Dates met dochter Berlusconi, ultimatum van Ronaldinho en een Playboy

In de rubriek ‘Vergeten Voetballers’ staat Voetbalzone met enige regelmaat stil bij een speler die ondanks de hooggespannen verwachtingen langzaamaan in de vergetelheid is geraakt. Deze keer gaat de aandacht uit naar Alexandre Pato, die we in Europa vooral kennen van zijn dienstverband bij AC Milan en de nodige vervelende blessures die hij door de jaren heen opliep. Een verhuurperiode bij Chelsea in 2016 was geen doorslaand succes en op 32-jarige leeftijd draagt Pato het shirt van Orlando City SC, een ambitieuze club uit de Major League Soccer waar ook Nani even onder contract stond.

Alexandre Rodrigues da Silva ziet het levenslicht op 2 september 1989 in Pato Branco, de Braziliaanse benaming voor witte eend die hij later gedeeltelijk adopteert als voetbalnaam. Dat de aanvallend en avontuurlijk ingestelde speler over de nodige kwaliteiten beschikt in zijn jonge jaren is niet lang een geheim voor de talrijke scouts van Internacional, waar Pato zich op elfjarige leeftijd in de befaamde jeugdopleiding meldt. Een glansrijke loopbaan op profniveau lijkt in de knop te worden gebroken als het Braziliaanse talent zijn linkerarm maar liefst twee keer breekt. De doktoren bestuderen de röntgenfoto’s en schrikken van wat ze zien. Pato blijkt namelijk een tumor te hebben. De schrik zit er natuurlijk goed in bij de topspeler in de dop en zijn familie en er is zelfs even de vrees dat een amputatie onvermijdelijk zou worden.

Pato kijkt negen jaar later, in 2009, terug op de zwarte bladzijde in zijn nog prille leven. “Op elfjarige leeftijd, toen ik nog niet bij Internacional zat, brak ik mijn linkerarm tweemaal op dezelfde plaats. Uit de onderzoeken kwam inderdaad naar voren dat ik een tumor in mijn arm had. En er kwamen gelijk angstige berichten naar buiten over een eventuele amputatie", zo klinkt het in een uitgebreid interview met Esporte Espetacular. “Gelukkig kon de tumor operatief worden verwijderd en liep het allemaal met een sisser af. Het risico van doodgaan was er niet, maar als ik destijds niet was geopereerd, dan had ik mijn grootste hobby niet kunnen uitoefenen: voetballen. Mijn arm was op dat moment zeker wel in gevaar." Tijdens de revalidatieperiode na de operatie, die uiteindelijk zes maanden in beslag neemt, heeft de nog piepjonge Pato maar een doel voor ogen. Een van de grootste talenten op de Braziliaanse velden wil gewoon weer elke dag voetballen en zo snel mogelijk zijn oude, vertrouwde leven oppakken. “Het was vreselijk om thuis te komen met het besef dat ik mijzelf helemaal niet kon bewegen."

Pelé uit de boeken gespeeld
De zorgen om zijn linkerarm en de bijbehorende operatie zorgen ervoor dat Pato vastbesloten is om te slagen als profvoetballer en om zoveel mogelijk van het leven te genieten. Zijn nieuwe kijk op de wereld zorgt ervoor dat de jonge spelmaker met grote stappen de jeugdafdeling van Internacional doorloopt. In 2006 volgt op slechts zestienjarige leeftijd zijn langverwachte debuut in het eerste elftal van Clube do Povo, de club van de mensen. Zijn vuurdoop is als een droom die uitkomt, want Pato scoort binnen een minuut en is de rest van de wedstrijd een ware plaag voor de verdedigers van Palmeiras met zijn vele dribbels en passes. In de 77ste minuut wordt de uitblinker onder groot applaus naar de kant gehaald. 2006 is sowieso een goed jaar voor Pato, die dat jaar een record van levende legende Pelé uit de boeken speelt. Op het WK voor clubteams scoort hij in de halve finale tegen Al Ahly. Op dat moment is het talent 17 jaar en 102 dagen oud. Pelé was 17 jaar en 239 dagen oud toen hij op het WK van 1958 in Zweden trefzeker was voor de nationale ploeg van Brazilië.

