Dag 7 van de lockdown: ‘Gelukkig wist de politieagent dat ik voor Lazio speel’

Met 3590 nieuwe bevestigde besmettingen en 368 nieuwe dodelijke slachtoffers werd zondag een gitzwarte dag voor Italië in de voortslepende coronacrisis. Het sociale leven ligt nagenoeg stil in het land met zestig miljoen inwoners. Mensen mogen alleen hun huis uit bij dringende situaties of voor hun werk. De Serie A werd deze week als eerste grote competitie van Europa stilgelegd, ten minste tot aan 3 april. Het betekent dat er voorlopig geen duidelijkheid komt over de titelstrijd, die voornamelijk tussen Juventus en Lazio lijkt te gaan: de clubs ontlopen elkaar op de ranglijst slechts één punt. Bobby Adekanye (21) en Djavan Anderson (24), de twee Nederlandse spelers van Lazio, vertellen aan Voetbalzone hoe zij de lockdown in Italië beleven.

Door Dominic Mostert

Dit seizoen kwam Adekanye, een voormalig jeugdspeler van Ajax, Barcelona, PSV en Liverpool, driemaal in actie in de Serie A. Inclusief zijn optredens in de Coppa Italia en de Europa League noteerde de jonge rechtsbuiten deze jaargang zeven duels. Anderson, in de zomer van 2018 overgekomen van Bari, drong dit seizoen door tot de A-selectie en maakte in januari zijn clubdebuut in de Coppa Italia. Het was nadien wachten op zijn competitiedebuut, maar dat zal de verdediger annex middenvelder voorlopig moeten uitstellen. Beide spelers missen het voetbal; Adekanye plaatste op zijn accounts op social media een ludiek filmpje waaruit bleek hoe graag hij weer zou terugkeren op het voetbalveld. Begeleid door de noten van de wereldhit See You Again van Wiz Khalifa en Charlie Puth kijken we naar een voetbal, die zich achter het raam en buiten bereik van de aanvaller bevindt. It's been a long day without you, my friend.

"Ik zit er wel echt mee", beaamt de jeugdinternational van Oranje aan de telefoon, vanuit zijn appartement nabij het trainingscomplex van Lazio. Zowel mentaal als fysiek valt het Adekanye zwaar om het bestaan als profvoetballer tijdelijk te onderbreken. "Ik zit nu al zeven dagen thuis niets te doen. Het begint wel echt naar mijn hoofd te stijgen. Ik heb normaal gesproken een routine, elke dag, maar ik voel wel echt aan mijn lichaam dat ik die routine nu niet meer heb. Als ik train en wedstrijden heb, weet ik: ik moet op tijd slapen, goede voeding binnenkrijgen... Maar als je weet dat je de volgende dag toch niets hoeft te doen, dan ga je laat slapen, zit je te lang op je telefoon, begin je slecht te eten, noem maar op. Het zijn dingen die voor een voetballer niet nodig zijn om te doen. Ik voel het echt aan mijn lichaam, het is vreselijk."

Heb je een manier om toch fit te blijven? Hoe ziet je dag er tegenwoordig uit?

Adekanye: "Gelukkig woon ik in een privégebied waar niet zoveel mensen zijn. Eigenlijk is er helemaal niemand buiten, want iedereen zit thuis. Hoe mijn dag eruitziet, is vrij simpel. Ik word heel laat wakker, rond 13.00 uur of 14.00 uur. Samen met mijn broer, die hier met mij woont en heel goed voor me zorgt, ga ik met de auto naar buiten, even joggen. Daarna doen we thuis wat oefeningen die ik van de club heb gekregen via de groepschat. Dat zijn de dingen die ik kan doen om een beetje fit te blijven. Daarna ga ik lekker eten en wat ik daarna doe, verschilt een beetje. Soms speel ik urenlang FIFA achter de PlayStation met vrienden. Dan bedenken we onze eigen spelletjes: de verliezer moet tien euro betalen aan iemand anders. Zo houd je het nog een beetje gezellig. Vandaag heb ik het hele huis schoongemaakt, voor de eerste keer sinds ik hier woon. Net als Mitchell Dijks, die was goed bezig. De pers vond die video wel leuk, zag ik. Ik heb veel mensen gebeld en gefacetimed. Bijna heel Netflix afgekeken. Ik hoop dat ze er wat nieuwe films op gooien, want we kijken alles heel snel af hier. Ik ben opnieuw begonnen met Prison Break, ik kijk Temptation Island op Videoland en ik kijk nu ook naar On My Block op Netflix. Soms stop ik even met zulke series en kijk ik naar stand-up comedy, van Kevin Hart bijvoorbeeld, zodat ik niet steeds dezelfde dingen kijk. Ik hoop dat ik straks, als we weer mogen beginnen, niet ga merken dat ik zoveel dagen niet op hoog niveau heb getraind. Hopelijk duurt het niet lang voordat we terugkomen op het niveau van vóór al deze gebeurtenissen."

