doelpunten van Florian Wirtz van Bayer Leverkusen. We kwamen nog wel terug tot 1-2 dankzij een treffer van Perr Schuurs, maar verloren de wedstrijd wel terecht. Dat was natuurlijk erg jammer, maar die dag zat het er gewoon niet in.”
Na twee jaren met ongelukkige blessures meldt Paes zich in de zomer van 2021 met een goed gevoel bij FC Utrecht voor de voorbereiding op het nieuwe seizoen. “Toen heb ik gevochten voor mijn plek onder de lat, wat lukte. Tot aan november was dat mijn beste seizoen, nog beter dan 2019/20.” Dat de keeper in uitstekende vorm verkeert, wordt wel duidelijk in de uitwedstrijd tegen Ajax (0-1) in oktober. Paes stopt twaalf schoten in de Johan Cruijff ArenA en verricht een driedubbele save in de tweede helft om zijn ploeg op de been te houden. “Altijd als we uit naar Ajax moesten ging je erheen met het gevoel: ‘Het gaat heel druk worden vandaag.’ Dat is wel fijner dan een wedstrijd waarbij de tegenstander op de counter speelt en je misschien één bal moet pakken in negentig minuten. Tijdens topwedstrijden sta je de hele tijd ‘aan’, omdat je weet dat je constant van links naar rechts wordt gespeeld. Ik weet nog dat we als team heel goed stonden in die wedstrijd, zowel in de opbouw als bij onze verdedigende taken. Zelf keepte ik een hele goede wedstrijd en verrichte ik een driedubbele redding. In de tachtigste minuut schiet Warmerdam hem binnen en krijg je het gevoel dat je niet kan verliezen die dag. Wat Ajax ook deed, de bal ging er gewoon niet in. Dat was een hartstikke mooie wedstrijd.”
Paes wordt in de dagen na dat duel in Amsterdam hier en daar voorzichtig gelinkt aan het grote Oranje. “Ik kreeg dat wel eens mee, ja. Voor dat soort dingen probeer ik me altijd af te sluiten. Ik probeer mezelf te richten op alles waar ik zelf invloed op heb. Dat is zo goed mogelijk keepen. Aan wie je gelinkt wordt, qua clubs of de nationale ploeg, is meer voor de bühne. Voor jezelf is dat onnodige afleiding. Je wil je vooral focussen op je werk en dat is ballen tegenhouden. Daarvoor heb je zoveel mogelijk rust in je hoofd nodig. Geruchten zoals dat zijn altijd een beetje ruis voor mij. Andere mensen mogen speculeren en zelf moet je gewoon lekker je ding doen.” In december breekt er dan een mindere periode aan voor de keeper. “Dat kwam door verschillende redenen. Ik zal ze niet noemen omdat ik ze niet als smoesjes of excuses wil gebruiken. Er waren door de coronaregels ook weer minder supporters in het stadion. Dat was eerlijk gezegd gewoon een klotemaand voor mij.” In de winterstop hoort Paes van René Hake dat Fabian de Keijzer de eerste doelman wordt in de tweede seizoenshelft. “Toen dacht ik: ‘Ik heb een nieuwe omgeving nodig om gewoon weer met vertrouwen te kunnen spelen.’” De keeper heeft na zijn waanzinnige wedstrijd tegen Ajax al even kort contact gehad met FC Dallas. “Maar toen was het voor mij nog niet echt interessant omdat ik het heel goed deed. In de winterstop, nadat ik hoorde dat ik in de tweede seizoenshelft geen eerste keeper meer zou zijn, namen ze opnieuw contact op. Toen kwam het vrij snel rond.”
