‘Als ik die blessure niet had gehad, had ik nu misschien wel in de top gezeten’

“Stop anders, Terell. Ga morgen maar weer verder, dat is ook leuker voor de keepers”, zo klinkt het vanaf de zijkant. Terell Ondaan schiet nog één bal verwoestend tegen de touwen, draait zich om en sjokt naar de zijkant. Bij Telstar is men op de training voor de wedstrijddag zuinig op de smaakmaker, die sinds oktober weer in het shirt van de Witte Leeuwen speelt. “Ik kijk niet naar mijn doelpunten, ik kijk naar het team, hoe ik daarbinnen presteer en hoe ik elke wedstrijd kan helpen om de prestaties te verbeteren”, zo begint Ondaan in gesprek met Voetbalzone, terwijl hij zijn ploeggenoten met een schuin oog in de gaten blijft houden.

Door Chris Meijer

Vlak voor het verstrijken van de transferperiode kwam Ondaan afgelopen zomer plotseling zonder club te zitten. De 25-jarige aanvaller had net zijn eerste seizoen bij PEC Zwolle achter de rug, waarin hij tot 32 wedstrijden kwam. Door de komst van een aantal nieuwe aanvallers, kwam Ondaan niet meer in de plannen van de inmiddels vertrokken trainer John van 't Schip voor. Eind augustus bereikten beide partijen een akkoord over de ontbinding van zijn tot 2020 lopende contract, waardoor Ondaan ook buiten de transferwindow op zoek kon naar een nieuwe club. Een passende aanbieding kwam echter niet en in oktober meldde de aanvaller zich op het trainingsveld bij Telstar, de club waar hij in 2013 al binnen drie wedstrijden een transfer naar Willem II verdiende. In eerste instantie alleen om zijn conditie op peil te houden, maar een kleine twee weken later zette hij zijn handtekening onder een contract voor anderhalf jaar in het Rabobank IJmond Stadion. “Ik dacht: je moet het gewoon doen, hier ga je weer de oude worden.”

“Dat je altijd op hoog niveau hebt gespeeld en een stapje terug moet doen, zit wel in je hoofd. Maar ja, wat is geld waard als je niet aan spelen toekomt? Dan ga ik liever hier super hard werken en dan zie ik wel wat er komt”, stelt Ondaan. Hij promoveerde in seizoen 2013/14 met Willem II naar de Eredivisie en speelde vervolgens met de Tilburgers, Excelsior en PEC Zwolle vier seizoenen op het hoogste niveau. In dat opzicht zou een stapje terug naar de Keuken Kampioen Divisie als een teleurstelling kunnen gelden, maar nog voordat de vraag gesteld is, heeft Ondaan zijn antwoord al paraat. “Neejoh”, klinkt het stellig. “Als ik er nu twintig in schiet en weer de stap naar de Eredivisie maak, kan je makkelijk zeggen: ‘Kijk, super goede keuze’. Je moet er wat voor doen en ik vind het alleen jammer dat dit op een nare manier is gebeurd. Ik vind het helemaal niet erg dat ik deze keuze voor Telstar heb moeten maken, anders had ik het waarschijnlijk ook niet gedaan.”

“Natuurlijk wil je in de Eredivisie blijven, dat wil iedereen. Maar als dat niet aan de orde is, dan ben ik niet moeilijk en ga ik lekker naar de Keuken Kampioen Divisie om daar mijn ding te doen. Mensen doen dat niet makkelijk, omdat je niet zoveel geld krijgt. So be it, denk ik dan. Ik laat wel zien wat ik waard ben. Dan investeer ik wel in mezelf, geld kan ik altijd nog maken.” De belangrijkste reden om bij Telstar aan de slag te gaan, was om het plezier in het voetbal terug te vinden. In de laatste periode bij PEC Zwolle was Ondaan dat vooral verloren door de manier hoe met hem werd omgegaan, zo legt hij uit. “Als je vindt of wilt dat iemand niet meer speelt, zeg dat dan gewoon eerlijk en normaal. Maar ja, dat is nu eenmaal de voetbalwereld en daar kan je niks aan doen. Als ik geen plezier in het spelletje heb, kan ik net zo goed stoppen met voetballen. Ik wilde hier gewoon gaan doen wat ik altijd deed en dan komt de rest vanzelf wel.”

