‘Als de president ontevreden was, kon hij je zo een week in een hotel gooien’

Sinds zijn komst verloor FC Utrecht nog geen duel. Hidde ter Avest trainde slechts twee keer mee, veroverde meteen een basisplek en heeft met Utrecht de weg omhoog ingeslagen. De ploeg won achtereenvolgens van Heracles Almelo (2-0), Sparta Rotterdam (1-0) en AZ (0-1). Tegen PEC Zwolle redde Ter Avest afgelopen zaterdag in de slotminuut een punt voor zijn elftal (3-3). De vleugelverdediger keerde enkele weken geleden terug in Nederland na zijn eerste buitenlandse avontuur. Als speler van Udinese weerhield Ter Avest zowel Cristiano Ronaldo als Zlatan Ibrahimovic van scoren. De Tukker is blij om terug te zijn, nadat hij de Eredivisie in 2018 met een zure nasmaak verliet.

Door Mart Oude Nijeweeme

Uitgerekend in het stadion waar Ter Avest een van de zwartste bladzijdes uit zijn carrière beleefde, tekende hij drie weken geleden een contract tot medio 2024. Een bezoek aan Stadion Galgenwaard leverde de verdediger in februari 2018 een beenbreuk op, toen hij met zijn toenmalige werkgever FC Twente met 3-1 onderuit ging tegen Utrecht. Na een luchtduel met Mark van der Maarel, nu zijn grootste concurrent op de rechtsbackpositie, ging het verschrikkelijk mis voor Ter Avest. De wedstrijd was een klein half uur onderweg toen de twee een kopduel met elkaar aangingen. Ter Avest kwam daarbij zo vervelend terecht dat hij zijn kuitbeen brak. Einde seizoen, einde Eredivisie, zo bleek later. “Daar hebben we het nog wel even over gehad. Hij wist het zich nog goed te herinneren”, vertelt Ter Avest. “Het was heel ongelukkig. Hij kon er niks aan doen, ik kwam verkeerd neer.”

Ter Avest wist direct dat het mis was. Terwijl het spel nog even doorging, schreeuwde de rechtsback het uit van de pijn. Van der Maarel was de eerste speler die zich vervolgens om Ter Avest bekommerde door hem te kalmeren, waarna hij niet veel later met een brancard van het veld werd gedragen. Het bleken tot voor kort zijn laatste minuten op de Nederlandse velden. Vanaf de tribune volgde Ter Avest de teloorgang van ‘zijn’ FC Twente, de club waar hij elf jaar speelde. Degradatie naar de Keuken Kampioen Divisie kon niet worden voorkomen en Ter Avest besloot de deur van de Grolsch Veste met een nare smaak achter zich dicht te trekken.

“Het voelde niet alsof ik Twente in de steek liet”, blikt Ter Avest terug. “Natuurlijk had ik het graag anders gezien. Ik heb de hele jeugdopleiding bij Twente doorlopen. Ik hoef je niet uit te leggen hoe frustrerend het dan is dat je je team op dat moment niet kunt helpen in de strijd tegen degradatie. Dat was, bovenop de blessure, een enorme teleurstelling.” Het contract van Ter Avest liep die zomer af en dus was hij vrij om te gaan en staan waar hij wilde. Toen Udinese vervolgens voor de tweede keer in een jaar tijd aanklopte, hakte Ter Avest de knoop door. “Het sprak heel veel vertrouwen uit dat ze mij wilden hebben terwijl ik nog herstellende was van een zware blessure. Een club met een prachtige historie, in een fantastische competitie.”

Maar voordat Ter Avest de mogelijkheid kreeg om kennis te maken met de Serie A, wachtte hem een loodzware voorbereiding. Een zogeheten ritiro, waarbij selectie en staf in een aantal pittige weken de teamgeest bevorderen. Een welbekend fenomeen in Italië. “Ik moest meteen vijf weken in een hotel in Oostenrijk”, weet Ter Avest nog. “Ik sloot een maand later aan bij de groep, maar moest me eerder melden omdat ik een gebroken been had. Vijf weken in een hotelkamer, dat maak je niet vaak mee. Als ik iets moet uitlichten waar ik me over verbaasd heb in Italië, is dat het wel. De voorbereidingen in Italië zijn fysiek heel zwaar. Als het minder gaat, komt de president die niet tevreden is. Dat heb ik een paar keer meegemaakt. Die kan je dan zomaar in een hotel gooien.”