Dat de MLS in februari in plaats van in de zomer begint, is op dat moment belangrijk voor Paes. “Van alle opties die ik had, had FC Dallas mijn voorkeur. Daardoor kon ik gewoon weer aan een voorbereiding beginnen en had ik een goede opstart. Dat had ik veel liever dan dat je in een situatie terechtkomt waar er chaos en paniek is en er zomaar een keeper wordt binnengehaald.” Paes wordt overtuigd door de trainer van FC Dallas: Nico Estévez. “Hij was assistent-trainer bij de nationale ploeg van Amerika. Bij Colombus Crew heeft hij samengewerkt met Zack Steffen. Estévez heeft hem daar zo goed weten te ontwikkelen dat hij naar Manchester City kon. De trainer had een soortgelijk ontwikkelingsplan met mij uitgestippeld.” Estévez is niet de enige reden waarom Paes begin 2022 voor de club uit Texas kiest. “Wat me heel erg aansprak aan FC Dallas was dat ze veel transfers naar Europa deden. Bryan Reynolds ging vanaf hier bijvoorbeeld naar AS Roma, Tanner Tessmann ging naar Venezia FC en Ricardo Pepi vertrok naar FC Augsburg, wat een van de recordtransfers van de MLS was (16,5 miljoen euro, red.). Weston McKennie komt bijvoorbeeld ook uit de jeugd van FC Dallas. Onze jeugdopleiding is van oorsprong de beste van Amerika. Dat geeft allemaal aan dat FC Dallas een club is die wil ontwikkelen en ook niet bang is om de jeugd een kans te geven. Dat waren dingen die me meteen aanspraken. Ik heb vooraf ook met Eloy Room (Colombus Crew, red.), Marsman (Inter Miami, red.) en Kenneth Vermeer (toen nog FC Cincinnati, red.) over de MLS gesproken. Zij waren allemaal erg positief.”
Het begin van zijn tijd in Dallas is heel druk, vertelt Paes. Vooral door alle dingen die bij een verhuizing naar Amerika komen kijken. “Ik ging samen met mijn vriendin de eerste week naar Curaçao, want daar kon ik mijn visa krijgen. Er zit een Nederlands consulaat in Miami dat Nederlandse spelers helpt als ze naar Amerika komen. Die hebben me echt fantastisch begeleid, dus nog een speciale shout-out naar Ruth en Maurice. Die hebben ervoor gezorgd dat het begin hier wat makkelijker was. Er komt namelijk zoveel op je af. Het kan hier ook de ene dag vijf graden zijn en de andere dag dertig graden. Het was in het begin heel erg wennen. Je komt in een andere cultuur terecht en het team hanteert een andere speelstijl dan je gewend bent. Het is voor jezelf nog maar de vraag natuurlijk hoe je je daar aan gaat aanpassen. Het scheelde voor mij erg veel dat het hier in Dallas allemaal heel familiair is en de mensen ontzettend vriendelijk zijn. Daar staat Texas ook wel om bekend hier in Amerika. Dat maakt het een stuk minder eenzaam als je hier alleen zit. Ik heb daardoor snel vrienden kunnen maken. Mijn vriendin en ik hebben een fantastisch appartement in een heel mooi gebouw naast het basketbalstadion. Er is ook genoeg te doen hier. Voor zo’n grote stap ging het eigenlijk allemaal wel vloeiend. Het is natuurlijk wel een hele omschakeling als je naar de andere kant van de wereld gaat. Je moet ontzettend veel dingen organiseren en wennen aan de cultuur. Als ik vooraf had geweten hoeveel dingen ik moest regelen, weet ik bij wijze van spreken niet of ik het dan wel had gedaan”, lacht de doelman. “Het was zo veel!”