In het voorjaar van 2008 verdwijnt nog een oud record van Pelé door toedoen van Pato. Op Wembley, onder toeziend oog van ruim 60.000 toeschouwers, maakt hij in de slotfase als invaller zijn debuut in het iconische shirt van Brazilië. Met een van zijn eerste balcontacten zorgt Pato vervolgens voor de winnende treffer in de vriendschappelijke interland tegen Zweden (1-0). De in 2007 door AC Milan aangetrokken middenvelder is dan pas 18 jaar en 205 dagen oud. Door problemen rondom zijn inschrijving moet Pato tot januari 2008 wachten op zijn debuut voor de Italiaanse grootmacht. Het blijkt geen probleem te zijn, want hij luistert zijn vuurdoop in het San Siro op met een doelpunt tijdens de 5-2 overwinning op Napoli. De Braziliaan sluit de jaargang 2007/08 af met acht doelpunten. In de drie daaropvolgende seizoenen scoort Pato respectievelijk achttien, veertien en zestien keer. Ondertussen wordt echter ook duidelijk dat de Braziliaanse sensatie bijzonder blessuregevoelig blijkt te zijn. Het doet toenmalig bondscoach Dunga besluiten om Pato niet mee te winnen naar het WK van 2010, dat ondanks de favorietenrol al in de kwartfinale eindigt door een 2-1 nederlaag tegen het Nederlands elftal.

Gaandeweg ontstaan er ook twijfels bij de leiding van AC Milan. Er worden in Milaan en omstreken steeds vaker vraagtekens gezet bij de professionaliteit van de nog jonge en redelijk onervaren Pato. Wat ook niet lijkt te helpen is het huwelijk met de Braziliaanse actrice Sthefany Brito dat slechts negen maanden duurt. Het is een veelbesproken thema in de Braziliaanse media en uiteraard worden diverse betrokkenen om een reactie gevraagd. Een goede vriendin van Brito geeft na de scheiding aan dat de inmiddels ex-vrouw van Pato haar veelbelovende televisieloopbaan op een laag pitje had gezet om de voetballer alle ruimte te geven. Ze kreeg al snel spijt, zeker als Pato steeds vaker in het nachtleven van Milaan wordt gesignaleerd, vaak samen met de Braziliaanse legende Ronaldinho. Jaren later kijkt hij middels een hilarische anekdote terug op een van zijn eerste ontmoetingen met Ronaldinho. "In de kleedkamer zat ik naast hem en Paolo Maldini, terwijl Kaka tegenover mij een plaatsje had", tekent FOX Sports op. "Ronaldinho zei gelijk: ‘Je moet kiezen: of je gaat met mij mee op stap, of je komt in het groepje van Kaka terecht’. Terwijl hij dat zei liet hij een Playboy zien. Dat had ik niet verwacht van iemand die ik vooral kende van de PlayStation. Maar het waren wel doorslaggevende momenten in mijn leven."

Volgens de eerder genoemde vriendin van Brito vertoont Pato steeds vaker agressief gedrag en vernielt hij zelfs spullen in hun luxueuze appartement in Milaan. Er wordt gefluisterd dat hij het niet kan verkroppen dat uitnodigingen voor het Braziliaanse elftal steevast uitblijven. Ricardo Brajterman, de advocaat van Brito, doet er een schepje bovenop door te stellen dat Pato haar creditcard doorknipt, het internet afsluit als hij weggaat en Brito eigenlijk aan haar lot overlaat als hij verplichtingen heeft bij AC Milan. De beschuldigingen vanuit het kamp-Brito komen als een schok voor de Pato-clan. Een vriend van de familie schiet al snel te hulp in gesprek met de Braziliaanse pers. "Ik ken Alexandre van kleins af aan. Hij is helemaal niet iemand met agressieve trekjes."

