Bij Ajax getipte erfgenaam van Dani Alves moest jarenlang liften naar training

Spelers als Lionel Messi, Cristiano Ronaldo, Robert Lewandowski, Neymar en Mohamed Salah domineren al jaren de headlines, maar er komt onherroepelijk een moment waarop zij hun troon over moeten dragen aan de volgende generatie. In de rubriek Toppers van Morgen zet Voetbalzone iedere keer een potentiële opvolger van deze grootheden in het zonnetje. Wie spelen zich in de kijker bij de allergrootste clubs en mogen daarom niet ontbreken op jouw eigen volglijst? Ditmaal gaat de aandacht uit naar Gabriel Menino, die zich als Braziliaans jeugdinternational klaarstoomt voor een langverwachte stap naar een Europese topclub.

Door Thijs Verhaar

“Ik kan veel Braziliaanse spelers noemen die Ajax zou moeten volgen, maar als ik er toch eentje moet kiezen, ga ik voor Gabriel Menino van Palmeiras”, liet transferexpert Fabrizio Romano zich maandag ontvallen bij een podcast op de clubsite van de Amsterdammers. De Italiaanse journalist omschrijft de twintigjarige middenvelder als ‘eenzelfde type als Joshua Kimmich’. “Hij is geen typische Braziliaanse speler, maar wel heel bruikbaar. Hij is ook multifunctioneel en hij kan als rechtsback, centrale verdediger of als middenvelder spelen. Hij is een erg goede speler, dus houd hem in de gaten”, adviseert Romano, hoewel het goed mogelijk is dat de vraagprijs van de Braziliaanse club ervoor zorgt dat Gabriel onhaalbaar blijkt voor de koploper van de Eredivisie.

De transferwaarde van de multi-inzetbare middenvelder wordt door Transfermarkt op dit moment geschat op tien miljoen euro, maar Palmeiras staat ijzersterk in de onderhandelingen door zijn tot medio 2024 lopende contract. Bovendien neemt de interesse in zijn verrichtingen steeds verder toe nu hij uitstekend presteert in de Copa Libertadores, waar hij inmiddels is doorgedrongen tot de kwartfinales. Daarnaast werd hij begin oktober voor het eerst opgeroepen voor de Braziliaanse nationale ploeg, maar daarin maakte hij nog geen speelminuten. Bondscoach Tite is echter van plan om daar volgend jaar verandering in te brengen, want hij wilde Gabriel eigenlijk in november al laten debuteren. Toen moest de jongeling helaas afhaken omdat een coronabesmetting roet in het eten gooide.

Zodoende moeten de Goddelijke Kanaries nog langer in spanning afwachten of zich eindelijk een waardige opvolger van Dani Alves aandient bij de nationale ploeg. Tite ziet in Gabriel namelijk de gedroomde rechtsback, al staat hij bij zijn club ook geregeld op het middenveld. “Hij heeft in ieder geval zeven keer rechtsachter gestaan bij Palmeiras en in de jeugd speelde hij lange tijd als full-back”, liet de bondscoach in oktober optekenen toen de veelzijdige nieuweling bij de Seleçao ter sprake kwam op de persconferentie. “We hebben zorgvuldig gekeken naar zijn persoonlijkheid en technische bagage. We hebben echt zijn hele geschiedenis uitgepluisd en twaalf recente wedstrijden van hem live bekeken, waarin hij ons heeft overtuigd. Hij is een nieuw en veelbelovend talent op een cruciale positie voor onze ploeg.”

De Zuid-Amerikaanse grootmacht staat bekend om de vele aanvallende backs van wereldklasse die het heeft voortgebracht. Denk bijvoorbeeld aan legendarische namen als Roberto Carlos en Cafú, maar ook korter geleden met Dani Alves en de nog altijd actieve Marcelo van Real Madrid. Op rechtsachter is het nu echter al een tijd behelpen voor Tite, want Danilo, Emerson en Marcinho zijn er allen nog niet in geslaagd om zich vast in de basis te spelen. De hoop is daarom nu gevestigd op Gabriel, die in oktober volledig overdonderd werd door zijn eerste oproep. “Ik zat te lunchen met mijn moeder toen mijn zaakwaarnemer belde om me te feliciteren”, memoreerde hij in gesprek met UOL. “Ik dacht dat hij me nogmaals met mijn mooie goal tegen Bolivar (een streep van 30 meter, red.) feliciteerde, maar hij legde uit dat ik het gele shirt zou mogen dragen. Zodra ik snapte wat hij bedoelde, kwamen de tranen.”

