‘Dat er af en toe niet op tijd betaald wordt, dat is niets nieuws’
UDINE - William Troost-Ekong brak niet door bij Tottenham Hotspur en hoopte zijn carrière bij FC Groningen nieuw leven in te blazen. De Trots van het Noorden besloot in het voorjaar van 2015 echter om het aflopende contract van de verdediger niet te verlengen. Troost-Ekong speelde slechts twee wedstrijden voor de noorderlingen. Nu, ruim drie jaar later, staat de Haarlemmer voor confrontaties met topspitsen als Cristiano Ronaldo, Mauro Icardi, Paulo Dybala en Gonzalo Higuaín.
Door Gijs Freriks
Troost-Ekong, 24 jaar, tekende vrijdag een contract voor vier seizoenen bij Udinese. De nummer veertien van het afgelopen seizoen in de Serie A betaalde een transfersom van naar verluidt 3,3 miljoen euro om de verbintenis van Troost-Ekong bij Bursaspor af te kopen. De international van Nigeria had een paar jaar geleden niet meteen verwacht dat hij in de Serie A terecht zou komen, zo vertelt hij in een interview met Voetbalzone: “Er is bij FC Groningen een tijd geweest waarin ik aan mezelf twijfelde. Maar ik ben altijd dapper geweest om de keuzes te maken die ik nodig vond om progressie te blijven maken.”
Troost-Ekong liet zich door FC Groningen verhuren aan FC Dordrecht en speelde later voor AA Gent en FK Haugesund. Vorig jaar zomer maakte hij voor ruim één miljoen euro de overstap naar Bursaspor. “Ik heb er altijd in geloofd dat ik nog stappen kon maken. In bepaalde situaties moet je dapper durven zijn om voor een stap achteruit te kiezen om er vervolgens eentje vooruit te maken. Zo heb ik bijvoorbeeld gekozen voor FC Dordrecht en voor een stap terug naar Noorwegen. Het is makkelijk om te blijven hangen bij een club van naam. Maar als je als jonge speler naar de top wil en wil spelen, doe je jezelf tekort als je blijft.”
Waarom heb je voor Udinese gekozen?
“Het is heel verleidelijk om in de Serie A te spelen, zeker gezien de aandacht die er nu vanwege alle transfers is voor de competitie. Er waren verschillende opties, maar de Engelse markt was alweer dicht en Udinese wilde mij graag hebben. Dat hebben ze laten blijken met wat ze voor mij hebben gedaan en wat ze hebben betaald. Het is een mooi project. Udinese heeft ook dezelfde eigenaar als Watford (Giampaolo Pozzo, GF.), daar heb je het ook wel over. Maar voor nu focus ik mij erop om hier mijn best te doen. Als je bij een club als Udinese goed speelt en slaagt, dan kan er veel mogelijk worden. Daarnaast is de Serie A natuurlijk een echte competitie voor verdedigers. Het draait hier veel meer om verdedigen dan elders.”
Welke opties had je nog meer?
“Ik vind het niet netjes om de namen van die clubs te noemen, maar er was belangstelling uit Frankrijk en Duitsland en er is wat geflirt met het hoogste niveau van Engeland. Maar de window ging daar vrij snel dicht. Toch heeft het er altijd wel naar uitgezien dat er wat voor mij stond te gebeuren. De window in Italië ging vandaag (vrijdag, GF.) dicht en daardoor was er enige haast geboden. Het is de laatste dagen heel hard gegaan.”
Lees hier ons interview met William Troost-Ekong uit oktober terug.
In oktober vertelde je in een interview met Voetbalzone dat het jouw droom was om in de Premier League te spelen. Hoe staat het nu met die ambitie?
“Ik denk dat je die vraag het beste aan het einde van het seizoen weer kan stellen. Kijk, voor veel spelers is de Serie A al een droom en het was ook voor mij een doelstelling om na het WK in een topcompetitie te gaan spelen. Ik ben ook altijd uitgesproken geweest dat ik ooit in Engeland wil voetballen. En ik denk dat als ik een volgende stap maak, ik best naar Engeland zou kunnen gaan. Maar mocht ik het hier naar mijn zin hebben en ik hier slaag, dan blijf ik gewoon in Italië. Of ik er nog aan twijfel dat ik hier ga slagen? Nee, maar het zou arrogant zijn als ik zeg dat ik het eventjes top ga doen in Italië. Ik denk alleen dat Udinese mij niet voor niets heeft gehaald. Ze hebben ook een prima transfersom betaald.”