Paes maakt zijn debuut voor FC Dallas op 26 februari 2022 in de thuiswedstrijd tegen Toronto FC (1-1). De doelman mist geen minuut in de daaropvolgende tien competitieduels. Op 14 mei, nota bene zijn verjaardag, test hij positief op corona. Daardoor mist hij de wedstrijden tegen Los Angeles Galaxy en Vancouver Whitecaps FC. “Dat was dus niet best. Aan de andere kant was het ook wel goed omdat het liet zien dat ik meteen weer terugkeerde in de basis nadat ik ziek was geweest. Dat vertrouwen miste ik heel erg bij FC Utrecht. Ik stond er hier direct weer in toen ik weer fit was. Toen dacht ik echt: ‘Het kan dus ook zo.’” Dat zijn uiteindelijk ook de enige twee wedstrijden die hij in zijn eerste seizoen in de MLS mist. Paes zit alleen in het bekertoernooi op de bank, omdat tweede doelman Jimmy Maurer daar zijn minuten maakt. De Nederlander speelt uiteindelijk 34 wedstrijden voor FC Dallas in zijn eerste jaar. “Dat seizoen was heel bijzonder. Je speelt eigenlijk gewoon elke week Europa League of Champions League, omdat Amerika net zo groot is als Europa. De ene week speel je op 1800 meter hoogte in Colorado en de andere week heb je een wedstrijd in Los Angeles. Dan slaap je op Santa Monica Beach en is echt alles top geregeld. Tijdens de wedstrijden zitten er ook alleen maar bekende mensen aan het veld. Soms speel je in de hitte van 45 graden en als je nu in Toronto of Vancouver speelt, dan is het -10 graden. De ene keer speel je in American football-stadions met negentigduizend plaatsen en de andere keer in nieuwe voetbalstadions voor veertigduizend man. Je reist ontzettend veel, dus daar moet je ook mee om leren gaan. Je moet je lichaam daardoor goed verzorgen en dat vraagt perfectionisme.”
“Het was een heel lang seizoen omdat hij voor mij ook anderhalf jaar duurde. Ik ging na een half seizoen bij FC Utrecht in één keer door naar FC Dallas waar het seizoen vervolgens een jaar duurde.” Halverwege het MLS-seizoen, afgelopen zomer dus, wordt de koopoptie van één miljoen euro gelicht door FC Dallas in het huurcontract van Paes. “Ik werd in eerste instantie voor een half jaar gehuurd. Als het van beide kanten goed beviel en ik een specifiek aantal wedstrijden had gespeeld, dan zou de koopoptie automatisch gelicht worden. Na een bepaalde periode was het al vrij duidelijk dat dat zou gebeuren. Ik was goed bezig en kreeg veel vertrouwen, dus ik had al het gevoel dat ze hem gingen lichten. Dat was vrij snel duidelijk.” FC Dallas eindigt het seizoen als nummer drie in de Western Conference, waardoor het zich plaatst voor de play-offs. De club uit Texas schakelt in de kwalificatieronde Minnesota United FC (1-1, 5-4 n.s.) uit, voordat het ten onder gaat in de kwartfinale tegen Austin FC (2-1). “Toen zat het er gewoon niet in voor ons. We kwamen de eerste helft op een 2-0 achterstand en waren onszelf niet. Ik kon de ploeg met een aantal goede reddingen nog in de wedstrijd houden en daarna kwamen we terug tot 2-1. Het zat er alleen gewoon niet in die dag. Dat was frustrerend.” De play-offs zijn in elke sport een hele happening in Amerika, dus ook in het voetbal. “Het wordt op nationale televisie uitgezonden. Als een wedstrijd in Nederland op televisie wordt uitgezonden, kijken er misschien een miljoen mensen. Hier zijn dat er achttien miljoen. Er is veel meer media-aandacht. Dat het over één duel beslist wordt, net zoals op bijvoorbeeld een EK of WK, zorgt ook voor extra spanning. Het geeft de club heel veel extra aandacht, wat ook weer goed is voor de commercie. Het aantal toeschouwers dat FC Dallas nu heeft, is ook nog nooit zo hoog geweest.”
Paes is, ondanks de uitschakeling in de play-offs, tevreden met zijn eerste jaar in Amerika. “Het was een heel lang seizoen, maar uiteindelijk had ik de op een na minste tegengoals van alle keepers in de MLS. Ik heb m’n naam goed op de kaart kunnen zetten. Het jaar voordat ik kwam kende FC Dallas een van de minste seizoenen uit de clubgeschiedenis. Dit was het beste seizoen uit de clubgeschiedenis. Het jaar ervoor hadden ze de meeste tegengoals en dit jaar de minste tegengoals. Volgens mij was het ook historisch hoe groot het puntenverschil was tussen beide seizoenen.” De doelman merkt dat het niveau van de MLS omhoog gaat. “De competitie wordt hier elk jaar veel beter. Dat komt omdat de salary cap elk jaar wordt verhoogd. Dat betekent dat de clubs meer salaris mogen betalen. Vorig jaar is er tussen de MLS en Apple TV nog een deal gesloten. Daardoor zijn we de eerste competitie ter wereld die via een streamingsdienst te volgen is. Daardoor is er heel veel geld in de competitie gepompt. Nu zie je dus bijvoorbeeld dat Evander van FC Midtjylland, die dit seizoen de meeste assists in de Europa League had, naar de subtop van Europa kon maar voor Portland Timbers in de MLS koos. Zo zijn er nog meer voorbeelden van spelers die een stap hogerop konden maken in Europa, maar naar Amerika gaan.”
