‘Cha Cha Cha’ verpietert bij degradatiekandidaat: ‘De druk werd hem te veel’

Voor Jackson Martínez stond er twee weken geleden niet alleen een overwinning voor zijn noodlijdende Portimonense op het spel toen hij in het Estádio do Dragão aan mocht leggen voor een strafschop. De nu 33-jarige spits zag een loopbaan in de Europese top een jaar of vijf geleden in de knop gebroken worden toen duidelijk werd dat hij niet met de druk om kon gaan en juist tegen zijn oude ploeg FC Porto zou hij nog eenmaal kunnen laten zien wel uit het juiste hout gesneden te zijn. Martínez mikte zijn poging van elf meter echter hoog over, werd niet veel later onder luid applaus van de supporters van zijn voormalige club gewisseld en kon daarbij zijn tranen nauwelijks bedwingen. FC Porto zou de wedstrijd uiteindelijk dankzij een late goal van Alex Telles alsnog naar zich toetrekken en Portimonense daarmee dieper de degradatiezone indrukken.

Door Robin Bruggeman

Wie zeven jaar geleden in Portugal zou hebben gesuggereerd dat Martínez ooit voor een degradatiekandidaat zou spelen, had waarschijnlijk een verbaasde reactie gekregen. De Colombiaan werd in de zomer van 2012 door FC Porto opgepikt bij het Mexicaanse Chiapas en Martínez liet zich meteen gelden in zijn eerste seizoen op de Europese velden. De aanvaller won in het jaar na zijn aankomst met 26 doelpunten in de Liga NOS de topscorerstitel en in de twee seizoenen erop zou hij, met eindtotalen van respectievelijk 20 en 21 doelpunten, nog tweemaal met die onderscheiding aan de haal gaan. Martínez liet zich bovendien niet alleen in Portugal zien: de spits maakte met Colombia een goede indruk op het WK van 2014 en in het daaropvolgende Champions League-seizoen maakte hij zes doelpunten in zeven wedstrijden, waaronder twee goals in de kwartfinale tegen Bayern München.

Stap naar Atlético Madrid
Martínez groeide door zijn prestaties uit tot een van de meest begeerde doelpuntenmakers op de Europese velden en in de zomer van 2015 kreeg hij voor om en nabij de 35 miljoen euro zijn droomtransfer naar Atlético Madrid. De aanvaller trad daarmee in de voetsporen van zijn illustere landgenoot Radamel Falcao, die in dienst van de Madrilenen uitgroeide tot een ware legende. De status van El Tigre zou Cha Cha Cha, zo genoemd vanwege zijn dansachtige bewegingen op het veld, echter nooit weten te evenaren. Martínez begon met een goal in zijn tweede wedstrijd namens los Colchoneros nog hoopgevend aan zijn avontuur in Spanje, maar wist deze lijn niet door te trekken. Door de aanwezigheid van Antoine Griezmann en de teruggekeerde verloren zoon Fernando Torres was de concurrentie bovendien fors en Martínez slaagde er maar niet in om zich de speelstijl van Diego Simeone eigen te maken.

Met El Cholo trof hij een trainer die er niet voor schuwde om spelers halverwege een wedstrijd al naar de kant te halen als zij niet deden wat hij van hen verwachtte en dit overkwam Martínez twee keer. Waar Griezmann na een moeizame aanloopperiode uiteindelijk wel in Simeone’s systeem zou gaan voetballen, zat dit er voor Martínez eigenlijk nooit in. In Atlético’s speelstijl werd er van hem verwacht dat hij de bal met zijn rug naar de goal bij zich kon houden om zo zijn ploeggenoten de tijd te geven om aan te sluiten. Martínez’ kwaliteiten bij FC Porto lagen daarentegen echter bij het opduiken achter de verdediging, om zo te kunnen profiteren van steekballen en andere passes die hem moesten lanceren. Door het ontbreken van deze manier van spelen verdween ook het zelfvertrouwen van de spits en na een half seizoen in wat toen nog het Vicente Calderón was, werd duidelijk dat het zo niet langer verder kon.

‘Niemand wist wat er precies door zijn hoofd ging’
“We konden allemaal zien dat Jackson niet in het elftal paste vanwege zijn werkwijze”, liet aanvoerder en boegbeeld Gabi niet lang nadat Martínez de deur bij Atlético achter zich dicht had getrokken optekenen bij Marca. Óliver Torres speelde zowel in Porto als in Madrid samen met de aanvaller en hij ondersteunt de woorden van Gabi: “We spraken hem min of meer eenmaal per week. Iedereen probeerde om hem te helpen, maar niemand wist wat er precies door zijn hoofd ging”, voegde de middenvelder toe over Martínez, die zichzelf steeds verder isoleerde van de rest van de spelersgroep en nauwelijks meer communiceerde. “Jackson geloofde meer in God dan in zichzelf. De druk werd hem te veel, hij straalde nooit vertrouwen uit. Zijn probleem was dat het hem niet lukte om zich aan te passen aan de teamdynamiek”, wordt een derde, niet bij naam genoemde, teamgenoot geciteerd.

Zo kon het dat Martínez, op een leeftijd waarop hij eigenlijk op de toppen van zijn kunnen zou moeten presteren, in februari 2016 al na een halfjaar Atlético naar Guangzhou Evergrande vertrok. De ambitieuze Chinezen betaalden los Colchoneros maar liefst 42 miljoen voor de aanvaller, die daarmee in een klap de duurste aankoop ooit van een Aziatische club werd. Het idee van Guangzhou om Martínez uit te laten groeien tot een van de boegbeelden van de Super League liep echter al snel een flinke knauw op toen hij, na zestien gespeelde wedstrijden met vier gemaakte doelpunten, een zware enkelblessure opliep. De spits was daarna bijna twee jaar kwijt om te herstellen van deze kwetsuur en zou niet meer in actie komen voor Guangzhou. Nadat Martínez eerder al een halfjaar werd verhuurd aan Portimonense, besloten de Chinezen eieren voor hun geld te kiezen en het contract van de aanvaller, die op jaarbasis twaalf miljoen verdiende, te verscheuren. Martínez verbond zich daarop begin dit jaar definitief aan de laagvlieger, waar hij een contract tot medio 2022 tekende.

In de competitie waar Martínez eerder nog furore maakte is hij nu slechts een schim van de speler die een handvol jaren geleden drie keer op rij topscorer werd. In zijn eerste jaar bij de club uit de Algarve kon hij met negen doelpunten nog een redelijk moyenne overleggen. Dit seizoen staat de teller echter pas op een goal in achttien wedstrijden en de manier waarop hij zijn (zelf verdiende) strafschop tegen FC Porto hoog over het doel stuurde, staat wat dat betreft symbool voor het seizoen dat Martínez doormaakt. De kritiek na deze misser begint dan ook toe te nemen en veel fans van Portimonense, dat momenteel zes punten minder heeft dan nummer zestien Paços de Ferreira, lijken inmiddels genoeg te hebben gezien van de voormalige goalgetter. De technische staf en directie willen hier volgens A Bola echter niets van weten: “Zij staan verenigd rondom een speler die zij verdedigen en van wie zij vinden dat hij respect en liefde verdient vanwege de ‘buitengewone professionaliteit’ die hij altijd heeft laten zien in dit shirt”, schreef de krant na de wedstrijd tegen Porto.

[stand:63]