Bolton Wanderers maakt Mustapha Riga monddood
01 aug 2009, 11:27
Laatst bijgewerkt: 01 aug 2009, 11:27
Advertentie
Interview door QASIM HAKIM
TEGELEN - Mustapha Riga sprak in Spanje enkele malen openhartig met Daniel Cabot Kerkdijk over zijn omstreden verblijf bij Levante. Momenteel speelt de 27-jarige aanvaller voor Bolton Wanderers. Afgelopen week verbleef de voormalig speler van Vitesse, RBC en Sparta Rotterdam met de middenmoter uit de Premier League in het Limburgse Tegelen waar eerder ook clubs als Galatasaray en Feyenoord haar tenten opsloegen. Een interview met Riga was uiteindelijk moeilijker te plannen dan verwacht.
Tegelen, vrijdagmorgen. De spelers van Bolton betreden onder een stralende ochtendzon de velden van derdeklasser Sportclub Irene. Tussen ex-Eredivisionisten Johan Elmander en Greitar Steinsson loopt ook Riga. Terwijl de meeste jongens met een ernstige blik voor zich uit staren, loopt de geboren Ghanees er vrolijk bij. "Goedemorgen." De Zweed en de IJslander zouden zich minder zorgen moeten maken. Zij maken wekelijks deel uit van de basiself om het onder anderen op te nemen tegen wereldtoppers als Frank Lampard, Steven Gerrard en Wayne Rooney. Dit terwijl Riga wegkwijnt op de bank. In totaal mocht hij achttien keer opdraven, doorgaans korte invalbeurten.
Terwijl de spelers zich gereed maken voor de eerste training op Nederlandse bodem schudt perschef Mark Alderton handen in de sociëteit van de Limburgse amateurs. De vraag of een interview met Riga mogelijk is wordt volmondig met een ja beantwoord. "Loop na de training maar even naar hem toe." Dat de competitie al over twee weken van start gaat valt niet af te lezen aan de oefensessie. "Ze hebben een zware trainingsweek achter de rug in Oostenrijk. Deze week doen ze het wat rustiger aan", is de verklaring. Er worden wel nog drie oefenduels gespeeld, waaronder een dag later tegen Borussia Mönchengladbach. Drie Duitse agenten in burger, die meer weg hebben van een stel verdwaalde campinggasten, komen de omgeving verkennen. Er zouden zo’n driehonderd Engelse supporters in het kielzog van hun helden zijn afgereisd naar de overkant van de Noordzee. Chelsea versus Bayern München of gewoon een oefenwedstrijd tussen twee grijze muizen uit de Premier League en de Bundesliga. Het blijft Engeland tegen Duitsland en dan moet men altijd rekening houden met een veldslag buiten de krijtlijnen.
Inmiddels is de laatste oefening aan de gang. Druppelsgewijs lopen de spelers met een brede grijns richting het kleedlokaal. Het zijn degenen die Jussi Jääskeläinen hebben weten te verschalken. Voor Riga wordt de afwerkoefening nog een hels karwei. Als een van de laatsten weet hij ook het leer binnen te prikken en loopt het veld af. "Ja, ik heb wel tijd om te praten. Woensdag na de training. Spreek maar een tijd af met Mark."
Woensdag, rondom het middaguur. Verscholen tussen het weelderige groen in een haast sprookjesachtige omgeving ligt een middeleeuws kasteel. Het gebrom van elektrische snoeizagen verstoort het droombeeld. Mannen in groene uniformen maken duidelijk dat we ons toch nog altijd in 2009 bevinden. Het slot is er niet minder mooi. Een houten brug over een moerasvijver leidt ons naar het logement. Buiten geniet een gezin op het terras van haar welverdiende vakantie, terwijl de spelers van Bolton zich binnen in de fitnessruimte in het zweet werken. Trainer Gary Megson hangt in een fauteuil en belt naar Engeland. Van top tot teen transpirerende miljonairs verlaten het krachthonk en benen richting hun slaapkamer. Vanuit de andere hoek komt Alderton naar de serre gewandeld. "Riga komt er zo aan. Heb je er problemen mee als het gesprek in het Engels wordt gedaan?", is de vraag. Geen bezwaar.