“Veel jonge Zuid-Amerikaanse talenten kiezen ook steeds vaker voor de MLS als tussenstap, in plaats van dat ze meteen naar Europa gaan. Je ziet dat de MLS steeds meer een ontwikkelingscompetitie wordt in plaats van een competitie waar spelers met pensioen gaan. Dat is heel goed voor de MLS. Daardoor gaat het niveau ook omhoog. Je speelt elke wedstrijd wel tegen een paar sterspelers”, gaat Paes verder. “De MLS doet qua niveau niet onder voor de Eredivisie. In Nederland speel je tegen Ajax, PSV en Feyenoord. Je moet het zo zien: je speelt hier altijd tegen een ploeg waarin vier of vijf jongens meer dan een miljoen verdienen. Dat heb je niet in Nederland. Je speelt hier dus altijd tegen vijf sterspelers die bij Ajax mee zouden kunnen spelen. Het algemene niveau groeit ook in Amerika. De gemiddelde speler hier is gewoon een subtopper in Nederland en dan heb je er altijd nog een paar sterspelers bij zitten. Dat zorgt ervoor dat het een hele leuke competitie om te volgen is. Iedereen heeft namelijk ongeveer hetzelfde budget en dus redelijke gelijke kansen. Clubs hebben redelijk vergelijkbare sterspelers, dus dan ligt het eraan hoe je je budget invult. Het zorgt er wel voor dat je elke keer tegen gelijkwaardige teams speelt. Als het niveau steeds hoger wordt, krijg je natuurlijk steeds leukere wedstrijden. Het is heel attractief voetbal en wat meer op en neer dan in Nederland. Ik denk dat de Eredivisie wat tactischer is. Hier zijn het allemaal atleten.”
Op de vraag wat het niveau van zijn medespelers is, antwoordt Paes: “Naar Paxton Pomykal wordt hier hetzelfde gekeken als naar Djordje Mihailovic die naar AZ is gegaan. Jesús Ferreira is een beetje vergelijkbaar met Pepi, dus dan moet je kijken naar het niveau van FC Augsburg. Paul Arriola is eerder al een half jaartje verhuurd geweest aan Swansea City: bovenkant Championship, dus. Daar moet je een beetje naar kijken. Onze topspelers kunnen allemaal mee met de bovenkant van de Eredivisie en de subtop van de Europese topcompetities.” En om welke plaatsen FC Dallas mee zou doen als ze in de Eredivisie zouden spelen? “Dat is lastig te zeggen. Ik denk dat het vergelijkbaar is met het niveau van FC Utrecht en FC Twente.” De doelman geniet van het voetbal in de MLS. Elke tegenstander is namelijk anders, vertelt Paes. “Sporting Kansas City schiet bijvoorbeeld heel veel van afstand, dus dan weet je dat je daar scherp op moet zijn. Heel veel ploegen zakken alleen maar in, waardoor je echt een counterwedstrijd krijgt. Los Angeles FC speelt dan weer heel veel combinatievoetbal door het midden. Dat is vergelijkbaar met een wedstrijd tegen Ajax, dan moet je als keeper dus constant ‘aan’ staan. Als je bijvoorbeeld weer tegen Colorado Rapids op 1800 meter hoogte speelt, gaat de bal twee keer zo snel. Dan moet je daar weer op anticiperen. De teams die op hoge hoogte spelen, zijn heel goed in standaardsituaties. Het is heel teamspecifiek hier in Amerika. De New York Red Bulls spelen dan weer volledig volgens de Red Bull-filosofie, dan is het puur vol gas met hoge intensiteit. Wij hebben een Spaanse coach, dus wij spelen weer heel veel van achteruit en proberen kansen te creëren door middel van combinatievoetbal. St. Louis City heeft een Duitse technisch manager en een Duitse trainer, dus dan zie je weer heel veel Duitse invloeden. Het is maar net een beetje wat de trainer en de technisch directeur qua filosofie met zich meebrengen. Vaak is dat vanuit verschillende culturen en landen. Dan zie je wel dat er verschillen in zijn.”
