'Cillessen stuurde me een berichtje toen ik in Nederland kwam: ‘Veel succes’’

De Keuken Kampioen Divisie geldt al decennialang als kraamkamer voor binnen- en buitenlandse talenten en ook dit seizoen lopen er op het tweede niveau weer veel voetballers met potentie rond. Voetbalzone, de officiële mediapartner van de Keuken Kampioen Divisie, licht wekelijks een van deze talenten uit, met deze keer aandacht voor Pascu, die Valencia verliet voor een avontuur in Nederland en sinds dit seizoen voor FC Dordrecht speelt.

Door Chris Meijer

José Pascual Alba Seva, kortweg Pascu, verontschuldigt zich als hij zich in spelershome van FC Dordrecht meldt. "Mijn Engels is niet geweldig", zegt de 21-jarige Spaanse middenvelder, terwijl hij aanschuift. Op de eerste vraag volgt echter een vliegensvlug antwoord, geformuleerd in een salvo van Engelse woorden. Alsof hij gewoon in het Spaans antwoordt, iets dat hij vorig jaar niet anders kon toen hij bij ADO Den Haag kwam. Samen met ploeggenoot Andrei Ratiu - een geboren Roemeen, die opgroeide in Spanje - kreeg hij afgelopen jaar Engelse les. "Mijn Engels was vreselijk. In Spanje leer je wel Engels, maar niet zoals dat hier gebeurt. Het is ook goed om te leren. You speak or you’re dead, you know? Anders zit je altijd alleen aan tafel. Mijn Engels is niet perfect, maar ik probeer het steeds beter te leren." En zijn Nederlands? "Ja, ja, ja", antwoordt Pascu lachend. "Ik ken sommige woorden die van pas komen op het veld. Kaats, draai, andere kant. Maar Nederlands is zo moeilijk. Sorry, maar het is zó moeilijk. Sommige woorden kan ik niet uitspreken."

Iets waar hij ook nooit aan zal wennen, is het Hollandse weer. FC Dordrecht heeft net zijn tweede training van de dag achter de rug. Met nog een kleine tien minuten te gaan trok de hemel boven het kunstgrasveld naast het Riwal Hoogwerkers Stadion volledig dicht, waarna een stevige bui viel. Pascu wijst naar het raam, waar de regen tegenaan tikt. "Het weer is het moeilijkste, dat kun je nu zien", lacht hij. Tegelijkertijd is het in zijn geboortestad Alicante minimaal tien graden warmer, met een aangenaam najaarszonnetje. Pascu liet het ouderlijk huis aan de Costa Blanca op zijn dertiende achter zich, om bij Valencia te gaan voetballen. Uiteindelijk zou hij zeven jaar in de jeugdopleiding van de club spelen. De laatste twee jaar was de voormalig international van Spanje Onder 18 een vaste waarde in het tweede elftal - dat uitkomt op het vijfde niveau van het Spaanse voetbal - en trainde hij op regelmatige basis mee met de hoofdmacht.

"Natuurlijk stond ik daar tijdens de eerste training met het gevoel: fucking hell. Normaal zie je die spelers op televisie. Parejo: poem poem. Ferran Torres: voem, voem. Na vijf minuten ging de knop om en wilde ik mezelf laten zien. Ik heb daar enorm veel van geleerd. Je ziet iedere dag van dichtbij spelers als Parejo, Coquelin en Kondogbia aan het werk, praat met hen en zij proberen je te helpen", vertelt Pascu. Dat hij bij het eerste elftal zijn beste vriend Ferran Torres trof, maakte het enigszins makkelijker zijn plek te vinden. De twee speelden al sinds hun dertiende samen, vanaf het moment dat Pascu in de jeugdopleiding van Valencia kwam. "Er zijn toernooien voor de Onder 11 en Onder 12 die in Spanje op televisie worden uitgezonden. En Ferran leek daar wel Messi, niet normaal. Dus ik kende hem al voor ik naar Valencia kwam. Daarna zijn we vrienden geworden."