Anderson: "Vandaag stond ik op, waarna ik wat kleding ging wassen en ophangen. Ik heb alle tijd, dus ik neem het er ook van. Ik eet wat en daarna train ik, voor zover dat kan. Ik woon in een appartement naast het centrum van Rome. Omdat ik niet naar buiten mag, heb ik niet echt ruimte om oefeningen te doen. Ik heb wat matjes en gewichten, maar ik heb geen loopband. De conditie op peil houden is dus lastig. Ik wil het eigenlijk niet eens trainen noemen, maar het is een manier van tijd doden. Mijn PlayStation is op dit moment mijn beste vriend. Ik speel eigenlijk alleen maar de nieuwe versie van Call of Duty, Warzone. Die kwam op het perfecte moment. Het is een heel populair spel, zeker nu iedereen thuis zit. Wat kan ik verder doen? We mogen niet naar buiten. Af en toe laat ik boodschappen hiernaartoe brengen, of eten van het restaurant hier beneden, een van de weinige restaurants die gelukkig nog open is. Op straat zie je gewoon dat mensen met een grote boog om elkaar heen lopen. Bobby woont natuurlijk in een heel rustig gebied, dicht bij de club, dus hij heeft niet echt te maken met mensen om zich heen. Maar ik woon vijf minuten van het centrum."

Uit de unieke situatie ontstaan verrassend mooie momenten in Italië. Video's van buren die er het beste van maken met geïmproviseerde muzikale straatfeestjes worden gretig gedeeld op sociale media; op een van die video's, die Anderson deelde via Instagram, is bijvoorbeeld te zien dat allerlei bewoners hun instrumenten bespelen vanaf hun balkon. Het gevolg is een soort straatorkest zoals er vele van zijn verschenen. Anderson heeft het idee dat mensen uit nood nader tot elkaar komen. “Iedereen staat echt achter elkaar. Iedereen ondersteunt elkaar waar mogelijk. Ik vind het mooi om te zien hoe de wereld in één keer verandert door zoiets. Je krijgt het gevoel dat de wereld op pauze staat en weer even de kans krijgt om te herstellen", zegt hij.

"Iedereen beseft wat er gebeurt en wordt bewuster van de dingen die écht tellen. Niemand rijdt meer in zijn auto, niemand draagt nog dure kleding, niemand maakt zich druk om zijn werk, niemand strest in het verkeer, voetbal is niet meer belangrijk, niemand heeft het nog over bitcoins – in één klap is dat allemaal niet meer belangrijk. Voor het klimaat, voor de wereld en voor het menselijke besef is het goed dat iedereen weer even is wakker geschud. Iedereen heeft het erover: hoe gaan we dit overleven? Ik ben er heilig van overtuigd dat dit Lazio een serieuze titelkandidaat is. Maar als dit de prijs is die we moeten betalen, dan is dat maar zo. Hoe belangrijk is een voetbalwedstrijd nu? Hoe belangrijk zijn wij? Toen ik hoorde dat de competitie werd stilgelegd, dacht ik ook eerst aan mijn eigen situatie. Dat is toch menselijk. Ik was echt goed bezig. Ook omdat er veel blessures waren, zat mijn competitiedebuut eraan te komen. Dan kun je twee dingen doen: of je gaat bij de pakken neerzitten, of je beseft dat we dit er allemaal voor over moeten hebben."

Hoe zorg je ervoor dat je genoeg boodschappen in huis haalt?