Bij Telstar is Ondaan wat dat betreft in een warm bad terechtgekomen. ‘Probeer het plezier terug te vinden en dan praten we daarna weer verder over andere dingen’, was de boodschap van trainer Mike Snoei toen hij in oktober aansloot bij zijn selectie. In de eerste wedstrijd in zijn tweede termijn voor Telstar, was Ondaan direct goed voor twee assists in het met 1-2 gewonnen uitduel met Helmond Sport. “Het verschil met PEC Zwolle was natuurlijk best wel aanwezig. Ik moet dingen uitleggen, waar sommige jongens moesten lopen bijvoorbeeld. Daar was ik heel veel mee bezig, maar die jongens begrijpen dat en kwamen ook naar mij toe. Ik ben altijd iemand die graag wil helpen, vooral jonge jongens. Eigenlijk bespreken we het iedere dag, om het ons in de wedstrijd wat makkelijker te maken. Als het dan uitkomt, kan ik alleen maar glimlachen.”

Dat Ondaan nu optimaal kan genieten van zijn dienstverband bij Telstar, heeft alles te maken met de donkerste periode in zijn carrière. In zijn eerste twee seizoenen bij Willem II maakte Ondaan veel indruk als basisspeler, wat resulteerde in een uitnodiging voor Jong Oranje. De loopbaan van de dribbelaar zat in de lift, maar in de laatste wedstrijd van zijn tweede jaargang in Tilburg kwam hier abrupt een einde aan. In de met 1-2 gewonnen uitwedstrijd tegen SC Cambuur scheurde hij de voorste kruisband in zijn knie, waardoor hij onder het mes moest en een revalidatie van zes tot negen maanden wachtte. Het herstel werd nog eens bemoeilijkt doordat er vocht in het gewricht zat. “Als ik die blessure niet gehad, was het heel anders gelopen. Daar denk ik echt aan, misschien wel dagelijks heb ik zoiets van: waarom is mij dat overkomen? Dan had ik een hele mooie carrière. Ik heb nog steeds een mooie carrière. Maar dan zat ik misschien wel aan de top. Ik heb het losgelaten, het is gebeurd en je kan het niet terugdraaien.”

“Ga lekker voetballen, geniet van je leven. Zo sta ik er nu in. Door mijn blessure ben ik zo gaan denken. Het heeft me rustig gemaakt, heeft me een andere instelling gegeven. Ik dacht dat ik niet meer kon lopen, zo voelde het. Daarom zeg ik nu ook: geniet van het leven, want er kan zomaar wat gebeuren. Het is een kantelpunt geweest, honderd procent. Ik accepteer daardoor makkelijker tegenslagen. Vroeger dacht ik als ik gewisseld werd: hoezo ik weer? Of als ik niet in de basis stond, kreeg ik het gevoel dat ik gepasseerd was”, zegt Ondaan. Hij stond in de jeugd bij Ajax en AZ te boek als groot talent en speelde tevens interlands voor Oranje Onder-18. “In het begin vatte ik dingen vaak negatief op, zo van: waarom hebben ze mij weer? Wat is dit nou? Voor mij is het nu positief. Als je wat tegen mij hebt, prima. We kunnen het altijd uitpraten, maar ik ga mijn kant op. Als je ouder wordt, ga je er wat rustiger over nadenken. Dan ga je ook denken: waarom maak ik me zo druk? Ik kijk er niet meer naar terug, waarom zou ik? Nee, ik ga gewoon lekker verder met mijn leven. Iedereen verandert, iedereen is aan het ontwikkelen en leren. Het gaat erom wat ik nu moet doen, hoe ik verder kijk naar mijn leven. Het was zeker geweldig om zolang bij Ajax te spelen. Hetzelfde geldt voor Jong Oranje. Het is mooi dat ik dat soort momenten heb mogen meemaken.”