Gabriel begon ooit bij de lokale voetbalschool Lance, maar moest daar al snel afhaken door geldgebrek bij zijn ouders, die het transport niet konden bekostigen. Het bescheiden Guarani bood hem als dertienjarige een nieuwe kans. Een speler van het eerste elftal was bereid hem voor elke training te halen en al snel sprong Gabriel in het oog bij jeugdtrainer Gustavo Nabinger. “Ik werkte daar toen als coach van de Onder-14 en Onder-15”, memoreerde de oud-speler vorige maand bij ESPN. “Menino werkte in 2013 een stage af en werd snel geaccepteerd als centrale verdediger. Ik zag echter in dat hij beter tot zijn recht zou komen in een meer aanvallende rol. Hij kon toen al goed verdedigen en was ook sterk voor zijn leeftijd. Wel miste hij lengte, dus kwam hij veel op de bank te zitten toen hij naar een hogere leeftijdscategorie mocht. We hebben in die tijd veel gepraat en ik liet hem kijken naar beelden van Yaya Touré, omdat ik vond dat hij moest leren van de beste.”

Heel veel profijt heeft Guarani uiteindelijk niet gehad van dat inzicht, want als zestienjarige verliet Gabriel de ploeg voor topclub Palmeiras, waar hij in zijn eerste seizoen meteen beslag legde op de Copa do Brasil met de Onder-17. Een gestage ontwikkeling volgde en de bijnaam ‘nieuwe Casemiro’, vernoemd naar de middenvelder van Real Madrid, begon gemeengoed te worden bij de club waar hij sinds begin dit jaar ook minuten maakt in het eerste elftal. Hoewel hij op alle posities op het middenrif uit de voeten kan, was het toch echt de stek van rechtsachter waar hij door blessures van Marcos Rocha en Mayke mocht debuteren in de hoofdmacht. Met zijn explosieve snelheid, onnavolgbare dribbels en verdedigende talenten durfde trainer Vanderlei Luxemburgo de gok aan en inmiddels is hij niet meer weg te denken uit het elftal, waar hij als een soort manusje-van-alles heen en weer pendelt tussen middenveld en verdediging.

Een duidelijke voorkeur voor een bepaalde positie heeft Gabriel nog niet uitgesproken, maar duidelijk is dat hij zich zeer comfortabel voelt als opstomende rechtsback. Sinds zijn eerste oproep bij Brazilië speelde hij daar zes duels en uit cijfers van FootballCritic blijkt dat hij een hoog niveau kan vasthouden. De website geeft alle spelers een rating tussen de nul en honderd en baseert zich op de laatste 1.800 speelminuten waarin iemand in actie kwam. Door over zo’n lange periode te meten, toont men kraakhelder aan hoe constant spelers presteren. Aangezien consistentie zeer moeilijk is voor jonge voetballers, is de score van Gabriel (79) keurig te noemen. Hij wordt door FootballCritic momenteel op gelijke waarde geschat als bijvoorbeeld Milan Skriniar (Inter), terwijl ook voormalig Barcelona-rechtsback Nelson Semedo van Wolverhampton Wanderers met een score van 80 vergelijkbaar is.

Gabriel heeft echter als groot voordeel dat hij nog veel langer de tijd heeft om zich te verbeteren, want als twintigjarige ligt de wereld aan zijn voeten. Waar Carlos Amadeu hem als bondscoach van Brazilië Onder-20 in 2019 nog omschreef als een ‘wilde stier die overal heen raasde’, toont de jeugdinternational nu steeds meer volwassenheid in zijn spel. “Vroeger rende hij echt op de vreemdste momenten naar voren of naar achteren, maar nu zie je hem steeds bewuster worden van zijn plek op het veld en van zijn capaciteiten”, prijst Amadeu, die zag hoe Gabriel in augustus van dit jaar met de bekerwinst van Palmeiras zijn eerste grote prijs aan zijn palmares als prof mocht toevoegen. Gabriel startte in de basis, maar werd in de rust gewisseld door trainer Vanderlei Luxemburgo en zag hoe zijn ploeg de strafschoppenserie won van Corinthians.

Inmiddels wordt de twintigjarige, die al zijn wedstrijden minimaal drie keer terugkijkt, nog maar zelden voortijdig naar de kant gehaald als hij geen fysiek ongemak ondervindt. “Ik ben de coach enorm dankbaar”, stelde de veelzijdige Gabriel daarom onlangs op een persconferentie. “Hij heeft me de kans gegeven om me te ontwikkelen als full-back, als aanvaller en als middenvelder. Hij geeft me de kans om mijn voetbal aan Brazilië en aan de rest van de wereld te laten zien. Ik kan hem alleen maar dankbaar zijn voor zijn hulp, want dankzij hem heb ik mijn eerste titel al mogen vieren en ben ik nu in beeld bij de Braziliaanse nationale ploeg. Ik weet niet wat er verder met mij gaat gebeuren, maar deze gelukkige momenten draag ik in ieder geval voor altijd met mij mee.”