Adekanye: "Zes of zeven dagen geleden moesten we bij de club verzamelen. Onze trainer gaf een speech: ‘Boys, jammer genoeg hebben we te horen gekregen van de FIGC (Italiaanse voetbalbond, red.) dat we niet meer mogen trainen en niet meer bij de club mogen zijn. We mogen helemaal niets meer doen.’ Toen ben ik naar huis gegaan en zei ik tegen m’n broer: ‘Luister, hey, we moeten boodschappen gaan doen.’ We zijn zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde supermarkt gegaan en hebben bijna de hele supermarkt leeggeplukt. Qua eten zitten wij wel goed. Toen de trainer zei dat we wekenlang niks mochten doen, dacht ik ook meteen: ik ga naar Nederland. Maar hij zei dat niemand het land uit mag. Shit. Maar ik snap het wel, het is voor de veiligheid. Als je het land uitgaat en weer terugkomt, moet je toch weer twee weken thuisblijven. Zulk gedoe willen we niet. En ik heb jammer genoeg ook gehoord dat andere voetballers het coronavirus hebben opgelopen. Ik weet zeker dat ze in goede handen zijn en dat het goedkomt met ze. Wat ik aan mensen wil meegeven is: het is een moeilijke periode, iedereen moet lekker thuisblijven. Geniet van je familieleden en heb respect voor de ouderen. Zij hebben het nu het moeilijkst. In het verleden waren zij er voor ons, en nu moeten wij er zijn voor hen. Behandel de ouderen zoals je je eigen opa en oma zou behandelen. Als we elkaar met respect behandelen, dan komt het goed."

Anderson: "Van huis uit heb ik geleerd om altijd genoeg eten in huis te hebben. Dan bedoel ik niet chips en koekjes, maar echt eten. Op mijn eerste dag hier leek het alsof ik boodschappen deed voor een gezin met zes kinderen. Mensen keken me raar aan, maar zo heb ik het meegekregen vanuit huis. Ik heb dus niet hoeven vechten om flessen water, blikjes tonijn, blikjes bonen, pastasaus of toiletpapier – die dingen heb ik allemaal in huis. Maar het gaat er heel heftig aan toe. Er staat bij de supermarkt een rij die doorloopt tot aan mijn voordeur. Ik ging er laatst heen, maar ik had nog anderhalf uur in de rij moeten blijven wachten – als ik had gewacht. Ik ben toen maar naar een andere supermarkt gegaan. Ik zette de navigatie aan op mijn telefoon, want ik wist niet waar verder nog een supermarkt in de buurt was. Om mijn telefoon te ontgrendelen met een face scan, moest ik mijn mondkapje afdoen. Ik liep toen verder, geen hond op straat, en ineens kwam de politie langsrijden. Ik moest mezelf identificeren van de agent. Gelukkig wist zijn collega dat ik speler ben van Lazio. Ze legden me uit dat ze heel streng zijn op het gebied van mondkapjes dragen. Je moet je mondkapje kennelijk altijd opdoen. Als je dat niet doet, krijg je een boete. Het is bizar. Als je hier niet bent, kun je je er nauwelijks iets bij voorstellen. Ik ging laatst naar de apotheek om wat dingen te halen. Je moet toch voorbereid zijn: je moet een thermometer in huis hebben en medicijnen voor als ik misschien toch last krijg van mijn longen. Ik stond gewoon een uur te wachten voordat ik aan de beurt was. Waar ik woon is het op dit moment meestal uitgestorven, maar je ziet mensen nog wel gewoon naar de bakker gaan. Per gezin mag één persoon naar de supermarkt of de bakker. Het is heel heftig, de hele boel is op slot gegooid. Het is afwachten hoe het zich allemaal gaat ontwikkelen."

Ben je bang om zelf ook besmet te raken met het virus?

Adekanye: "Nee, ik eigenlijk niet. Toen het virus zich verspreidde, was het niet zo dat ik bang was om het te krijgen. Het kan natuurlijk gebeuren. Voetballers zijn weliswaar allemaal topfit, maar die kunnen het ook krijgen. Ik volg de instructies die ik krijg van de club. Als ik gewoon blijf leven zoals nu, dan komt het zeker wel goed met mij. Ik ben het er wel mee eens dat de competities worden stilgelegd in Europa. Er kunnen mensen zijn die het coronavirus hebben zonder te weten dat ze het hebben. Je weet hoeveel mensen er komen kijken naar voetbalwedstrijden. Het is, denk ik, de meest populaire sport ter wereld. Het is veel beter voor onze veiligheid om de competitie stop te zetten. Even stoppen en daarna weer genieten, zo zie ik het."

Anderson: "Nee, ik zou eerder bang zijn om het virus over te dragen. Het is vooral heel sneu dat het voor een gedeelte van de mensheid dodelijk is, terwijl het voor een groot ander gedeelte misschien nog minder erg is dan een normale griep. De verschillen zijn extreem. Ik vind het heel goed dat iedereen daar rekening mee houdt. Het gaat nu niet om mij; het gaat er niet om dat ik er misschien niet dood aan zal gaan. Maar mijn moeder moet nu niet het coronavirus krijgen, want zij heeft jarenlang geleden aan longkanker. Ik denk dat mensen niet genoeg stilstaan bij die dingen. Het draait niet om de nieuwe generatie; het gaat om de mensen van vijftig jaar en ouder, die misschien al eerder gezondheidsproblemen hebben gehad. Ik vind het goed dat er zo streng op is gereageerd. Ik hoop dat Nederland, en alle andere landen, Italië zien als voorbeeld en daardoor de schade nog enigszins kunnen beperken. De menselijkheid staat nu op één."

