Ajax treft zijn ex-doelwit voor wie de vergelijking met Eriksen te veel werd
Als Ajax het dinsdagavond in de MCH Arena opneemt tegen FC Midtjylland, staat er met Pione Sisto waarschijnlijk aan Deense zijde een voor de Amsterdammers bekende naam op het wedstrijdformulier. Enkele jaren geleden was Ajax nadrukkelijk in de markt voor de toen 21-jarige vleugelaanvaller. Sisto koos echter voor een overstap naar Celta de Vigo, beleefde in Spanje een turbulente periode en is sinds afgelopen zomer terug bij de club waar nog niet zolang geleden een grote toekomst voor hem werd voorspeld.
Door Chris Meijer
Wil je de wedstrijd LIVE kijken? Dat kan vanaf 20.30 uur op Voetbalzone.nl!
De naam van Sisto dook in de zomer van 2015 voor het eerst op in Amsterdam. “Hij is een interessante speler. Maar zes à acht miljoen euro is een hoop geld”, zo liet toenmalig trainer Frank de Boer optekenen, toen hij gevraagd werd naar de vleugelaanvaller. Ajax was niet de enige gegadigde voor Sisto, daar ook FC Porto, Borussia Dortmund en Arsenal hem op de radar zouden hebben gehad. Matthew Benham, eigenaar van FC Midtjylland, hield er bovendien een opvallende onderhandelingsstrategie op na. Alle geïnteresseerde clubs werden door Benham, eveneens eigenaar van het Engelse Brentford en bekend geworden door de implementatie van het Moneyball-principe, uitgenodigd in Londen, waar naar verluidt gesproken werd over het juiste transferbedrag voor Sisto.
In deze vergadering kwam klaarblijkelijk geen enkele club met het door Benham gewenste gedrag op de proppen, want het duurde nog een jaar voor Sisto door FC Midtjylland verkocht werd. Ondanks dat De Boer in de tussentijd nog een keer had laten weten dat hij ‘gecharmeerd was’ van de aanvaller en dat hij ‘in de systemen’ zat, telde Celta de Vigo uiteindelijk zes miljoen euro neer om hem los te weken in Denemarken. Het leek een relatief lage prijs voor een van de op dat moment grotere talenten van de Europese velden. Galicië moest voor hem een opstap vormen richting de absolute top, een podium dat al lang voor hem in de sterren geschreven leek te staan.
Toen zijn moeder hoogzwanger van hem was, besloten zijn ouders het door een burgeroorlog verscheurde Zuid-Soedan te ontvluchten. Hun eerste halte op zoek naar veiligheid, was buurland Oeganda. Daardoor kwam Sisto ter wereld in de Oegandese hoofdstad Kampala. Op een leeftijd van slechts twee maanden arriveerde hij met zijn ouders in Denemarken. “In Zuid-Soedan woonden onze ouders op een kleine boerderij, het was een enorme verandering toen we in Denemarken terechtkwamen. In Denemarken hebben de oudere generaties hard gewerkt om een welvarende maatschappij tot stand te brengen, waarin alles voor de toekomstige generaties geregeld is. Dat is in Zuid-Soedan niet het geval, daarom deden onze ouders hun uiterste best voor ons. Als je een kans krijgt, moet je daar gebruik van maken. Zo wordt dat gezien in onze familie”, sprak Sisto’s broer Angelo, een van de negen kinderen van het gezin, in gesprek met Jyllands-Posten over hun opvoeding. Het gezin kwam in Hoejslev Stationsby terecht, een gehucht in het niemandsland van het noorden van Denemarken.