Als Riga hoort dat het interview niet in zijn eigen taal mag worden gesproken, begint hij te lachen. Hij weet hoe laat het is. Alderton drukt op play en de bandrecorder loopt. Meteen na de eerste vraag wordt het opnameapparaat stopgezet. "Dit is te negatief. We willen niet meer over zijn eerste seizoen praten." Riga beantwoordt de vraag nog wel. Of hij zijn debuutjaar als teleurstellend heeft ervaren? Zijn gsm trilt. "Schatje , ik bel je zo terug." Riga grijnst, waarbij zijn blinkende gouden voortand in het oog springt. "Ja, ik was wel een beetje teleurgesteld, maar ik zie het als een leerjaar. Ik was ook niet helemaal fit." Is er ondanks zijn geringe speeltijd wel een droom uitgekomen om in de Premier League te spelen is de tweede vraag, terwijl Alderton waakt over de conversatie. "Ja, absoluut. Er was al in een veel eerder stadium interesse van Middlesbrough, maar toen heb ik voor Spanje gekozen." Het zijn niet de meest prikkelende vragen in deze ongemakkelijke situatie. Op naar de volgende dooddoener. Wat vindt Riga van de club Bolton Wanderers? "Het is een fantastische club met geweldige supporters. Ik hoop ze te belonen met goed spel. De Engelse speelstijl past bij mij. Je krijgt veel ruimte. Voor een snelle jongen als ik is dat ideaal." Op welke positie moet hij zich richten? Even valt het stil. Riga kijkt naar Alderton. De twee lachen als een boer met kiespijn. "Ik kan overal kan spelen in de voorhoede. Maar het liefst als tweede spits." Er wordt aangegeven dat het interview over een minuut zal worden beëïndigd. Het gesprek valt dood. Riga verontschuldigt zich in het Nederlands. "Ik wil je veel meer vertellen, maar je ziet dat dit onmogelijk is. Kom morgen maar na de training, dan praten we wel even verder." In de wetenschap dat Alderton richting Schiphol koerst om huiswaarts te keren is dat geen slecht idee. Een journalist van Bolton News staat al klaar. Het gevoel om als journalist een nummer te zijn dringt door tot de diepste pijnpunten van het lichaam. Ook de landgenoot krijgt welgeteld tien minuten de tijd.
Donderdagmorgen, kwart voor twaalf. De spelers van Bolton rennen naar de kant en grijpen hijgend naar de fles. De looptrainer staat klaar met pakjes gevuld met energiedrank. "Strawberry or chocolate? Riga kiest voor de laatste smaak, terwijl hij wat rekt en strekt zittend op een bal halverwege het hoofdveld. Om hem heen staan kinderen gewapend met pen en velletjes papier. "We kunnen nu wel even praten, maar we moeten uitkijken." Het besluit om zelf niet uitgerust te zijn met ballpoint en blocnote is een verstandige keuze. Als de kinderen weglopen verandert Riga in een spraakwaterval. "Ik zei gisteren dat ik als tweede spits wilde spelen. Die positie kent de trainer helemaal niet. We hebben helemaal geen systeem. Ze voetballen zo moeilijk, terwijl er ontzettend veel ruimte ligt. Maar er mag geen kwaad woord over de coach worden gezegd. De fans mogen hem niet, ik ben hun publiekslieveling."
"Toen ik tegen Arsenal mocht invallen, ging ik het spel verdelen en zorgde ik ervoor dat we niet meer de lange bal hanteerden", vervolgt Riga. "De mensen op de tribune begonnen te juichen. Maar de wedstrijd daarop zat ik gewoon weer op de bank. Af en toe mocht ik vijf minuten invallen. Als mensen je naam scanderen, terwijl je keer op keer op de bank zit word je gek. Je moet voor de aardigheid eens een wedstrijd komen kijken. De mensen roepen: 'Riga, Riga, Riga!'" Is er geen mogelijkheid om verhuurd te worden? "Ze willen me niet uitlenen aan een andere Engelse club. Ik ben gehaald door Megson, maar daar is alles mee gezegd", stelt de voormalig topschutter van Levante.