Ter Avest doorstond de test en werd bij Udinese opgevangen door Bram Nuytinck, landgenoot en collega-verdediger. “Bram zat er al een jaar. Later kwamen er nog meer Nederlanders. William Troost-Ekong kwam aan het einde van de transferwindow en in de winter werd Marvin Zeegelaar aangetrokken. Dat zie je bijna nooit, zoveel Nederlanders bij een buitenlandse club. Het zijn allemaal goede vrienden van me geworden. Ik had met iedereen een goede klik, we konden het goed vinden met elkaar. We deden ook veel samen, het Italiaanse leven ontdekken bijvoorbeeld. Daar heb ik echt wel van genoten. Sportief gezien was de wedstrijd tegen Juventus een absoluut hoogtepunt.”

Het was Ter Avest die Cristiano Ronaldo eind juli van scoren weerhield en daarmee het kampioensfeest van Juventus uitstelde. De ploeg van toenmalig trainer Maurizio Sarri had aan een overwinning genoeg om de negende landstitel op rij binnen te slepen, maar ging met 2-1 ten onder in Udine. "Zij kwamen op volle oorlogssterkte, met alle grote namen. Wij speelden met vier Nederlanders in de basis, dat maakte het extra bijzonder. Als je op het veld staat heb je niet in de gaten dat je tegenover zo’n grote speler staat", doelt Ter Avest op Ronaldo. "Je bent gefocust op de wedstrijd. Natuurlijk is het lekker dat hij niet scoort, maar dat was niet alleen mijn verdienste. Hij zwerft overal, daar heeft het hele team mee te maken. Hoe goed hij is? Fenomenaal. Dat bewijzen zijn statistieken wel, denk ik.”

Het zijn de prachtige affiches die Ter Avest koestert, nu hij weer voet op Nederlandse bodem heeft gezet. De voormalig aanvoerder van Twente gold lange tijd als vaste waarde bij de huidige nummer veertien van de Serie A en begon het seizoen zelfs nog als basisspeler, maar moest al snel plaatsmaken voor de van een blessure teruggekeerde Jens Stryger Larsen. “Ik snapte dat hij vaker speelde. Jens is Deens international, een back van topkwaliteit. Afgelopen zomer groeide bij mij steeds meer het gevoel dat ik weg wilde. Ik had bij mijn zaakwaarnemer aangegeven dat ik graag naar huis wilde. Vervolgens zijn we gaan kijken welke club het beste bij mij paste.”

Dat bleek FC Utrecht, nadat de verdediger zich eerst had aangeboden bij Twente. De Tukker voerde gesprekken met trainer Ron Jans en technisch directeur Jan Streuer, maar koos uiteindelijk voor Utrecht. Het zorgde voor teleurgestelde reacties bij FC Twente. “Het is natuurlijk heel onlogisch dat een jongen uit de Serie A met nog een contract voor anderhalf jaar vrij kan komen. Dat wist niemand. Dan meld je je bij clubs die een optie zouden kunnen zijn. Ik heb bij Twente goede gesprekken gehad. Maar dat had ik ook bij Utrecht. De ambities van Utrecht spreken mij enorm aan. De stabiliteit. Het is een grote club, dat zie je aan de spelers. Ze willen de weg omhoog inslaan en daar wil ik graag onderdeel van uitmaken.”

En dus vond een hereniging met Hake plaats. De twee kennen elkaar al een tijdje van een gemeenschappelijke tijd in Enschede. Hake werd in de zomer van 2015 door FC Twente aangesteld als tijdelijke vervanger voor de ontslagen Alfred Schreuder en mocht het karwei afmaken toen de club anderhalve maand later het vertrouwen in hem uitsprak. In zijn derde seizoen in Enschedese dienst vielen de resultaten alleen dusdanig tegen, dat Twente besloot om Hake te ontslaan. “Mijn band met René is goed. Hij is duidelijk, rustig en heel goed met zijn spelers. Toen bekend werd dat ik weg wilde bij Udinese, heeft mijn zaakwaarnemer een aantal lijntjes uitgegooid, waaronder bij Utrecht. Ik heb vervolgens onder andere met René gesproken en het voelde meteen goed. Hij weet wat hij aan mij heeft.”

Exact twee trainingen had Hake nodig om Ter Avest zijn debuut te gunnen in het shirt van Utrecht. De ploeg had slechts één van de laatste twaalf wedstrijden gewonnen, maar ontdeed zich met Ter Avest in de basis van Heracles, Sparta en AZ. Tegen PEC redde hij met een rake kopbal in blessuretijd een punt. “Of het lek boven is? Haha, dat wil ik niet zeggen. Het is mooi dat ik met goede resultaten begin. Ik wil vooral weer spelen, minuten maken. Er zit zoveel kwaliteit in deze selectie, we moeten met Utrecht snel richting de play-offs voor Europees voetbal. Laten we hopen dat het tij nu gekeerd is.”