Tweedeling in kleedkamer AC Milan
Alecsandro Rodrigues da Silva, broer en zaakwaarnemer van Pato, wordt in die hectische dagen uiteraard ook om een mening gevraagd. De belangenbehartiger voelt er echter weinig voor om olie op het vuur te gooien. "Ik heb hier helemaal niets over te zeggen." Pato laat de breed uitgemeten huwelijksperikelen achter zich en begint een relatie met de vijf jaar oudere Barbara Berlusconi, de dochter van de alom bekende eigenaar en voorzitter van AC Milan, Silvio Berlusconi. Het zorgt voor verdeeldheid in de kleedkamer, zo onthult een bron dicht bij de machtige preses aan Mediaset. "De overige spelers moeten echt op hun tong bijten in de nabijheid van Pato. Over de club en het bestuur kunnen ze daarom niets kwijt. Als jouw ploeggenoot de dochter van de president date, dan moet je extra voorzichtig zijn." De bron voegt er ook nog aan toe dat de Milan-selectie de schuld van de vormcrisis van Pato neerlegt bij de invloedrijke en machtige Barbara Berlusconi.

Ondertussen is duidelijk dat Pato zijn langste tijd heeft gehad als contractspeler van AC Milan. Een transfer richting Paris Saint-Germain in 2012 is in kannen en kruiken, maar valt op het laatste moment alsnog in het water. Een jaar later komt alsnog een voortijdig einde aan het Europese avontuur van Pato, die bij Corinthians weer in beeld hoopt te komen van de nationale ploeg. Het WK van 2014 in eigen land is zijn ultieme droom, maar deze droom verandert in een nachtmerrie. De middenvelder speelt zijn laatste interland in 2013 en bekijkt de eindronde van een jaar later voor de televisie. Ook dit WK eindigt in mineur voor Brazilië, dat in de halve finale wordt afgeslacht door de latere wereldkampioen Duitsland: 1-7. Pato speelt op Braziliaanse bodem ook nog even voor São Paulo, om vervolgens terug te keren op de Europese velden. Er volgen korte periodes bij Chelsea en Villarreal en een uitstapje in China bij Tianjin Tianhai. Via een tweede dienstverband in het shirt van São Paulo komt Pato als jonge dertiger terecht bij Orlando City. Bij de club uit het altijd zonnige Florida is zijn contract inmiddels verlengd tot de laatste dag van 2022.

In de herfst van zijn soms turbulente loopbaan wordt Pato wederom geconfronteerd met flinke tegenslag buiten het veld. Zus Gisele Rodrigues krijgt in 2018 namelijk de diagnose kanker. Hij is enorm begaan met de hele situatie en op Instagram is te zien hoe Pato het haar van zijn zus afscheert. Nadat Gisele volledig is genezen plaatst de 27-voudig international een bijzonder liefdevolle tekst. "Je hebt de strijd gewonnen, schoonheid. Je bent echt een voorbeeld. Ik roep hierbij alle vrouwen op om regelmatig tests te laten uitvoeren, zorg voor voldoende bescherming! Mijn familie en ik waren echt doodsbang. Mijn advies is dus: laat je testen." Het doet Pato beseffen dat het leven kort is en dat alles betrekkelijk wordt als de gezondheid niet in orde is. De routinier werpt zich in december 2018 eenmalig op als cliniclown en in die hoedanigheid bezoekt hij ernstige zieke kinderen in het ziekenhuis. Het bezoek maakt bijzonder veel indruk op Pato. "Dit is een van de meest memorabele dagen uit mijn leven." Om gelijk een boodschap mee te geven aan de soms doodzieke kinderen. "Verlies nooit de hoop!"