Hoe verloopt het contact met de andere spelers op dit moment?

Adekanye: "We hebben een groepsgesprek op WhatsApp en daar praten we iedere dag met elkaar. ‘Wat zit jij te doen? Wie wil online poker spelen?’ We doen van alles met elkaar. Ik ben blij dat iedereen in onze ploeg gezond is en geen problemen heeft. Dat is voor mij het belangrijkste. Ik merk ook dat mensen in Nederland zich zorgen om mij maken. Iedereen begon me te bellen, want ze zagen hoeveel besmettingen er waren in Italië. Ik ben ze allemaal dankbaar dat ze om me geven. Maar ik zit gewoon goed hier. Tegen de mensen van wie ik houd zei ik dat zij ook beter even thuis kunnen blijven. In Nederland zie ik mensen rondlopen alsof er helemaal niets aan de hand is. Het is goed dat het voetbal daar ook is gestopt. Ik denk dat er nog wel meer dingen gesloten moeten worden in Nederland."

Anderson: "We hebben natuurlijk een groepsapp. Maar het is niet alsof wij de enigen zijn die thuis zitten. Het heeft niets meer te maken met de club; de staat heeft bepaald dat iedereen thuis moet blijven. Af en toe hebben we contact, maar de meeste ploeggenoten hebben ook hun kinderen en families. Vanuit Nederland belt iedereen mij ook de hele dag. Iedereen maakt zich zorgen, iedereen mist me. Ik was nu ook liever lekker bij mijn familie geweest. Ik heb mijn moeder aangeraden om thuis te blijven, want ik heb hier gezien hoe dingen kunnen veranderen. Ze heeft haar eigen catering, dus ze heeft altijd genoeg eten in huis. Ik heb tegen haar gezegd dat haar longen door de longkanker zo zwaar beschadigd zijn geraakt dat zij het zich niet kan permitteren om het virus op te lopen. Ik weet hoe sterk ze is, maar we moeten het met zijn allen niet onderschatten. We moeten het zo serieus mogelijk benaderen. Ik zie dat mensen in Nederland nu een beetje in paniek raken, en massaal honderden rollen toiletpapier kopen, maar het lijkt er niet op dat Italië echt serieus als voorbeeld is genomen. Ik zie dat kinderen in Nederland gewoon nog gewoon naar school gaan. Ik vind het heel gek en een beetje laks. Volgens mij krijgen jullie in Nederland veel mee van wat er hier gebeurt. Dan moet dat toch een voorbeeld zijn voor alle andere landen?"

Tot slot: wat ga je vanavond na dit interview nog doen?

Adekanye: "Vanavond ga ik weer Prison Break kijken! Ik zit nu in seizoen twee. Seizoen één is het beste, maar seizoen twee komt langzaam ook op dat niveau. Daarna speel ik nog een FIFA-toernooi met oude vrienden uit Alphen aan de Rijn. Dan is mijn dag weer voorbij; we zien wel wat er morgen op de planning staat. Oh, en in april komt het nieuwe seizoen van La Casa de Papel uit. Ik heb gehoord dat Neymar erin zit, dus ik ben heel benieuwd. Of ik daarom hoop dat de quarantaine met een maand wordt verlengd? Hahaha, nee, dat ook weer niet. Ik heb echt zin om te voetballen en te genieten van deze mooie sport. Iedereen: stay home, geniet van je familie, en hopelijk gaat dit heel snel voorbij."

Anderson: "Ik ga vanavond lekker een boek lezen. Ik heb gelukkig als een gek boeken ingeslagen. Het zijn werken van de schrijver Ryan Holiday, heel interessante boeken die mij erg aanspreken en waar je veel van leert. Een van zijn boeken is Ego Is the Enemy, en ik denk zelf ook dat wij allemaal met onszelf bezig zijn en daarmee de wereld vernietigen. Maar nu gebeurt ineens iets waardoor we niet meer alleen met onszelf bezig zijn. Iedereen is bezig met de wereld, of je het nu wilt of niet. We zitten allemaal in quarantaine, dus iedereen is verplicht bezig met de wereld. Het is mooi om te zien."