"Hij is een apart geval. Ik zweer dat hij een van de beste spelers ter wereld gaat worden binnen twee of drie jaar. Ik zag al heel snel dat hij zo goed zou worden. Ik was op de trainingen veel met hem, hij probeerde me te helpen. Van hem heb ik het meest geleerd bij het eerste elftal. Natuurlijk is hij mijn vriend, maar als je hem op het veld ziet... Niet normaal. Hij is zo’n goede speler. Ooit hoop ik tegen hem te kunnen spelen", zegt hij met een glimlach. De twee hebben nog altijd veel contact. "Over van alles. Ik heb hem ook naar zijn mening over de stap naar Nederland gevraagd. Hij zei: ‘Je moet gaan, dat is de beste stap voor jou. Een goede competitie met veel jonge spelers, daar ga je kansen krijgen’. Hij is gelukkig, want hij leert heel veel bij Manchester City. Guardiola is de maestro, hè."

Torres en Pascu vertrokken vorige zomer tegelijk bij Valencia. De een maakte na furore te hebben gemaakt in het eerste elftal een toptransfer naar Manchester City, de ander trok zonder een minuut in de hoofdmacht te hebben gespeeld naar Nederland. "Het leven loopt zoals het loopt", antwoordt Pascu op de vraag of het feit dat hij nooit zijn officiële debuut voor Valencia maakte hem dwarszit. "Ik ben fan van Valencia. Voor ik daar kwam, was ik voor Barcelona. Maar als je daar woont en speelt, moet je wel fan worden van die club. Ik ben acht jaar dagelijks bij Valencia geweest. Dus ja, het was moeilijk om te vertrekken. Maar dat heb ik zelf besloten. Ik wist dat het beter voor me was. Ik had nog wel twee jaar kunnen blijven om in het tweede elftal te spelen, maar dat was niet goed geweest. Je moet een volgende stap maken om je verder te ontwikkelen."

Pascu had de mogelijkheid om in Spanje te blijven - in de Segunda Division of bij een tweede elftal van een LaLiga-club - maar noemt de aanbieding van ADO 'de kans van zijn leven'. "Ik kon in Nederland op het hoogste niveau gaan spelen. Dat moest ik doen, ik zag het als een goede stap. Het is in Spanje veel moeilijker om kansen te krijgen als jonge speler. Kijk naar de Eredivisie, dat is misschien wel de competitie met de meeste jonge spelers in de wereld. Daar heb ik ook rekening mee gehouden in mijn keuze. Jasper Cillessen stuurde me een berichtje toen ik hier kwam: ‘Veel succes, Nederland is een goed land en de Eredivisie is een goede competitie. Geniet ervan’."

Zijn eerste jaar in Nederland verliep echter lang niet altijd even soepel. ADO beleefde in sportief opzicht een rampjaar en degradeerde uiteindelijk uit de Eredivisie. Pascu speelde weinig, zowel onder Aleksandar Rankovic als diens opvolger Ruud Brood. Uiteindelijk kwam hij tot dertien optredens, waarvan zes als basisspeler. "Het was mijn eerste jaar in het profvoetbal, dus ik moest veel leren. Ik heb veel geleerd en ervaring opgedaan. Het was moeilijker dan ik had verwacht. Je hoopt in je eerste jaar in het profvoetbal niet op zo’n moeilijk seizoen", verzucht hij. De coronapandemie en alle bijbehorende maatregelen maakte het eerste jaar van Pascu niet bepaald makkelijker.

"Ik mis mijn familie en vrienden, dat is soms lastig. Al is het nu makkelijker, omdat ze af en toe deze kant op kunnen komen. Vorig jaar ben ik van augustus tot april alleen geweest, ook met kerst. Dat was zó moeilijk. Er was gedoe met quarantaines, dus daarom ben ik in Nederland gebleven. Daar leer je ook weer van, het heeft me mentaal sterker gemaakt." Dat zorgde er een wellicht mede voor dat Pascu afgelopen zomer koos voor een langer verblijf in Nederland. De keuze voor FC Dordrecht na zijn zelfgekozen vertrek bij ADO was in zijn woorden 'geen makkelijke', maar trainer Michele Santoni wist hem te overtuigen. De 41-jarige oefenmeester werd afgelopen zomer aangesteld aan De Krommedijk, nadat hij vorig jaar als assistent- en jeugdtrainer werkzaam was bij ADO.