Paes geniet niet alleen van het voetbal in Amerika. Ook het leven in de USA bevalt hem uitstekend. “Alles is groter in Texas. Als je hier bijvoorbeeld een pannenkoek bestelt, dan krijg je er zes ter grootte van een koekenpan. Het weer kan hier ook heel extreem zijn. Soms zijn er hele heftige stormen, waarna het een uur later weer heel zonnig is.” De doelman vindt het belangrijk om zich aan te passen aan zijn omgeving. “Ik probeer altijd zo veel mogelijk te integreren in de cultuur als ik naar het buitenland ga. Ik kijk veel naar American football en ga vaak naar basketbal- en ijshockeywedstrijden. Ik trek veel op met mijn teamgenoten en ga mee in de dingen die zij volgen. Het was nu March Madness bij het basketbal, dus probeerde ik dat een beetje te volgen. Ik ben ook naar NASCAR (stockcar racen, red.) geweest en daar heb ik hele bijzondere mensen gezien”, lacht Paes. “Uiteindelijk ben je hier ook om herinneringen te maken in je vrije dagen en dat zijn dan weer dingen die je mee kunt geven aan de mensen die je later weer tegenkomt. Het leuke hier is dat je als sporter best wel wat ‘aanzien’ hebt. Je komt dus op bepaalde plekken waar je als ‘normale burger’ misschien niet zo snel zou komen. Als je hier naar een Amerikaanse sport gaat, dan is het veel meer dan alleen een sport. Je wordt helemaal meegezogen in allerlei activiteiten eromheen. Het helpt natuurlijk dat ik naast het basketbalstadion (van de Dallas Mavericks, red.) woon, waar ook ijshockey wordt gespeeld. Daar word je constant voor uitgenodigd. Vorig jaar ben ik hier naar elke play-offwedstrijd in het basketbal geweest. Dat waren wedstrijden tegen de Golden State Warriors, Phoenix Suns en Utah Jazz. Laatst ben ik nog naar een wedstrijd van de Los Angeles Lakers geweest en zat ik courtside (aan het veld, red.). Patrick Mahomes was er toen ook. Dat soort dingen zijn hartstikke leuk.”
De Nederlander hoeft niet lang na te denken als hem wordt gevraagd wat zijn favoriete ‘Amerikaanse’ sport is. “American football! Ik had het nog nooit gevolgd, maar nu zou ik er voor opblijven om het te kijken. Dat heb ik in Nederland, toen de MLS was afgelopen en ik bij mijn familie en vrienden was, wel een paar keer gedaan. Ik moest natuurlijk wel mijn fantasy team bijhouden”, lacht Paes. “Dallas heeft de Dallas Cowboys, wat het meest waardevolle sportteam ter wereld is. Ze noemen het daarom ook wel America’s Team. Het is zo’n grote happening als je daar heen gaat. De halve finale of finale van het WK in 2026 wordt waarschijnlijk ook in dat stadion gespeeld. Ik las laatst nog in een onderzoek dat Dallas de nummer één sportstad ter wereld is. Dat geeft wel aan wat voor mogelijkheden er hier zijn. Dallas probeert ook om de grootste landen op het WK te hosten, zodat zij Dallas als onderkomen hebben en dat bijvoorbeeld het hoofdkantoor van de FIFA hier zit tijdens het toernooi. Dat geeft wel aan hoe erg het voetbal hier aan het groeien is. Dat merk je aan alles.” Paes merkt ook buiten het veld dat hij het goed doet in Amerika. “Ik sta nu met mijn gezicht op een foto in het American Airlines Center, waar maandelijks miljoenen mensen langslopen.”
