‘Appie zei altijd tegen mij dat ik een Ajax-waardige speler ben’

Na twee jaar in Duitsland is Abdelmajid Bouali deze zomer even terug in zijn geboortestad Amsterdam. De 22-jarige aanvallende middenvelder stond de afgelopen seizoenen onder contract bij Borussia Dortmund, waar hij in het tweede elftal speelde. Door zijn ambities en een zware knieblessure kwam er uiteindelijk een einde aan het dienstverband bij de Duitse topclub, waardoor nu een nieuw hoofdstuk in de carrière van Bouali wacht.

Door Chris Meijer

Bouali groeide op Amsterdam-West, waar hij op de pleintjes van Geuzenveld en Osdorp voetbalde met onder meer Abdelhak Nouri, Aschraf El Mahdioui, Zakaria El Azzouzi, Elton Acolatse, Moestafa El Kabir, Othman El Kabir en Stefano Lilipaly. Het gros van deze jongens kwam al snel in de jeugdopleiding van Ajax terecht. “Ajax was zeker een droom, je bent toch een Amsterdamse jongen. Op de pleintjes heb ik heel veel geleerd en dat heeft me alleen maar harder gemaakt”, vertelt Bouali in gesprek met Voetbalzone. Niet Ajax, maar FC Utrecht pikte hem uiteindelijk op van de Amsterdamse amateurvelden. Via de academie van de Domstedelingen, Almere City en ADO Den Haag kwam Bouali in 2016 bij Roda JC Kerkrade terecht. Bij de Limburgers speelde de aanvallende middenvelder een seizoen in het belofenteam, waarna de club hem een contract aanbood. “Er waren alleen wat problemen met de clubleiding. Zoals je nu hoort, ging het op verschillende vlakken niet goed met de club.”

Uiteindelijk kreeg Bouali een verrassende uitweg bij Roda geboden. Hij had een positieve indruk gemaakt op scouts van Borussia Dortmund. De Duitse topclub nodigde hem uit voor een proefperiode tijdens het trainingskamp van het tweede team in het Oostenrijkse Tirol. “De trainer Jan Siewert (tegenwoordig manager van Huddersfield Town, red.) zei tegen mij: ‘Luister, als je het niet laat zien, mag je je eigen vervoer naar huis regelen’. Ze waren daar direct keihard, dus dan is er maar een oplossing: laten zien wat je waard bent. De druk was heel hoog.” Tegelijk met de proefperiode van Bouali bij Borussia Dortmund werd jeugdvriend Nouri tijdens de oefenwedstrijd tussen Ajax en Werder Bremen getroffen door een hartaanval. “Wij zaten daar tien kilometer van vandaan, dat raakte me enorm. Het was heel moeilijk. We zaten in het hotel, trainden twee keer per dag en in de rustperiodes zat ik even op mijn telefoon. Daarin werd ik gebeld door iedereen: ‘Heb je het gehoord?’ In je hoofd gaat de focus naar zijn situatie, maar gelukkig heeft het me kracht en energie gegeven om het ook voor hem te doen. Appie zei altijd tegen mij dat ik een Ajax-waardige speler ben.”

Bouali wist te overtuigen en kreeg een tweejarig contract bij Borussia Dortmund, wat hij als een ‘beloning’, ‘opluchting’ en een ‘bevestiging’ beschouwde. “Ik heb hele moeilijke periodes gekend in mijn carrière, met zware blessures en clubs die mij niet wilden hebben puur om het feit dat ik een tijd niet gespeeld had. Als ik tegen die clubs speelde, bewees ik het eigenlijk altijd met een doelpunt of een assist. Uiteindelijk heeft mijn broer een hele belangrijke rol gespeeld in mijn carrière. Hij heeft me altijd op sleeptouw genomen, vanaf dat ik nog bij de amateurs speelde. Dankzij zijn hulp en begeleiding heb ik het vertrouwen gehouden. Dat je naar zo’n mooie club gaat en in de media komt, verandert wel de zaken”, stelt Bouali. Peter Bosz, die in de zomer van 2017 de overstap van Ajax naar Borussia Dortmund maakte, gaf persoonlijk zijn fiat voor de komst van zijn landgenoot. Dat de oefenmeester positief was, maakte indruk op Bouali. “Het is heel bijzonder dat Bosz het in mij zag zitten, want hij is een hele grote trainer. Hij heeft veel bereikt en bewezen, maar is ook een hele sympathieke, enthousiaste en positieve man. Ik ben ervan overtuigd dat als hij was gebleven, dat ik op termijn in de wedstrijdselectie bij het eerste had kunnen zitten.”

