Bij Barcelona onbegrepen wonderkind nadert debuut in de Premier League

In samenwerking met Goal licht Voetbalzone tweemaal per week jonge spelers uit die het in de toekomst ver kunnen schoppen of die nu al hun sporen verdienen in het (inter)nationale topvoetbal. Deze keer gaat de aandacht uit naar net achttienjarige Louie Barry, die twee jaar geleden de wereldpers haalde met zijn transfer naar Barcelona, daar niet uit de verf kwam en nu aan de weg timmert bij Aston Villa. Een verslag van een nu al wonderlijke loopbaan.

De coronacrisis zorgt voor veel teleurstellingen in de (voetbal)wereld, maar soms biedt het ook kansen. In januari zat vrijwel de gehele selectie van Aston Villa in quarantaine, waardoor het hoogste jeugdelftal in de FA Cup aan mocht treden tegen Liverpool. De piepjonge Nederlander Lamare Bogarde maakte zijn debuut en Sil Swinkels viel na rust in. Voor hen werd het een moment om nooit meer te vergeten, maar de meeste aandacht ging terecht uit naar de toen zeventienjarige Louie Barry. Hij kreeg één doelkans en zette gedecideerd de 1-1 op het bord in het uiteindelijk met 1-4 verloren duel.

Het was zijn eerste van ongetwijfeld vele treffers op topniveau, zo voorspelt Mark Delaney, die als coach van het hoogste jeugdelftal eenmaal de leiding had in de wedstrijd tegen Liverpool. “We wisten dat als Louie een kans zou krijgen, hij zomaar eens zou kunnen scoren. Dat doet hij elke dag op de training, maar het is knap om het op dit podium tegen zo’n sterk team te doen. Hij bleef heel kalm”, prees Delaney, die bijval kreeg van Liverpool-trainer Jürgen Klopp.

“Little Jamie Vardy bezorgde ons veel kopzorgen”, stelde de Duitser in gesprek met talkSport na de wedstrijd op Villa Park. Klopp haakte daarmee in op een veelgehoorde vergelijking in Engeland. Barry heeft een heel laag zwaartepunt, is razendsnel, altijd op zoek naar de kortste weg richting de goal en kan met beide voeten kiezelhard afronden. Daarmee is de vergelijking met de succesvolle spits van Leicester City snel gemaakt, al werkte Vardy zich via de amateurklasses op naar de Premier League, terwijl Barry op zijn zestiende al bij Barcelona in de jeugdopleiding kwam te spelen.

Hoewel Barry en zijn vader Mard die-hard Villa-supporters zijn, begon de spits als zesjarige bij de grote rivaal West Bromwich Albion. Daar kreeg hij de kans om direct bij een profclub aan te sluiten, dus was de keuze snel gemaakt voor de jongen die Wayne Rooney en Vardy als zijn grote voorbeelden zag. Zijn grote talent bleek al snel, want bij zijn school in Sutton Coldfield werd de regel ingevoerd dat kleine Louie maar een klein deel van de partijtjes mee mocht doen omdat hij anders te veel zou scoren.

West Brom deed er in de jaren die volgden alles aan om hem zijn eerste profcontract te laten tekenen, maar er was voor the Baggies geen houden meer aan toen de grootste clubs ter wereld bij Barry aanklopten. Hij kon onder meer terecht bij Paris Saint-Germain, maar zijn familie sloeg een financieel zeer lucratief voorstel af omdat Barcelona de voorkeur kreeg. Op dat moment had hij al een medische keuring ondergaan in Parijs, maar José Mari Bakero en Guillermo Amor overtuigden de familie er op het laatste moment van om naar Catalonië te komen.

West Brom kreeg slechts een opleidingsvergoeding van 260.000 euro en moest toezien hoe hun grootste talent de eerste Engelsman werd op La Masia. Een succesverhaal werd het echter allerminst in Barcelona. Amper zes maanden na zijn komst was hij alweer vertrokken. Niet omdat de club hem kwijt wilde, maar omdat hij zelf vond dat hij meer minuten verdiende in de Onder-19 van de Spanjaarden. Coach Franc Artiga koos in belangrijke wedstrijden echter steevast voor Gerard ‘Peque’ Fernandez.

Laatstgenoemde paste beter in het spelsysteem. Barry maakte volgens Goal-journalist Rik Sharma elke wedstrijd goede loopacties in de diepte, maar dit werd vaak niet begrepen door zijn ploeggenoten. Zij zijn het gewend richting de goal van de tegenstander te combineren met korte passjes, waardoor Barry lang niet zo vaak in stelling werd gebracht als hij wilde. Desondanks scoorde hij geregeld. Barcelona wilde hem dus niet per se kwijt, maar de entourage van Barry besloot dat een vertrek het beste was.

Zij kregen naar verluidt het gevoel dat Barcelona hem alleen maar had aangetrokken zodat de concurrentie hem als bewierookt toptalent niet binnen kon halen. Een vroegtijdige terugkeer naar Engeland was het logische vervolg. Liverpool en Manchester United deden een poging om hem in januari 2020 in te lijven, maar Barry viel voor het charmeoffensief van Aston Villa, dat ongeveer 1 miljoen euro overmaakte aan Barcelona. Die keuze maakte hij enerzijds uit clubliefde, maar ook het perspectief op een snelle doorbraak was gunstiger dan bij de absolute topclubs uit de Premier League.

Toch had ook Barry niet verwacht dat hij bijna op de dag af één jaar later al mocht debuteren in de hoofdmacht, nota bene tegen Liverpool. Hij was er zelfs zo beduusd van dat hij zonder na te denken zijn shirtje ruilde met Liverpool-middenvelder Fabinho. “Pas later besefte ik me dat het mijn debuutshirt was”, grinnikte hij bij BT Sport. “Ik moet Fabinho bedanken, want hij gaf me mijn shirtje terug. Nu heb ik dus twee shirts overgehouden aan dit duel”, glunderde hij, toch al trots om zijn fraaie doelpunt en vanwege het sportieve gebaar van de Braziliaan.

Naast zijn debuutgoal in de hoofdmacht scoorde Barry ook negentien keer voor het hoogste jeugdteam van Aston Villa, waaronder 13 in 17 wedstrijden in de Premier League tot 23 jaar. Daarnaast was hij ook goed voor vijf goals en vier assists in zes FA Youth Cup-duels. Die prijs werd mede dankzij zijn verrichtingen voor het eerst in negentien jaar gewonnen, dus was het geen verrassing dat de club recent bekend maakte dat zijn contract is opengebroken en verlengd.

Aston Villa-trainer Dean Smith heeft al aangegeven dat Barry dit seizoen een kans gaat krijgen in de hoofdmacht, al speelt hij door de aanwezigheid van Ollie Watkins, Wesley en Keinan Davis voorlopig nog niet veel mee in de voorbereiding. Desondanks twijfelt niemand eraan dat de goalgetter een heel succesvolle spits gaat worden. Doelpunten maken kon hij als zesjarige al als geen ander en door zijn korte verblijf bij Barcelona is hij ook positioneel en dribbelend veel sterker geworden. Toch is en blijft zijn grootste kwaliteit om stiekem weg te sluipen uit de rug van verdedigers en dan genadeloos toe te slaan. De defensies in de Premier League zijn gewaarschuwd.