"Op onze website staat ook een verhaal over mij. Daarin wordt er alleen maar positief gesproken om zo de trainer te promoten. Ik kon al eerder naar andere clubs in Engeland, maar ik wilde niet dat Levante een transfervergoeding zou krijgen. Daarom heb ik gewacht tot ik transfervrij was. Begrijp me niet verkeerd, Bolton is echt wel een mooie club en ze hebben geweldige fans. Ik heb nog anderhalf miljoen eur
TEGELEN - Mustapha Riga sprak in Spanje enkele malen openhartig met Daniel Cabot Kerkdijk over zijn omstreden verblijf bij Levante. Momenteel speelt de 27-jarige aanvaller voor Bolton Wanderers. Afgelopen week verbleef de voormalig speler van Vitesse, RBC en Sparta Rotterdam met de middenmoter uit de Premier League in het Limburgse Tegelen waar eerder ook clubs als Galatasaray en Feyenoord haar tenten opsloegen. Een interview met Riga was uiteindelijk moeilijker te plannen dan verwacht.
Tegelen, vrijdagmorgen. De spelers van Bolton betreden onder een stralende ochtendzon de velden van derdeklasser Sportclub Irene. Tussen ex-Eredivisionisten Johan Elmander en Greitar Steinsson loopt ook Riga. Terwijl de meeste jongens met een ernstige blik voor zich uit staren, loopt de geboren Ghanees er vrolijk bij. "Goedemorgen." De Zweed en de IJslander zouden zich minder zorgen moeten maken. Zij maken wekelijks deel uit van de basiself om het onder anderen op te nemen tegen wereldtoppers als Frank Lampard, Steven Gerrard en Wayne Rooney. Dit terwijl Riga wegkwijnt op de bank. In totaal mocht hij achttien keer opdraven, doorgaans korte invalbeurten.
Terwijl de spelers zich gereed maken voor de eerste training op Nederlandse bodem schudt perschef Mark Alderton handen in de sociëteit van de Limburgse amateurs. De vraag of een interview met Riga mogelijk is wordt volmondig met een ja beantwoord. "Loop na de training maar even naar hem toe." Dat de competitie al over twee weken van start gaat valt niet af te lezen aan de oefensessie. "Ze hebben een zware trainingsweek achter de rug in Oostenrijk. Deze week doen ze het wat rustiger aan", is de verklaring. Er worden wel nog drie oefenduels gespeeld, waaronder een dag later tegen Borussia Mönchengladbach. Drie Duitse agenten in burger, die meer weg hebben van een stel verdwaalde campinggasten, komen de omgeving verkennen. Er zouden zo’n driehonderd Engelse supporters in het kielzog van hun helden zijn afgereisd naar de overkant van de Noordzee. Chelsea versus Bayern München of gewoon een oefenwedstrijd tussen twee grijze muizen uit de Premier League en de Bundesliga. Het blijft Engeland tegen Duitsland en dan moet men altijd rekening houden met een veldslag buiten de krijtlijnen.
Inmiddels is de laatste oefening aan de gang. Druppelsgewijs lopen de spelers met een brede grijns richting het kleedlokaal. Het zijn degenen die Jussi Jääskeläinen hebben weten te verschalken. Voor Riga wordt de afwerkoefening nog een hels karwei. Als een van de laatsten weet hij ook het leer binnen te prikken en loopt het veld af. "Ja, ik heb wel tijd om te praten. Woensdag na de training. Spreek maar een tijd af met Mark."
Woensdag, rondom het middaguur. Verscholen tussen het weelderige groen in een haast sprookjesachtige omgeving ligt een middeleeuws kasteel. Het gebrom van elektrische snoeizagen verstoort het droombeeld. Mannen in groene uniformen maken duidelijk dat we ons toch nog altijd in 2009 bevinden. Het slot is er niet minder mooi. Een houten brug over een moerasvijver leidt ons naar het logement. Buiten geniet een gezin op het terras van haar welverdiende vakantie, terwijl de spelers van Bolton zich binnen in de fitnessruimte in het zweet werken. Trainer Gary Megson hangt in een fauteuil en belt naar Engeland. Van top tot teen transpirerende miljonairs verlaten het krachthonk en benen richting hun slaapkamer. Vanuit de andere hoek komt Alderton naar de serre gewandeld. "Riga komt er zo aan. Heb je er problemen mee als het gesprek in het Engels wordt gedaan?", is de vraag. Geen bezwaar.