Nadat het gezin naar het zestig kilometer zuidelijker gelegen Tjörring verhuisde, sloot Sisto zich op zevenjarige leeftijd aan bij de lokale amateurclub. “Hij moet uitgedaagd worden, anders raakt hij verveeld”, zei Kent Kalhoj, die als jeugdtrainer al op jonge leeftijd te doen kreeg met Sisto, eens. Het duurde nog relatief lang voordat zijn talent écht ontdekt werd bij Tjörring, want FC Midtjylland pikte hem ‘pas’ op vijftienjarige leeftijd op. Bij de club uit Herning ontwikkelde Sisto zich echter stormachtig. “Het is heel zeldzaam om iemand met zoveel vastberadenheid als Pione te zien, zelfs in een professionele omgeving. Hoe serieus Pione zichzelf en zijn talent neemt, is uniek”, zei jeugdtrainer Glen Riddersholm in een interview met Jyllands-Posten. Riddersholm wilde Sisto eigenlijk in bescherming nemen door hem zo lang mogelijk uit het eerste elftal te houden, maar dat was simpelweg onmogelijk.
Op 18 november 2012 debuteerde Sisto op zeventienjarige leeftijd in de hoofdmacht van FC Midtjylland, in de met 2-1 verloren uitwedstrijd tegen FC Kopenhagen. Bij de Deense voetbalbond wilde men zijn stormachtige ontwikkeling eigenlijk direct belonen met een uitnodiging voor Jong Denemarken. Er was echter één probleem: Sisto verkreeg pas in december 2014 de Deense nationaliteit. Een halfjaar later speelde hij op het EK in Tsjechië zijn eerste wedstrijd voor Jong Denemarken en in het treffen met het gastland nam hij meteen de winnende treffer voor zijn rekening. ‘Vandaag ben ik een matchwinner voor Denemarken, ooit was ik een vluchteling’, kopte Ekstra Bladet een dag later. Sisto ontpopte zich in die periode tot een rijzende ster, kroonde zich in 2015 met FC Midtjylland tot kampioen van Denemarken, maakte in september 2015 in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Albanië (0-0) zijn debuut in de Deense nationale ploeg en had de wereld aan zijn voeten liggen.
“Hij is een talent die bepaalde kwaliteiten heeft die weinig spelers in Denemarken hebben. Enorm getalenteerd en technisch uitstekend, hij heeft wel wat weg van Christian Eriksen. Hij werkt extreem hard en heeft een fantastische mentaliteit”, was toenmalig bondscoach Morten Olsen lovend over Sisto. Het waren juist de torenhoge verwachtingen die hem na zijn overstap naar Celta de Vigo opbraken. Want aanvankelijk leek Sisto met de Spaanse middenmoter een hele bewuste keuze te hebben gemaakt, getuige de grote clubs die ook voor hem in de markt zouden zijn geweest. Zijn start bij Celta de Vigo was vrij goed, want in zijn eerste seizoen in Spanje werd de halve finale van de Europa League gehaald. Het jaar erna verliep met totaal zes doelpunten en negen assists ook nog prima, maar het WK van 2018 vormde voorlopig een breekpunt in de carrière van Sisto.
Dat Denemarken op het toernooi in Rusland na het nemen van strafschoppen in de achtste finale strandde tegen Kroatië, zorgde voor de nodige teleurstelling in het land. Sisto, die voor de wedstrijd tegen Kroatië uit de basiself was verdwenen, werd in Denemarken aangewezen als zondebok en dat trok in mentaal opzicht een zware wissel. “Alles bij elkaar veroorzaakte een depressie. Ik was bullshit, ik wist niet wat ik wilde doen”, zei Sisto later in een interview met Politiken. Hij had het gevoel dat de Deense pers met hem afrekende als hij niet ‘drie spelers voorbij dribbelde en de bal in de kruising schoot’. “Ik kon er niet tegen als ik kritiek kreeg, dat kon ik niet vergeten. Ik vocht tegen mezelf en mijn lichaam. Er ontstonden in de jaren daarna problemen met mijn rug, mijn heupen en mijn achillespees. Als er niks veranderde, kon ik absoluut niet tot mijn veertigste verder voetballen.”