"Ik kende de trainer van ADO, hij geeft me veel vertrouwen. Hij spreekt een beetje Spaans, dus dat is wel prettig. Het was een makkelijke keuze toen ik met de trainer had gesproken. Hij vertelde me over de club en het project. Toen dacht ik: oké, dit is de goede club. Ik heb vertrouwen in het team en de trainer. Je moet spelen, om jezelf te laten zien. Dus soms moet je een stap terug zetten om er later twee vooruit te maken. De Keuken Kampioen Divisie is een competitie met veel jonge spelers, waarin veel mogelijkheden worden gegeven om beter te worden, minuten te maken en zelfvertrouwen op te doen. De Eredivisie is tactischer, het niveau ligt uiteraard ook hoger. Maar het verschil is ook weer niet zo enorm groot." Voorlopig krijgt Pascu waarvoor hij naar Dordrecht gekomen is: speelminuten. Hij is over het algemeen de aanvallende middenvelder in het elftal van Santoni, al kan hij ook op meer defensieve positie op het middenveld, op de vleugels en zelfs als rechtsback uit de voeten.

"Ken je Pablo Longoria?" Zonder het antwoord af te wachten, legt hij uit dat Longoria sportief directeur was bij Valencia en tegenwoordig de functies van voorzitter en directeur profvoetbal bij Olympique Marseille bekleedt. "Hij zei dat rechtsback mijn beste positie was. Als ik daar minuten kan maken, kan ik daar spelen. Geen probleem. Maar in defensief opzicht moest ik nog wel veel leren." Over zijn favoriete positie laat hij geen misverstand bestaan. "Dat is aanvallende middenvelder. Je moet in Nederland als tien meer vooruit denken, richting het doel. Dat is wel een verschil. De speelstijl is heel fijn voor mij. In Spanje was ik vooral aan de bal. Nu ben ik fysiek veel sterker, ik kan de diepte in, assists geven, doelpunten maken. Al heb ik dit seizoen nog niet gescoord. Dat moet ik nog wel verbeteren, want ik heb de kansen wel gekregen."

"Ik moet voor mijn gevoel het eerste doelpunt maken, daarna zal het makkelijker gaan." Is Pascu bekend met de ketchupfles-theorie, die voorschrijft dat de doelpunten achter elkaar vallen als de eerste eenmaal een feit is? "Die uitdrukking kende ik niet, maar dat kan kloppen. Ik voel geen druk, het komt vanzelf wel als ik zo blijf doorgaan." Hoe dan ook heeft de Spanjaard het naar zijn zin in Dordrecht, waar hij in het centrum woont. "Een leuke stad, alles is dicht bij elkaar. Of ik met de fiets naar de club ga? Nee, nee. Ik ga liever lopen of met de auto. FC Dordrecht is echt een familieclub, de mensen zijn heel aardig."

Pascu ziet zichzelf best nog even in Nederland blijven. "De mensen leven hier het voetbal, dat is een verschil met Spanje. Ik zag de wedstrijd NEC - Vitesse, dat was crazy. De supporters zijn meer supportive. Dat is in Spanje rustiger. Ik kijk tegenwoordig meer Nederlands voetbal dan Spaans voetbal, terwijl ik hiervoor eigenlijk alleen Ajax, PSV en Feyenoord kende. De Eredivisie kan een goede volgende stap zijn, hopelijk met FC Dordrecht." Dat lijkt voorlopig een utopie voor de hekkensluiter van de Keuken Kampioen Divisie, maar Pascu belooft snel beterschap. "De situatie is moeilijk, maar we hebben minder dan we verdienen. Als we zo doorgaan, gaan we nog wel de nodige punten pakken en stijgen op de ranglijst. We zijn op de goede weg."

Naam: José Pascual Alba Seva, oftewel Pascu
Geboortedatum: 2 april 2000
Club: FC Dordrecht
Positie: middenvelder
Sterke punten: inzicht, schot, passing