De keeper probeert zoveel mogelijk te genieten van zijn leven in Amerika. “Binnenkort heb ik een fotoshoot vanuit de club met twee van de bekendste ijshockeyers van Amerika en ik ga ook iets opnemen met Josh Green van de Mavericks. Ik heb Dirk Nowitzki en Mark Cuban wel eens ontmoet en Spencer Dinwiddie woonde in hetzelfde appartementencomplex als ik toen hij nog bij de Mavericks speelde.” Paes doet graag dingen buiten het voetbal. “Maar het moet natuurlijk maar net uitkomen met mijn schema.” De Nederlander is ook al bezig met zijn leven na zijn carrière. “Daar houd ik wel van. Als je je netwerk kan uitbreiden met dat soort mensen, dan is dat natuurlijk heel interessant. Ik ben kortgeleden in een beleggingsfonds gestapt waar alleen maar andere atleten in zitten. We investeren dan in sportbedrijven, -apparatuur, media en entertainment. Dan verbind je je naam aan een merk en dat zorgt ervoor dat de waarde stijgt en dat je zelf ook invloed hebt met je connecties en je naam.” Het is in Amerika niet ongebruikelijk dat atleten investeren in sportclubs, vertelt Paes. “Giannis Antetokounmpo heeft in Nashville SC geïnvesteerd. Seattle Sounders heeft Macklemore als minority owner, Kevin Durant zit bij Philadelphia Union, James Harden bij Houston Dynamo, Magic Johnson zit in LAFC en Mahomes bij Sporting Kansas City.”
“In Amerika gebruiken ze minority ownerships (voor bijvoorbeeld enkele procenten eigenaar worden van een sportteam, red.) als manier om hun club te boosten. De marktwaarden van die ploegen stijgen als dat soort mensen hun naam eraan verbinden.” Dat is slim, zegt Paes. De teams in de MLS stijgen namelijk flink in waarde de laatste jaren. “Dat komt omdat elke ploeg ongeveer hetzelfde budget heeft. Waar een team bijvoorbeeld tien jaar geleden honderd miljoen dollar waard was, is dat nu zeshonderd miljoen dollar. David Beckham heeft daar (met Inter Miami, red.) hele goede zaken mee gedaan. Die heeft volgens mij al het vierdubbele uit zijn investering gehaald. Dat is wel bizar.” Dat in Amerika alles mogelijk is, blijkt ook uit de manier waarop FC Dallas naar uitwedstrijden reist. “We hebben altijd privévliegtuigen. We vliegen een dag voor de wedstrijd, hoeven niet in te checken of te wachten en dan worden we bij een privévliegveld dicht bij het hotel afgezet. Dan zijn we daar een dag en vliegen we meteen na de wedstrijd terug naar Dallas. Of dat zwaar is? Het is alleen zwaar als je bijvoorbeeld naar de westkust vliegt en een avondwedstrijd in Los Angeles speelt. Dan speel je om 19.30 uur en zit je rond 00.00 uur weer in het vliegtuig naar Dallas, die vlucht duurt drie uur en dan is er ook nog twee uur tijdsverschil. Dan kom je hier om 05.00 uur aan. Dan heb je een soort mini-jetlag en sla je een nacht over na een hele zware wedstrijd. Als je dan je lichaam niet genoeg rust geeft, heb je wel eens last van vermoeidheid. Ik heb daar wel bepaalde dingen op gevonden om daar mee om te gaan.”