“Ik wilde mijn lichaam reinigen en ben daardoor op een dieet gegaan. De club dwingt me nergens toe, ik heb betaal mijn eigen diëtist”, vertelde Sisto. De keuze om zijn voeding rigoureus om te gooien, werd overigens geen onverdeeld succes. In 2019 at hij drie weken lang niks anders dan fruit, maar dat zorgde ervoor dat hij na verloop van tijd de trainingen niet meer kon volgen of zelfs moest overslaan. Dat terwijl Celta de Vigo op dat moment in een felle strijd tegen degradatie was verwikkeld. “Het was een hard gevecht tussen mijn eerdere ik en wie ik wilde zijn, een sterkere Pione die zich niet drukmaakt om wat anderen denken”, zei Sisto zelf over de gevolgen van zijn dieet. “Ik heb nog nooit zoiets moeilijks meegemaakt, maar ik denk dat ik op het beste moment in mijn leven ben.”
Desondanks waren de laatste twee seizoenen van Sisto bij Celta de Vigo niet bepaald succesvol. De Deense aanvaller zat vaker op de bank en de tribune dan dat hij in de basiself stond en vond in vijftig wedstrijden slechts zes keer het net. Sisto maakte zich bij Celta echter definitief onmogelijk toen hij middenin de coronacrisis Spanje met zijn auto besloot te ontvluchten. Op 27 maart besloot hij Spanje, waarop dat moment al twee weken een strenge lockdown aan de gang was, met de auto te ontvluchten. Sisto reed ruim drieduizend kilometer terug naar Kopenhagen en zijn werkgever Celta de Vigo kreeg hier pas lucht van toen hij al lang en breed onderweg was. Door zijn vlucht moest de aanvaller in de betreffende week ook de trainingen vanuit huis overslaan. Sisto keerde anderhalve maand na zijn vlucht terug in Spanje en kreeg na tirades van trainer Óscar García en president Carlos Mouriño een recordboete van 60.000 euro opgelegd. Na de hervatting van LaLiga kwam hij nog twee keer in actie, naar nu blijkt zijn laatste optredens voor Celta de Vigo.
Sisto mocht afgelopen zomer vertrekken bij Celta de Vigo ondanks een nog tot medio 2021 lopende verbintenis en leek op weg naar FC Kopenhagen. In de Deense hoofdstad werd hij met alle egards ontvangen, voerde hij gesprekken en ontstond het gevoel dat een transfer in kannen en kruiken was. Op het laatste moment koos Sisto echter voor zijn oude liefde FC Midtjylland, dat net als FC Kopenhagen bereid was om tweeënhalf miljoen euro over te maken naar Celta de Vigo. “Soms loop je een kamer binnen met een bepaald doel en dan sta je daar en ben je vergeten waarom je er ook alweer bent. Dat is me een paar keer gebeurd”, verklaarde Sisto in gesprek met Tipsbladet. “Het was mijn hart. Mijn hart koos plotseling voor Midtjylland. Ik ben gewoon mijn hart gevolgd. Ik merkte dat het altijd al mijn wens was geweest, maar soms vergeet je die. Ik moest het een en ander meemaken voordat ik erachter kwam dat Midtjylland altijd de club is geweest waarvoor ik wilde spelen.”
Dus stonden de ouders van Sisto begin september in de verder verlaten persruimte van de MCH Arena, met verf op het gezicht, traditionele kledij aan en speren in de handen. Een traditionele dans moest hem beschermen en geluk brengen tijdens zijn tweede termijn bij FC Midtjylland. Het heeft voorlopig redelijk geholpen, want in twaalf wedstrijden tekende hij voor drie doelpunten en een assist en dat resulteerde in oktober voor het eerst in anderhalf jaar weer in een uitnodiging voor de Deense nationale ploeg. In de Champions League-wedstrijden Atalanta (0-4 nederlaag) en Liverpool (2-0 nederlaag) posteerde trainer Brian Priske Sisto als aanvallende middenvelder, met voor hem een voorste linie bestaande uit Awer Mabil, Sory Kaba en Anders Dreyer. “Ik heb veel jaren met hem in het Deense elftal gespeeld. Hij is een goede speler”, zo waarschuwde Lasse Schöne Ajax in gesprek met Ajax Showtime voor de 24-voudig Deens international. “Hij heeft een goede dribbel, is beweeglijk en heeft ook een goed schot. Je moet wel echt voor hem oppassen.”