‘Arsenal was zeer geïnteresseerd, hun hoofdscout is komen kijken’

PARMA - Alessio da Cruz werd in augustus 2016 uit de selectie gezet van FC Twente. “Daar zijn meerdere redenen voor”, legde trainer René Hake uit. Zes dagen later vertrok de aanvaller naar FC Dordrecht en sinds kort voetbalt de Almeerder voor Parma, tweevoudig winnaar van de UEFA Cup.

Door Gijs Freriks

Da Cruz maakte op huurbasis bij FC Dordrecht een goede indruk (vijf doelpunten en vier assists in negentien wedstrijden) en verdiende een transfer naar Novara in de Serie B. Met zijn spel bij i Biancoazzurri trok hij de aandacht van Parma, dat hem twee weken geleden een meerjarig contract liet ondertekenen. Parma betaalde volgens Italiaanse bronnen 2,3 miljoen euro, een transfersom die door variabelen nog zou kunnen oplopen tot drie miljoen euro. Da Cruz verbaast zichzelf ook nog weleens over hoe snel zijn ontwikkeling is gegaan.

“Ik speelde vorig seizoen voor FC Dordrecht en had het daar niet altijd makkelijk. En nu speel ik voor een roemruchte club als Parma”, zegt de 21-jarige Da Cruz in gesprek met Voetbalzone. “Aan de andere kant: ik heb altijd vertrouwen in mezelf gehouden en ondanks mijn moeilijke periodes bij FC Twente en FC Dordrecht heb ik mijn stappen kunnen maken waardoor ik hier nu terecht ben gekomen. Ik heb altijd geweten dat ik potentie had, maar die potentie kwam er bij FC Twente niet echt uit. Dat vind ik heel jammer.”

Hoe kijk je over het geheel bezien terug op jouw tijd in Enschede?
“Tot aan het eerste elftal heb ik altijd een goed gevoel gehad bij FC Twente, ik heb er een fijne tijd gehad. Ik ging als veertienjarige C2’er van Almere City FC naar FC Twente en kwam er in de C1 terecht. Eigenlijk heb ik dus mijn hele jeugd in Twente doorgebracht. Ik had echter moeite om de stap te maken van jeugdvoetbal naar professioneel, volwassen voetbal. Desondanks had Alfred Schreuder altijd veel vertrouwen in mij, hij zag het echt in mij zitten en liet mij invallen tegen ADO Den Haag (1-4 verlies, GF) en in de basis beginnen tegen PEC Zwolle (2-1 verlies, GF). Ik speelde niet lekker tegen PEC en kwam op de bank terecht. Ik maakte mij nog niet echt zorgen, want ik wist dat de trainer mijn potentie zag. De resultaten werden echter minder en Schreuder werd op straat gezet.”

“Na het ontslag van Schreuder ging het ook met mij minder. René Hake werd aangesteld en hij heeft mij nooit echt een kans gegeven. Hoe goed ik ook trainde, hoeveel doelpunten ik in de partijvormen op de training ook maakte, ik kwam niet aan spelen toe. Ik zat altijd op de bank en later op de tribune. Toen is het eigenlijk misgegaan, want in plaats van dat ik echt door ging knokken, dacht ik: ‘ik krijg toch geen kans’. Ik wilde weg, wilde verhuurd worden. Dat is iets waar ik spijt van heb.”

Is die vertrekwens ook de reden dat jij uit de selectie werd gezet?
“Ik denk het wel. Ik trainde in het begin goed en deed honderd procent mijn best, maar als je zes, zeven, acht maanden niet speelt en je jouw wedstrijden enkel voor Jong FC Twente moet afwerken, dan neemt de motivatie automatisch af. Althans, bij mij. Ik trainde niet goed, knokte niet meer. Ik gooide er met de pet naar.”

In hoeverre heb je nog contact met Schreuder en Hake?
“Ik heb met beiden geen contact meer, met Hake sowieso niet. We lagen elkaar niet zo lekker. Met Schreuder had ik wel een goede band en als we elkaar tegenkomen, dan zullen we vast en zeker een praatje maken. Hij leest het spelletje goed en ik heb zijn trainingen altijd als heel prettig ervaren. We trainden veel met de bal en hij praatte graag met de spelers, jong en oud, om ze een goed gevoel te geven. Het verbaast mij niet dat hij bij een club als Ajax terecht is gekomen. Ik had veel vertrouwen in hem en vond het niet terecht dat hij werd ontslagen, want het lag vooral aan het team. Als de resultaten niet goed zijn, wordt alleen de trainer daar op aangesproken, maar dat is niet altijd terecht.”

Da Cruz, die overigens ook nog in de jeugd speelde bij BAS Biddinghuizen en Ajax, vertrok op huurbasis naar FC Dordrecht en hoewel hij daar naar eigen zeggen ‘redelijk’ presteerde, koestert hij weinig warme herinneringen aan zijn uitleenbeurt bij de club uit de Jupiler League. “FC Dordrecht was de slechtste stap die ik na FC Twente kon maken, want het enige positieve dat ik eraan over heb gehouden, is Marco Boogers (voormalig technisch directeur, GF). Hij is een fantastisch persoon, echt een topvent. Hij heeft mij altijd gesteund en heeft altijd vertrouwen in mij gehouden. Voor de rest was het allemaal erg amateuristisch. De faciliteiten waren bijvoorbeeld verschrikkelijk.”