Als Riga hoort dat het interview niet in zijn eigen taal mag worden gesproken, begint hij te lachen. Hij weet hoe laat het is. Alderton drukt op play en de bandrecorder loopt. Meteen na de eerste vraag wordt het opnameapparaat stopgezet. "Dit is te negatief. We willen niet meer over zijn eerste seizoen praten." Riga beantwoordt de vraag nog wel. Of hij zijn debuutjaar als teleurstellend heeft ervaren? Zijn gsm trilt. "Schatje , ik bel je zo terug." Riga grijnst, waarbij zijn blinkende gouden voortand in het oog springt. "Ja, ik was wel een beetje teleurgesteld, maar ik zie het als een leerjaar. Ik was ook niet helemaal fit." Is er ondanks zijn geringe speeltijd wel een droom uitgekomen om in de Premier League te spelen is de tweede vraag, terwijl Alderton waakt over de conversatie. "Ja, absoluut. Er was al in een veel eerder stadium interesse van Middlesbrough, maar toen heb ik voor Spanje gekozen." Het zijn niet de meest prikkelende vragen in deze ongemakkelijke situatie. Op naar de volgende dooddoener. Wat vindt Riga van de club Bolton Wanderers? "Het is een fantastische club met geweldige supporters. Ik hoop ze te belonen met goed spel. De Engelse speelstijl past bij mij. Je krijgt veel ruimte. Voor een snelle jongen als ik is dat ideaal." Op welke positie moet hij zich richten? Even valt het stil. Riga kijkt naar Alderton. De twee lachen als een boer met kiespijn. "Ik kan overal kan spelen in de voorhoede. Maar het liefst als tweede spits." Er wordt aangegeven dat het interview over een minuut zal worden beëïndigd. Het gesprek valt dood. Riga verontschuldigt zich in het Nederlands. "Ik wil je veel meer vertellen, maar je ziet dat dit onmogelijk is. Kom morgen maar na de training, dan praten we wel even verder." In de wetenschap dat Alderton richting Schiphol koerst om huiswaarts te keren is dat geen slecht idee. Een journalist van Bolton News staat al klaar. Het gevoel om als journalist een nummer te zijn dringt door tot de diepste pijnpunten van het lichaam. Ook de landgenoot krijgt welgeteld tien minuten de tijd.
Donderdagmorgen, kwart voor twaalf. De spelers van Bolton rennen naar de kant en grijpen hijgend naar de fles. De looptrainer staat klaar met pakjes gevuld met energiedrank. "Strawberry or chocolate? Riga kiest voor de laatste smaak, terwijl hij wat rekt en strekt zittend op een bal halverwege het hoofdveld. Om hem heen staan kinderen gewapend met pen en velletjes papier. "We kunnen nu wel even praten, maar we moeten uitkijken." Het besluit om zelf niet uitgerust te zijn met ballpoint en blocnote is een verstandige keuze. Als de kinderen weglopen verandert Riga in een spraakwaterval. "Ik zei gisteren dat ik als tweede spits wilde spelen. Die positie kent de trainer helemaal niet. We hebben helemaal geen systeem. Ze voetballen zo moeilijk, terwijl er ontzettend veel ruimte ligt. Maar er mag geen kwaad woord over de coach worden gezegd. De fans mogen hem niet, ik ben hun publiekslieveling."
"Toen ik tegen Arsenal mocht invallen, ging ik het spel verdelen en zorgde ik ervoor dat we niet meer de lange bal hanteerden", vervolgt Riga. "De mensen op de tribune begonnen te juichen. Maar de wedstrijd daarop zat ik gewoon weer op de bank. Af en toe mocht ik vijf minuten invallen. Als mensen je naam scanderen, terwijl je keer op keer op de bank zit word je gek. Je moet voor de aardigheid eens een wedstrijd komen kijken. De mensen roepen: 'Riga, Riga, Riga!'" Is er geen mogelijkheid om verhuurd te worden? "Ze willen me niet uitlenen aan een andere Engelse club. Ik ben gehaald door Megson, maar daar is alles mee gezegd", stelt de voormalig topschutter van Levante.
"Op onze website staat ook een verhaal over mij. Daarin wordt er alleen maar positief gesproken om zo de trainer te promoten. Ik kon al eerder naar andere clubs in Engeland, maar ik wilde niet dat Levante een transfervergoeding zou krijgen. Daarom heb ik gewacht tot ik transfervrij was. Begrijp me niet verkeerd, Bolton is echt wel een mooie club en ze hebben geweldige fans. Ik heb nog anderhalf miljoen eur