‘Dat publiek van Marokko geeft je vleugels, dat is heel anders dan bij Oranje'

Marokko heeft woensdagavond de halve finale van het WK met 2-0 verloren van Frankrijk. Voor het programma Leeuwen bekijkt en bespreekt Voetbalzone samen met twee oud-voetballers de WK-wedstrijden van de Oranje Leeuwen en de Marokkaanse Leeuwen van de Atlas. Voor Frankrijk - Marokko namen 113-voudig futsal-international Mohamed Attaibi en voetbalvlogger Mounir Boualin plaats in de analistenstoel. Na de wedstrijd tafelden zij met gastheer Justus Dingemanse nog eens na over alle zaken rond het memorabele toernooi van het Marokkaanse elftal.

Ondanks dat Marokko geschiedenis schreef door het best presterende Afrikaanse land op een WK ooit te worden, heerst er toch teleurstelling bij de gasten. “Je bent ver gekomen en hebt zo veel toplanden verslagen. Als je dan in de halve finale staat, wil je toch door”, zegt Attaibi. "Het is een topprestatie, maar je bent zo dichtbij.” Boualin zag de tegenstander een comfortabele halve finale spelen. “Frankrijk had toch een bepaalde tactiek. Op de counter met die pijlsnelle Mbappé. Het viel allemaal ook wel lekker bij Frankrijk, toch?” doelt hij op het afgedwongen geluk waardoor veel 50/50-ballen de kant van de Fransen op vielen.

Met de snelheid voorop leek Frankrijk zonder al te veel moeite het benodigde resultaat te behalen. Attaibi wil Marokko echter niet tekortdoen. “Ik vond Frankrijk tegen Engeland ook al wat gas terugnemen. Ik weet niet of dat opzettelijk was. Marokko bleef voetballen en kansen creëren. Het zat er gewoon niet in, ze waren moegestreden.” Dat de Leeuwen van de Atlas nog moesten bijkomen van de verlenging tegen Spanje (achtste finale) en het vele verdedigen tegen Portugal (kwartfinale), werd gesymboliseerd door het vooraf uitvallen van Nayef Aguerd en de vroege wissel van Romain Saïss. “Je mist ook wel twee mensen in het hart van je defensie”, haalt de zaalvoetballer aan.

Dat Saïss überhaupt aan het startsignaal verscheen, leverde vraagtekens op bij de gasten. “Ik snap dat hij graag een halve finale speelt, maar had de trainer die jongen niet in bescherming moeten nemen?” vraagt Boualin aan Attaibi, die genuanceerd antwoordt. “Dat is voor ons natuurlijk makkelijk zeggen, van buitenaf. Hij is aanvoerder en daar is natuurlijk een bepaald respect. Maar als je nu achteraf uitzoomt, denk je: doe maar even niet.” Naast de captain vond Attaibi ook Mazraoui niet fris ogen. “Hij was niet zichzelf, maakte ook geen sprints naar voren. Het was heel statisch. Yahia Attiat-Allah doet het op dat moment dan gewoon beter.”

Bondscoach Walid Regragui brak voor les Bleus de ongeschreven regel van never change a winning team: hij koos voor een vijfmansverdediging, in tegenstelling tot de gebruikelijke vier achterop. “Ik snap het wel”, begint Boualin. “Maar je moet ook wel uitgaan van je eigen kracht, denk ik.” De analisten denken dat Marokko zich instelde op de snelheid van de Fransen, met onder meer Kylian Mbappé en Ousmane Dembélé. “Je past je er wel op aan, maar het zag er onwennig uit. Het was een tactische keuze, maar met het andere systeem kwam je beter in de wedstrijd. Wel goed dat de trainer het dan omdraait als het niet loopt.”

Naast een ander systeem zagen de huisanalisten een Marokko dat zichzelf niet kon zijn. “Voorgaande wedstrijden zag je constant power. Knokken voor elkaar. Nu hadden ze moeite in een bepaalde energie te komen”, constateert Boualin. “Je zag ook wel bij een paar spelers dat het echt op was.” Attaibi kan zich vinden in die analyse. “Het was behouden, hopend op een foutje van de tegenstander. Griezmann was heel goed tussen de linies. Normaal zit Amrabat er dan wat korter op. Ook de tweede ballen waren nu voor Frankrijk. Je zag passes die niet aankwamen. Dat was het deze wedstrijd: ze waren echt kapot.” Daarnaast kon Marokko de moegestreden spelers moeilijk vervangen. “Justus vroeg al: wie is de Marokkaanse Wout Weghorst?” herhaalt Boualin. “Die is er eigenlijk niet.”

Al met al was tegen Frankrijk Azzedine Ounahi de enige die zich positief wist te onderscheiden. “De eerste wedstrijden was hij niet opvallend, maar de laatste wedstrijden... Op de buitenkant van de voet ballen aannemen, hij durft een mannetje uit te spelen”, beschrijft Attaibi zijn favoriet. Boualin vult hem aan. “Het is een beetje een Cruijff Court-voetballertje, hè? Zoals je op de veldjes speelt.” Het duo speculeert vervolgens over de volgende bestemming van de 22-jarige middenvelder. “Ik vind Barcelona, wat jij zei Mohamed, een goede club”, zegt Boualin. Zijn collega durft Ounahi te vergelijken met een hypothetische concurrent bij Barça. “Je kan er altijd wel een tweede Pedri bij zetten.”

Boualin wijst tot slot nog een andere uitblinker aan bij Marokko: de twaalfde man. “Ik heb een paar wedstrijden in het Corendon-hotel gekeken met Marokkaanse fans. Gekkenhuis, echt prachtig. De sfeer die zij ook in het stadion maken, daar krijg je echt vleugels van. Het constant uitfluiten van de tegenstander. Het eigen team naar voren roepen. Met alle respect voor het publiek van Nederland, maar dat publiek van Marokko is wel wat anders dan tietenman en co.” Momenteel rest de troostfinale nog voor de Noord-Afrikanen, een wedstrijd die Attaibi niet wil bagatelliseren. “Marokko zit daar echt wel op te wachten, het is gewoon een kans op brons op een WK.”