“Ik wilde een jaartje lekker voetballen en vervolgens een stap maken, maar had me niet verdiept in het team en de faciliteiten. Ik kwam met een positieve instelling naar Dordrecht en wilde er vol voor gaan, maar hoe alles daar gaat, daar ben ik wel van geschrokken. Ik besefte dat ik was afgegleden en daar schrok ik toch wel van. Desondanks heb ik vertrouwen in mezelf gehouden en het harde werken betaalde zich met een transfer naar de Serie B uit. Soms was het moeilijk om het steeds maar weer op te brengen en bovendien had ik niet zo’n fijne band met Gérard de Nooijer. Het was een lastige periode waarin ik met mijn kwaliteiten desondanks nog wat kon toevoegen aan het team. Ik heb een aantal leuke en goede wedstrijden gespeeld.”

Da Cruz liep uit zijn contract bij FC Twente en maakte zich oprecht zorgen over zijn toekomst: “Ik ben in juli vader geworden van een dochter en daar ging een onzekere periode aan vooraf. Want toen mijn vriendin binnen een maand zou bevallen, had ik nog geen club voor het nieuwe seizoen en geen club betekent geen inkomsten. Ik was behoorlijk in paniek. Ik dacht: het zal mij toch niet overkomen dat ik vader ben en zonder club blijf zitten. Ik zei tegen mezelf: bij een volgende club ga ik nul problemen maken. Geen gezeur meer. Ik ga mij volledig focussen op het voetbal en dat heb ik bij Novara gedaan.”

Hoe ben je bij Novara terechtgekomen?
“Daar moet ik mijn zaakwaarnemer Menno Groenveld voor complimenteren. Hij heeft die transfer eigenlijk tot stand gebracht. Toen ik in paniek was omdat ik zonder club zat, kwam ik in contact met Menno. Zijn eerste vraag was: ‘waar zie jij je volgend seizoen spelen?’ Nederland was met het oog op mijn gezinssituatie natuurlijk het handigst, maar ik dacht ook aan de Serie B, Denemarken of Noorwegen. Menno zei dat hij mij ook wel in de Serie B, Denemarken en Noorwegen vond passen en schetste een plan: ‘als je vlamt in de Serie B, dan ben je binnen no time weg. Ik had bij FC Twente niet gepresteerd en bij FC Dordrecht redelijk gepresteerd, maar een snelle transfer zag ik niet zo gauw gebeuren. Toch lukte dat.”

“Novara is uiteindelijk de beste stap die ik kon maken. Ik wist niet wat ik kon verwachten, want ik kende de Serie B niet goed en kende mijn teamgenoten ook niet. Ik liet het een beetje op mij afkomen, maar het ging eigenlijk gelijk lekker. In de eerste wedstrijd zat ik op de bank, maar in de tweede wedstrijd stond ik in de basis en vervolgens ben ik blijven staan. Ik heb een fantastische tijd gehad bij Novara met prettige ploeggenoten en een trainer (Eugenio Corini, GF) die vertrouwen in mij had en ook vertrouwen bleef houden. We wilden met Novara meedoen om de play-offs, maar na een goed begin morsten we te veel punten en daardoor werd het gat groter en groter. Met Parma gaan we nu voor de titel, voor promotie.”

We lazen dat Arsenal in jou geïnteresseerd was. Wat kun je daarover vertellen?
“Ja, ik ben op de radar gekomen van Arsenal. Verschillende scouts, onder wie de hoofdscout, hebben de afgelopen maanden meerdere wedstrijden van mij bekeken. Ik heb vernomen dat hun rapporten positief waren. Ze waren zeer geïnteresseerd, de hoofdscout komt natuurlijk niet voor niets kijken. Of ik verrast was? Ja, want de Serie B is met alle respect geen Serie A en een jaar geleden zat ik nog een paar keer op de bank of niet eens in de selectie bij FC Dordrecht. Als je dan een jaar later gelinkt wordt aan supergrote Europese clubs… Het was dus een verrassing, maar ik weet ook wat ik kan en wat ik in mij heb. En als je goed blijft presteren, dan kunnen er in de voetballerij gekke dingen gebeuren.”

Naast Arsenal toonden naar verluidt ook clubs als Liverpool, Brighton & Hove Albion, Southampton, Swansea City, VfL Wolfsburg en Hamburger SV belangstelling, maar Da Cruz opteerde dus voor een vervolg bij Parma en werd zodoende de eerste Nederlandse speler ooit in de geschiedenis van i Gialloblu. “Parma was heel concreet en binnen twee, drie dagen was het rond. Ik heb mij verdiept in Parma en het is een supermooie club met een fantastische geschiedenis”, aldus Da Cruz, die anderhalve week geleden in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Livorno zijn officieuze debuut maakte. Da Cruz liet een aantal kansen liggen, maar bereidde met een assist wel de winnende 2-1 voor van verdediger Simone Iacoponi.

“Het was mijn eerste wedstrijd en ik was nog wat zenuwachtig, want er wordt veel van mij verwacht. Ik heb persoonlijk een goed gevoel overgehouden aan die oefenpot. Ik creëerde een aantal goede kansen middels een paar goede looplijnen. Het is jammer dat de kansen er niet ingingen, maar misschien lag dat aan de spanning. Als ik in de competitie speel, dan knal ik ze er gewoon in.” Da Cruz zal nog wel even geduld moeten opbrengen alvorens hij zijn Serie B-debuut voor zijn nieuwe werkgever kan maken, want vanwege een schorsing mag hij pas op 3 februari tegen Brescia voor het eerst zijn opwachting maken. Het Parma van trainer Roberto D’Aversa staat momenteel vijfde, terwijl Brescia zich in de gevarenzone bevindt.