Met 10 doelpunten en 6 assists in 26 wedstrijden kent Ondaan tot dusver een prima seizoen bij Telstar, maar echt tevreden is hij zelf nog niet. “Dat hadden minimaal vijftien doelpunten moeten zijn”, reageert hij zelfkritisch. Ondaan twijfelt even als hem gevraagd wordt naar zijn persoonlijke doelen bij de Witte Leeuwen. “Ik kijk eigenlijk niet altijd meer naar mijn doelen. Ik laat alles gewoon op me afkomen en dan zie ik aan het einde van het seizoen wel of ik er iets goeds mee heb gedaan. Eigenlijk ben ik hier een beetje blanco in gestapt.” Mede daardoor is Ondaan ook nog niet bezig met volgend seizoen of een stap hogerop. “Als er een club komt, bespreek ik dat en dan is het mooi meegenomen. Ik wil de play-offs halen, dat wil ik. Natuurlijk heb ik ambities, ik wil terug naar de top. Ook het buitenland is nog wel een ambitie.”

Ondaan kende tot dusver één ultrakort avontuur in het buitenland. In de zomer van 2017 verliet hij Excelsior voor een dienstverband bij Büyüksehir Belediye Erzurumspor, maar na drie weken had hij het al gezien in Turkije. Het werd al snel duidelijk dat Erzurumspor niet zou voldoen aan de gemaakte betalingsafspraken. “Ik ga niet in een land zitten waar je je geld niet krijgt, daar word je doodongelukkig van. Daar heb ik geen trek in. Dat avontuur heeft me een stukje voorzichtiger gemaakt. Dingen die je daar ziet, maken je mentaal echt een stuk sterker. Dag één, joh. Werden er acht mensen weggestuurd, omdat ze nieuwe spelers wilden hebben. Zo gaat dat daar. We mogen blij zijn dat we dat hier niet hebben. In Nederland mag je super vervelend zijn en krijg je alsnog honderdduizend kansen. Niet ik, want ik heb die niet gekregen. Maar over het algemeen krijg je zoveel kansen om in het team te blijven en dan kan je nog een topper worden ook. Daar is het gelijk wegwezen en dan ben je niks meer.”

Telstar heeft in de laatste vijf wedstrijden nog een reële kans om de play-offs te halen. Nu het seizoen zijn climax nadert, begint Ondaan in zijn beste vorm te raken. De aanvaller was in de laatste zeven wedstrijden goed voor zes doelpunten. “Ik vind het gewoon leuk om de verdedigers een beetje gek te maken, dat ze gaan twijfelen of ze op mij door moeten of op iemand anders. Dan is er weer iemand anders vertrokken in de ruimte die ik maak. Dan kom je toch weer terug op het stukje plezier”, zegt Ondaan met een glimlach op het gelaat. Hij kijkt even weg richting het speelveld waar hij de afgelopen weken zo makkelijk het net weet te vinden en besluit: “Ik denk dat negen van de tien voetballers niet gelukkig zijn, maar dat durven ze niet te zeggen. Dat weet ik honderd procent zeker, daar is iedereen te stoer voor. Als ik die blessure niet had gehad, zou ik er ook zo tof over doen. Natuurlijk. Die blessure laat je heel veel denken, dan weet je ook wat voor mens je bent, wie je allemaal om je heen hebt en wat geld betekent. Het zegt heel veel. Je staat er heel anders in. We mogen de play-offs halen. We mogen voetballen. We mogen elke dag op het veld staan, dat is mooi genoeg.”