‘Daley Blind is mijn voorbeeld, wat hij doet kwam bij Ajax veel ter sprake’

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht om de week een van deze talenten uit. Met deze keer aandacht voor Julius Dirksen, de twintigjarige verdediger van FC Emmen die binnenkwam bij een kampioensteam, maar nu zijn plek bemachtigd heeft.

Als er één ding opvalt in de woordkeuze van Dirksen, zijn het wel de vervormingen van het woord ‘mogen’. Hij lijkt vooral dankbaar voor zijn leven als voetballer. Zo ‘mocht’ hij tweeënhalf jaar geleden debuteren voor Emmen, fantastische toernooien meemaken als jeugdspeler, en het veld delen met grote talenten. En nog een stukje verder terug ‘mocht’ de verdediger als broekie stagelopen bij FC Twente, de club waar zijn nog prille loopbaan vorm kreeg.

Tussen de groten
“Ik begon met voetbal toen ik nog heel jong was – net drie jaar – bij Quick 1890 in Amersfoort. Mijn vader keepte daar in het eerste elftal, dus die dacht: mijn zoon kan hier ook mooi op voetbal.” Even later gaat de uk toch voetballen bij SC Hoevelaken, in het dorp waar hij geboren en getogen werd. “Al mijn vriendjes speelden daar ook. Uiteindelijk werd ik in de E1 (JO10/11, red.) gescout door Twente. Een onbeschrijflijk gevoel. Bij een BVO stagelopen… dat maakt je super blij en trots. Al ben je op dat moment jong en weet je niet wat je moet verwachten. Ik was vroeger altijd met de bal bezig en wilde altijd al profvoetballer worden.”

Wanneer de jeugdopleiding van Twente in 2014 stopt, wordt het talent verwelkomd door PEC Zwolle. “Daar heb ik vier jaar gespeeld. Ook mocht ik mijn eerste jeugdinterland spelen”, vertelt Dirksen. Op 17 februari 2018 maakt hij zijn debuut in het Oranje-shirt, wanneer hij invalt tegen Italië Onder 15 (2-0 verlies). Een wedstrijd waarin ook spelers als Naci Ünüvar, Youri Regeer en Kian Fitz-Jim speelminuten krijgen.

“Als jongen van Zwolle kwam ik erbij. Met grote jongens van Ajax, PSV, Feyenoord en ook nog buitenlandse clubs. Dat was wel spannend.” Wat dat betreft lijkt hij een vreemde eend in de bijt, zij het niet dat Dirksen aan het eind van het seizoen zelf ook de overstap maakt naar een van de grote drie: Ajax. Daarnaast speelt hij uiteindelijk in totaal zeventien jeugdinterlands voor Nederland. “En in de Onder 16 en 17 heb ik zelfs aanvoerder mogen zijn. Ik kijk er vaak nog met veel trots op terug.”

Bij Ajax, waar Dirksen van 2018 tot 2022 speelt, mag Dirksen op jonge leeftijd meedoen aan de ABN Amro Future Cup. "Ik zat in de Onder 16, toen mocht ik mee met de Onder 17 naar de Future Cup. Daar heb ik toch drie wedstrijden gespeeld. In de finale (2-1 verlies tegen Juventus, red.) ben ik nog ingevallen. Helaas mocht ik het jaar erop niet met mijn eigen team meedoen, vanwege de coronapandemie."

Vandaag de dag houdt Dirks het toernooi nog altijd in de gaten. "Het is een gigantisch toernooi voor jongens van vijftien, zestien jaar. Het is gaaf om te spelen, bijna Champions League. Je komt op tv, er is veel aandacht, het zijn grote clubs, met grote spelers. Bij Anderlecht deed Jeremy Doku mee tegen ons, die nu mooie stappen bij Manchester City maakt. Gelukkig stond hij niet bij mij, dan had ik mijn loopschoenen aan kunnen trekken", lacht hij.

Ondanks dat hij als jong talent bij een hogere leeftijdsgroep wordt betrokken, weet hij verder niet voldoende indruk te maken bij Ajax. “Ik kwam bij Jong Ajax, maar daar had ik eigenlijk te weinig perspectief. Ik trainde vooral. Verder zat ik alleen maar op de bank. Helaas heb ik geen minuten gekregen.” Op zoek naar een uitweg komt hij halverwege het seizoen bij Emmen terecht. “Het voelde direct goed van beide kanten. En ik wilde het plezier in het spelletje weer terugkrijgen, door speelminuten te maken. Ik besloot de stap te maken.”