Dat Bosz het in Bouali zag zitten, bleek al snel gedurende het seizoen. Tijdens het korte bewind van de Nederlandse oefenmeester trainde de aanvallende middenvelder een aantal keer mee met de eerste selectie van Borussia Dortmund. “Dan mag je ineens met jongens als Pierre-Emerick Aubameyang en Marco Reus trainen... Dat zijn grote meneren, die grote wedstrijden hebben gespeeld en tegen wie je absoluut opkijkt. Het zijn ook jongens met een groot hart, want ze helpen je gelijk. ‘Hé Appie, alles goed? Doe gewoon wat je altijd doet bij het tweede elftal, er verandert niets’, zeiden ze meteen. Het gaat natuurlijk wel een paar versnellingen hoger, maar ik kon gelukkig goed mee. Ik had er stiekem op gehoopt dat ik vaker mocht terugkomen. Op gegeven moment krijg je verwachtingen, zeker als je vaker mee mag trainen. Dan ga je vanzelf hopen”, glimlacht de geboren Amsterdammer. Er ontstond op die trainingen een bijzondere band tussen Bouali en Aubameyang. “Ik denk dat ik een speciale band heb met Auba, we aten ook vaak samen met zijn manager en Soktratis Papastathopoulos. Het zijn hele mooie mensen. Ik heb onlangs nog met Pierre gesproken en hij gaf me wat bemoedigende woorden. Met hem had ik een sterkere band, het contact is daardoor gebleven.”

Het ontslag van Bosz veranderde zijn perspectief bij Borussia Dortmund echter. Begin december 2017 werd de huidige trainer van Bayer Leverkusen door de clubleiding van die Borussen op straat gezet wegens een reeks tegenvallende resultaten. Bouali werd een dag voor de officiële mededeling al op de hoogte gebracht door Bosz. “Ik herinner me nog dat hij tegen mij zei: ‘Appie, loop even met mij.’ Ik liep met hem mee en kreeg te horen dat hij zou gaan vertrekken. ‘Hoe komt het bij u aan?’, vroeg ik hem. Hij vertelde dat hij het wel zag aankomen, door de houding van de directie en de spelers. Dat had ik wel een beetje gemerkt. Het kwam heel hard aan, ik zat er best wel mee en heb dat ook tegen hem gezegd. Ik vond het ook onterecht, eerlijk gezegd.” Na het vertrek van Bosz verdween Bouali uit de picture bij het eerste elftal. Borussia Dortmund wilde vorig seizoen nog zijn contract verlengen, maar hij besloot dit aanbod even te parkeren. In de voorbereiding op dit seizoen liep Bouali een zware knieblessure op en die kwetsuur hield hem de gehele jaargang aan de kant.

“Ik kijk op een hele mooie periode terug, waarin ik heel veel heb geleerd. Ik was Roda gewend en dan kom je ineens bij Dortmund terecht, dus dan maken de faciliteiten wel indruk. Er stonden ineens parkeerwachters en heel veel mensen bij het trainingscomplex, de velden liggen er schitterend bij en er stond een hele staf met camerabeelden klaar om je beter te maken. Het denken over voetbal, dat is zo mooi. Ik leefde bijna mijn droom, maar de ultieme droom was natuurlijk om in het eerste in de Champions League en de Bundesliga te spelen. Dat is helaas niet gelukt, maar er leiden meer wegen naar Rome”, zo klinkt het vastberaden. Komende zomer moet blijken waar het volgende hoofdstuk in de carrière van Bouali zich zal afspelen. Hij wil eerst de laatste fase van zijn revalidatie afronden en volledig pijnvrij zijn, alvorens hij de opties gaat verkennen. “De weg naar het profvoetbal heeft me zeker sterker gemaakt. Ik heb deze tegenslagen al eerder meegemaakt. Daar heb ik mezelf doorheen geslagen, dus waarom zou dat nu niet lukken? Er is interesse, dus in die zin maak ik me geen zorgen. Dat motiveert alleen maar om nog meer te geven, in de gym en in het proces waarin ik zit.”