Daan Klinkenberg maakt tweede promotie in twee jaar na vertrek uit Nederland

Daan Klinkenberg verruilt het Noorse Aalesunds FK voor het Zweedse Mjällby AIF, de nummer vijf van het afgelopen Allsvenskan-seizoen. Het betekent voor de 25-jarige centrumverdediger alweer de tweede promotie binnen Scandinavië, sinds hij FC Volendam twee jaar geleden inruilde voor het Finse Inter Turku. “De Zweedse competitie is in voetballend opzicht een betere competitie, dus ik zie dit echt als een stap omhoog. Daar ben ik hartstikke blij mee.”

Door Chris Meijer

Als Voetbalzone Klinkenberg aan de lijn krijgt, zit hij net voorbij de douane op het vliegveld van Alesund. Hij verontschuldigt zich, want vlak voor hij op het vliegtuig naar Oslo stapt, moet hij ook nog even snel zijn avondeten nuttigen. “Vanuit Oslo vlieg ik door naar Stockholm. Dan ga ik morgenochtend vanaf Stockholm door naar Hällevik. Het is een aardige reis, dat kun je wel stellen”, legt Klinkenberg uit. Ondertussen klinkt op de achtergrond een oproep voor een vertrekkende vlucht. Zijn spullen blijven voorlopig nog in Alesund achter, want tijd om in te pakken is er amper geweest. “Het is heel snel gegaan, binnen twee dagen was het rond. Alle spullen liggen nog hier, dus mijn vriendin moet langer blijven om alles naar Zweden te krijgen. Hoe eerder ik ben, hoe eerder ik kan aansluiten. Zoals het er nu naar uitziet, kan ik direct gaan meetrainen. Dat is ook wel lekker, dat je meteen weer aan de bak kan.”

Er is zo toch vrij plotseling een einde gekomen aan de periode van Klinkenberg in Noorwegen. Hij tekende een jaar geleden een driejarig contract bij Aalesund, dat hem na zijn eerste jaar in Finland al weghaalde bij Inter Turku. “Finland staat misschien het minst aangeschreven in Scandinavië, na IJsland. Tussen Finland en Noorwegen is er een groot verschil in niveau en kwaliteiten, vooral qua grootte van clubs en individuele spelers. De top van Finland is van een goed niveau, maar de onderste ploegen zijn een heel stuk minder. De clubs in Noorwegen zijn gewoon groter, qua stadion en qua fanbase. Het leeft veel meer, in alle opzichten is het een stap groter en beter. Je ziet het aan de media-aandacht, dat soort dingen.”

Het perspectief zag er bij Aalesund bovendien rooskleurig uit. De club was net teruggekeerd in de Eliteserien door afgetekend kampioen te worden op het tweede niveau en reikte dat seizoen tot de kwartfinale van het Noorse bekertoernooi, door onder meer Molde en Rosenborg te elimineren. “De voorbereiding ging goed, maar toen kwam corona en lag alles twee maanden volledig stil. Daarna begon alles heel snel weer, ik heb 45 minuten gespeeld voor de competitie begon. Dat was even lastig in het begin. Ik heb kleine blessures gehad, waardoor ik achter de feiten aanliep. Gelukkig is dat volledig omgedraaid toen de nieuwe trainer kwam”, wijst hij op Lars Arne Nilsen, die in augustus Lars Bohinen verving. De trainerswissel sorteerde niet het gewenste effect, want Aalesund degradeerde afgelopen jaar kansloos uit de Eliteserien.

“Dat was niet een beetje, hè”, zucht Klinkenberg met gevoel voor understatement. Aalesund bezette het hele seizoen, op drie speelrondes na, de laatste plaats, was vier wedstrijden voor het einde van het seizoen al zeker van degradatie, behaalde slechts 11 punten en incasseerde maar liefst 85 doelpunten. Klinkenberg speelde uiteindelijk 27 wedstrijden voor Aalesund en droeg in het slot van het seizoen de aanvoerdersband. “Dat zegt wel wat over jezelf en het is een eer, zeker als buitenlander bij een team waar je net zit. Het heeft persoonlijk nog goed uitgepakt. Van een goed seizoen kun je niet spreken als je zoveel wedstrijden verliest en zoveel tegendoelpunten krijgt. Ik heb me wel ontwikkeld, zowel in voetballend als mentaal opzicht. Ik heb veel geleerd. Maar aan een seizoen met bijna negentig tegendoelpunten, kun je als verdediger geen goed gevoel overhouden.”

Hij was vorige week aanvankelijk met Aalesund aan de voorbereiding op het nieuwe seizoen - dat zowel in Noorwegen als Zweden eind februari begint met de eerste ronde van het bekertoernooi, waarna in april de competitie start - begonnen. Had Klinkenberg wel verwacht dat er nu een mogelijkheid op een stap omhoog zou komen? “Ik weet het niet”, antwoordt hij in alle eerlijkheid. “Ik was er in principe net een jaar, maar de laatste maanden had ik wel in gedachten dat ik op het hoogste niveau wilde blijven spelen. Je hoopt er wel op en je doet het er eigenlijk ook wel een beetje voor. Maar goed, het moet wel komen. Gelukkig is het nu gekomen, ook al heeft het even geduurd. Het kwam laat op gang, maar ik had al in mijn hoofd dat ik naar Zweden wilde. Mjällby is een relatief kleine club, maar ze zijn vorig jaar wel vijfde geëindigd. Dat is een hele vooruitgang als je ziet dat je met Aalesund onderaan bent geëindigd. Ik wil het hoogst haalbare, ik was niet naar Noorwegen gekomen om weer een stapje terug te doen. Dus dit is zeker een opluchting, ik had het gevoel dat ik het niveau aankon.”

Het betekent wel dat Klinkenberg voor de derde keer in drie jaar tijd moet verhuizen. Na Turku en Alesund vestigt hij zich nu in het in het zuiden van Zweden gelegen Hällevik. “Ik heb het onwijs naar mijn zin in Scandinavië, de landen zijn erg fijn om in te wonen. Het is veilig, alles is goed geregeld, je krijgt je salaris op tijd: dat vind ik belangrijke dingen, in sommige landen heb je dat ook niet. Als alles buiten het veld in orde is, maakt het dat op het veld ook weer wat makkelijker.” Het Scandinavische voetbal blijkt hem eveneens uitstekend te liggen. “Dat zou je wel denken, hè?”, grijnst hij. Bij Mjällby zet Klinkenberg zijn handtekening onder een tweejarig contract. “Tot nu toe ligt het me inderdaad wel aardig.”

In het tempo van Klinkenberg kan over een jaar alweer een volgende stap wachten, maar zover wil hij nog niet denken. “Ik hoop dat ik veel wedstrijden mag spelen, vaak mag starten en dat we een goed seizoen draaien. Ik ga er nu van uit dat ik hier minimaal twee jaar blijf, tenzij ik een stap omhoog kan maken. Dat zou hartstikke mooi zijn, natuurlijk wil je dat. Maar laten we er van uitgaan dat ik hier twee jaar zal zitten, anders blijven we heen en weer gaan.” Klinkenberg fluit zachtjes, om aan te geven hoe hectisch de afgelopen dagen waren. “Het zal straks allemaal op zijn voetjes terechtkomen, als we ons appartement hebben. Maar ik kan niet wachten tot de competitie begint, ik heb er onwijs veel zin in. Je hebt in Zweden veel grote clubs met mooie stadions. Ja, ik ben heel blij.”