Op zoek naar plezier
Ook bij Emmen is het voor de gretige jongeling even spannend. Hij krijg in eerste instantie geen enkele speelminuut. “Mijn eerste seizoenshelft hier was ook het jaar dat we kampioen werden van de Keuken Kampioen Divisie. Alles liep goed dat seizoen, dus speelde ik nog niet. Destijds was mijn concurrent Jeroen Veldmate, dat was goed voor mij. Hij is heel ervaren en heeft me veel geleerd.” Gedurende het seizoen erop maakt Dirksen steeds meer minuten. Ondanks dat Emmen weer uit de Eredivisie degradeert, groeit hij uit tot een gewaardeerde kracht.

“Ik ben een voetballende linkscentrale verdediger. Allereerst moet ik mijn mannetje staan, daar kan ik ook nog stappen inzetten. Het meedogenloos verdedigen en een leider worden. Daarnaast probeer ik veel op te bouwen. De voetballende oplossing zoeken via de passing, dat is wel één van mijn kwaliteiten.” Daarbij is Daley Blind een van zijn voorbeelden. “Hoe hij altijd de oplossing vindt. Hij blijft rustig aan de bal en scant de omgeving. Dat je altijd de oplossing kan zien, dat vind ik mooi.” Vervolgens gaat hij ook nog even in op de techniek van het ‘uitstellen’, waar Blind vaak om geroemd wordt.

“Vooral in de jeugd bij Ajax kwam dit veel ter sprake. Destijds zat Blind in het eerste. Je wil de pass soms zo lang mogelijk uitstellen. In mijn geval houd ik dan de bal zo veel mogelijk aan de linkerkant. Als de tegenstander denkt druk te zetten, hoop je dat hij doorstapt. Dan komt er iemand anders vrij en kun je plots een linie overslaan.” Dat gezegd hebbende, kwam hij bij Emmen aan speelminuten in een degradatiejaar. Was er sprake van een cultuuromslag? “Bij Ajax willen ze altijd opbouwen, ten koste van alles. Als je tegen degradatie speelt, kun je niet altijd voetballen. Ik moest veel leren. Nu is het profvoetbal, geen jeugd meer. Het gaat steeds beter, maar dat was wel wennen, ja.”

Doorpakken
Ondanks de gemiste kans in Amsterdam, is Dirksen vooral op zijn plek in Emmen. Daar beleefde hij zijn mooiste herinneringen tot nu toe. “Kampioen worden. Ondanks dat ik niet speelde, maak je het toch mee. En er zitten meer mooie mijlpalen tussen. Ik mocht natuurlijk mijn debuut maken. En de wedstrijden die ik mocht spelen in de Johan Cruijff ArenA en De Kuip. Daar droomde je als jonge jongen toch al van. Ook de jeugdwedstrijden bij Oranje waren mooie momenten.”

Dit seizoen hoopt Dirksen vooral op een nieuwe kans in de Eredivisie. “De club heeft ook uitgesproken dat Play-offs halen de doelstelling is.” Die kans is er, met een negende plek, maar Emmen moet wel de ommekeer vinden na een matige reeks. “Er is niet zozeer de druk om direct weer te promoveren, maar het leeft bij de supporters en binnen de groep. Je wilt ook het hoogst haalbare halen. We zijn goed op weg, dus laten we doorpakken. Zolang we mee kunnen blijven doen weet je niet wat er kan gebeuren.”

De verdediger heeft inmiddels al een aantal keer van club gewisseld. En toevallig doet hij dat ook buiten het veld. Bijvoorbeeld wanneer hij zijn driver inruilt voor een putter. “Ik golf heel veel. Ook met een aantal oud-teamgenoten van Ajax. Youri Regeer en Youri Baas bijvoorbeeld. Op dit moment heeft Baas mooie stappen gemaakt, dus het is aan mij om weer aan te poten”, zegt hij, waarna hij vertelt dat de jongens elkaar ook in het voetbal nog volgen. “Ze doen het goed. Wanneer iemand scoort, stuur ik altijd even een berichtje. En zij kijken ook naar Emmen. Dat is leuk om te zien, mooi dat ze dat doen.”