Alireza Jahanbakhsh zit nog altijd met vragen: ‘Hij heeft nooit in mij geloofd’

Na drie jaar is Alireza Jahanbakhsh terug in Nederland en met een koffer vol ervaring neergestreken bij Feyenoord. Het verblijf van de 28-jarige Iraniër bij Brighton & Hove Albion, dat liefst twintig miljoen euro aan AZ overmaakte, liep anders dan gehoopt. In een interview met De Telegraaf blikt de aanvaller terug op zijn moeizame periode in Zuid-Engeland. Hij zit nog altijd met vragen.

Jahanbakhsh had een goede relatie met manager Chris Hughton, die de aanvaller een paar keer opbelde om voor de club te kiezen en zelfs tijdens het Gala Voetballer van het Jaar op de eerste rij aan een tafeltje zat en zag hoe de aanvaller de Zilveren Schoen en Topscorerstrofee uitgereikt kreeg. Eenmaal in Engeland merkte Jahanbakhsh al snel dat het type voetbal van Brighton hem niet erg goed ligt. Aan aanvallen komt hij maar weinig toe. “Voordat ik naar de club kwam, had ik het eerste seizoen van Brighton in de Premier League goed gevolgd. Toen speelden ze echt goed, aanvallend voetbal en wonnen ze van Manchester United en Arsenal. Toen dacht ik: oké, dit bevalt mij wel.”

Een tweede jaar in de Premier League is altijd moeilijker. “Het nieuwe is eraf, tegenstanders weten hoe je speelt. Hughton zei vaak tegen mij: ’Ali, één punt is ook belangrijk.’ Ik stond in een wedstrijd vaker rechtsback dan rechtsbuiten en had bovendien pech met een aantal blessures.” Jahanbakhsh speelt in zijn eerste seizoen negentien Premier League-duels en komt daarin niet tot scoren. Het vertrek van Hughton, na een voorbereiding waarin Jahanbakhsh een goede indruk achterliet, was een hard gelag voor de aanvaller. De komst van Graham Potter pakt niet goed voor hem uit: een 3-5-2-systeem, geen buitenspelers en geen vertrouwen van de trainer. “Hij heeft nooit in mij geloofd.”

“Ik heb echt goede wedstrijden gespeeld, maar dan stond ik er ineens weer naast. Ik vond het heel raar. Heel vaak heb ik aan hem gevraagd wat het probleem was. Of hij mij misschien op een andere positie wilde gebruiken. Ik wilde dat namelijk best proberen. Maar dan zei hij: ’Je bent echt een goede voetballer en een goed mens, maar dit is mijn keuze. Ik ben de manager en maak de beslissingen’. Dit soort gesprekken had ik al in zijn eerste jaar met hem. Het moeilijkste vond ik dat ik geen echte uitleg heb gehad. Als hij had gezegd: het ligt hieraan, of daaraan, dan had ik daar iets mee gekund. Maar ik weet het nog steeds niet.”

Jahanbakhsh deed in zijn tweede seizoen in maar tien Premier League-duels mee en scoorde twee keer, waaronder zijn fabelachtige omhaal tegen Chelsea. “Mijn zaakwaarnemer Amir sprak ook een paar keer met de clubleiding, maar die zeiden dan dat het een beslissing van de trainer is. Ook hij heeft nooit geweten wat de precieze reden was.” Brighton wilde, ondanks de weinige minuten die Jahanbakhsh maakt, niet meewerken aan een transfer, ondanks goede aanbiedingen. “Ze zeiden altijd: ’Nee, we rekenen op hem, hij doet het heel goed en we willen dat hij blijft.’ En daarna gebeurde er niets. Aan het einde van vorig seizoen zei ik tegen Amir: ’Ze komen hun beloftes niet na.’”

In zijn derde en laatste seizoen, met nog steeds Potter aan het roer, komt Jahanbakhsh tot 21 optredens in de Premier League, waarvan 15 als invaller. Feyenoord bood uitkomst en nam Jahanbakhsh voor iets meer dan een miljoen euro over. Dat kon als een opluchting voelen, maar voor de aanvaller was het toch lastig. “Ik was gewend aan de stad, hield van de mensen daar en had een goede relatie met de stafleden en meeste clubmensen. Maar ik wil gewoon weer mijn waarde hebben op het veld. Die kans kreeg ik niet. En dus moest ik door. Ik heb absoluut geen spijt van Brighton.”