“Ten eerste denk ik dat balans belangrijk is. Het is goed om op je vrije dagen te ontspannen en even niet aan voetbal te denken. Daarnaast heb je oxygen chambers (zuurstoftherapie, red.) of cryotherapie. In samenwerking met de club kunnen we alle behandelingen bijna kosteloos doen, dus dat is heel fijn. Je slaap is natuurlijk ook belangrijk en je moet goed eten. Het is een combinatie van veel dingen die ervoor zorgt dat je de week erna weer honderd procent ready bent.” De Eredivisie is nog steeds goed vertegenwoordigd in de MLS. Room en Marsman spelen er net als Paes nog steeds, terwijl Vermeer afgelopen december vertrok bij FC Cincinnati. “Met Eloy (Room, red.) heb ik nog regelmatig contact. Hij komt ook uit Nijmegen en we hebben bij dezelfde amateurclub gezeten. Nick (Marsman, red.) spreek ik ook nog heel veel, met hem heb ik natuurlijk samengespeeld bij FC Utrecht. Als ik af en toe wat vragen heb, kan ik bij hen terecht. Eens in de zoveel tijd sturen we even een berichtje hoe het gaat. Over ongeveer drie weken speel ik tegen Inter Miami, dus dan zie ik Nick ook weer. Aan het einde van het seizoen neem ik het op tegen Colombus, dus dan kom ik Eloy weer tegen. Dat is hartstikke leuk.” Paes vertelt enthousiast over zijn leven in Amerika, maar ziet zichzelf niet voor altijd in de MLS spelen. “Mijn ambitie is wel om ooit weer terug te gaan naar Europa. Ik heb er voor gekozen om er zoveel mogelijk van te genieten nu ik hier zit. Met het oog op de toekomst wil ik op een gegeven moment wel weer graag terug naar Europa. Ik heb alleen geen invloed op wat de toekomst gaat brengen. Het is voor mijn privéleven ook iets makkelijker als ik ooit weer in Europa zou spelen. Het is hier heel veel reizen en dat kan voor even, maar voor de lange termijn is dat niet fijn. Ik zat hier nu bijvoorbeeld al twee maanden alleen. Mijn vriendin is topmodel en moet heel veel reizen voor haar werk. Haar basis is Parijs. Ze is in haar werk nog groter dan ik in mijn werk ben en voor ons staat onze carrière op één.”
“De toekomst is de toekomst. Ik wil het hier zo goed mogelijk doen, maar als de kans zich voordoet weet je niet wat je doet. Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin en ben het nieuwe seizoen weer heel goed begonnen.” FC Dallas staat met twee overwinningen, twee nederlagen en één gelijkspel in de eerste vijf competitiewedstrijden op de vijfde plek in de Western Conference. Paes heeft al één strafschop gestopt. Eigenlijk twee, omdat die desbetreffende penalty opnieuw moet worden genomen. De keeper pakt die ook. “Als ik zo door blijf gaan komt het vanzelf allemaal wel goed. Uiteindelijk wil je ook stappen maken in je carrière. Waar dat dan is, dat zien we in de toekomst wel. Ik probeer hier gewoon met de dag te leven”, gaat Paes verder. “Als ik na mijn carrière het gevoel heb dat ik mijn maximale potentie heb bereikt en constant naar oplossingen zocht in plaats van problemen, dan is mijn carrière geslaagd. Ik ben heel laat pas begonnen met keepen en maak nu elk jaar stappen. Dat gaat natuurlijk niet in een rechte lijn omhoog. Af en toe, zoals dat jaar in Utrecht, val je uiteraard ook wel eens. Als die lijn op de lange termijn maar omhoog blijft gaan, dan ben ik hartstikke tevreden.”
“Ik kijk constant naar welke procentjes ik kan pakken om te blijven groeien. Daarom ben ik ook met een databureau aan de slag gegaan. Op die manier kan ik de emotie eruit halen en meer rationeel denken. Dat bureau gaf ook aan hoe ik gegroeid ben sinds ik hier heen ben gegaan. Als je constant stappen blijft maken, kom je uiteindelijk wel terecht waar je hoort. De piek van een keeper vindt natuurlijk ook wat later plaats dan de piek van een veldspeler. Ik heb wel de ambitie om op termijn in Europa, buiten Nederland, wat te gaan doen. Waar dat dan is, hangt van heel veel factoren af. Uiteindelijk handel je naar de kansen die je krijgt en op dit moment liggen die in Amerika. Vanuit daar kijk je constant naar wat het beste is voor je carrière.” Je kan wel stellen dat Paes het ontzettend naar zijn zin heeft in Amerika. “Privé is het soms lastig, maar de competitie an sich is hartstikke mooi. Het gaat sportief gezien nu hartstikke goed, dus dat maakt het ook wel makkelijker. Gedachtes over het verleden en de toekomst zijn niks waard. Je moet van de dag genieten en alle kansen die je krijgt zo goed mogelijk benutten. Zo probeer ik te leven en daar heb ik een hele goede balans in gevonden.”