Troost-Ekong had een doorlopend contract bij Bursaspor. Desondanks waren De Krokodillen bereid om hem voor het juiste bedrag te laten gaan. Ook voetballers als John Bostock (Toulouse), Titi (Göztepe) en Dzon Delarge (Qarabag FK) mochten vanwege financiële problemen vertrekken. “Tijdens het voorseizoen zijn er enkele salarisachterstanden geweest, maar toen het rondom WK duidelijk werd dat ik weg zou gaan, heb ik alles gekregen waar ik contractueel recht op had. De club is alle afspraken netjes nagekomen. Ik ga er niet met een slecht gevoel weg. Dat er af en toe niet op tijd betaald werd, dat wist ik. Zo gaat dat in heel Turkije: van de top tot de teams onderaan de ranglijst. Dat was niets nieuws.”
Bursaspor wilde op termijn weer een titelkandidaat worden, zei je. Vorig seizoen eindigden jullie op de dertiende plaats in de Süper Lig…
“Bursaspor is jaren geleden kampioen geworden, maar haalde vorig seizoen een nieuwe trainer (Paul Le Guen, GF.) en rondde een transfer of acht af. Ik werd ook met een bepaald idee en salaris binnengehaald, dus dan proef je wel een zekere ambitie. Na de eerste seizoenshelft stonden we vierde, maar daarna ging het minder. Daar lagen verschillende redenen aan ten grondslag: het ontslag van de trainer, betalingsachterstanden, enzovoort. Er werd bij mijn komst een bepaald plaatje geschetst, maar als ik er nu op terugkijk, was het enigszins onrealistisch om het te hebben over kampioensambities.”
“De trainer (Samet Aybaba, GF.) wilde mij niet verkopen en ook de fans zagen mij graag spelen. Maar ik merkte dat ik Bursaspor na een jaartje wel ontgroeid was. Het was een logisch scenario dat ik na het WK weg zou gaan, ook gezien de financiële problemen. Als ik op mijn carrière terugkijk, ben ik de meeste clubs ontgroeid waar ik langer dan een half jaar gespeeld heb: FC Dordrecht, Haugesund en nu dus Bursaspor. Bij die teams heb ik toch wel wat laten zien. Bij AA Gent had ik wel langer kunnen blijven, maar ben ik vertrokken omdat ik het niet eens was met de geringe speeltijd die ik kreeg. Het belangrijkste is, zeker op die leeftijd, dat je naar je eigen ontwikkeling kijkt. Die gaat voor. Je moet stappen blijven maken.”
Die stappen hebben Troost-Ekong, goed voor 24 caps, uiteindelijk gebracht naar een van de grootste competities ter wereld. In Udine is hij overigens niet de enige met een Nederlands paspoort, want ook Hidde ter Avest en Bram Nuytinck staan onder contract in de Dacia Arena. “Ik heb al onderonsjes met hen gehad. Bram zit hier al een jaar en had goede tips. Mocht ik ergens mee zitten, weet ik zeker dat ik hem kan bellen. Of we het hebben gehad over onze concurrentiestrijd? Ik weet niet of wij echte concurrenten zijn. Ik ben rechts- en hij is linksbenig. We zouden misschien wel samen kunnen spelen in de verdediging.”
Wat zijn de doelstellingen?
“Ik ben hier nog maar net, maar we willen het in ieder geval beter doen dan vorig seizoen. We hebben een goede Spaanse trainer (Julio Velázquez, GF.) en er zijn een paar nieuwe spelers aangetrokken. Het is een jong en ambitieus elftal. Ik denk dat het een realistische doelstelling is om voor het linker rijtje te gaan. Zelf ga ik ook mijn best doen om snel Italiaans te leren. Dat vind ik geen probleem, want ik ben het wel gewend om van landen en clubs te veranderen en om mij snel aan te passen. Ik denk dat ik daar geen moeite mee zal hebben.”
Troost-Ekong hoopt zich dusdanig te ontwikkelen dat hij ‘zijn top’ weet te bereiken. Waar die voor hem ligt, dat weet hij zelf ook nog niet helemaal: “De Premier League is een competitie waar ik graag zou willen spelen, zeker. Maar ik heb nu voor Udinese getekend en dat is voor mij ook al een toptransfer. Maar,” voegt Troost-Ekong er snel aan toe, “dit is zeker niet mijn eindstation.” Voor Troost-Ekong en consorten begint het nieuwe voetbaljaar zondagavond met een uitwedstrijd tegen Parma. De nieuwe aanwinst uit Haarlem zit in de wedstrijdselectie.