Ajax schreef geschiedenis: ‘Ik geloof niet dat de scheids hoteldebotel was’

Danny Blind is de laatste aanvoerder van een Nederlandse club die de Champions League-beker omhoogtilde. Het is zondag exact 25 jaar geleden dat Ajax dankzij een doelpunt van Patrick Kluivert de finale tegen AC Milan won in Wenen. Het was voor de oud-verdediger, destijds 33 jaar, waarschijnlijk het hoogtepunt van zijn loopbaan. De huldiging op het Museumplein en de boottocht door de grachten zullen Blind altijd bijblijven. “Kwamen we onder de zoveelste brug vandaan en jawel: wéér een orkaan van geluid.”

“Ongekend. De mensen raakten gewoon niet op. Na wedstrijden of het winnen van prijzen heb ik nooit gehuild, het was vooral die massale vreugde die me zo emotioneerde”, blikt Blind zaterdag in gesprek met het Algemeen Dagblad terug op de memorabele dagen. Hij somt op verzoek van het dagblad vier favoriete momenten van de wedstrijd op. De karatetrap van Louis van Gaal mag logischerwijs niet ontbreken. “Louis was boos dat de Roemeense scheidsrechter Craciunescu niet floot voor gevaarlijk spel van Marcel Desailly. Hij wilde iets teweegbrengen. Zo van: hé, pas op, het is niet alleen het grote Milan tegen het kleinere Ajax, wij zijn er ook nog”, memoreert de vader van Daley Blind.

“Ik geloof niet dat die scheids ineens hoteldebotel was, hoor. Maar die karatetrap staat voor mij wel symbool voor de verhoudingen. Wij wilden ons niet laten piepelen tegen het grote Milan, dat de jaren daarvoor het Europese topvoetbal had gedomineerd.” Het doelpunt van Kluivert, enkele minuten voor tijd, mag uiteraard ook niet missen. De tiener was uitzinnig van vreugde na zijn goal. “Wat ik deed? Inwendig was ik euforisch, maar ik wist ook direct: nog vijf minuten volhouden. Dus ik heb even gevierd bij het hoopje spelers en toen direct weer de concentratie gepakt. Ja, Patrick zelf had daar moeite mee.”

“Niet zo gek ook als je als jong ventje als invaller de Champions Leaguefinale beslist.” In de laatste minuut kreeg Blind nog een grote kans om er 2-0 van te maken. Dat is ook meteen zijn derde favoriete moment, ook al scoorde hij niet. “In zó'n wedstrijd bij 1-0 voor in de laatste minuut nog naar voren als centrale verdediger... Haha, ik deed het op instinct. Nu terugkijkend was het alleraardigst geweest als ik die kans had benut. Was heel leuk geweest voor de kleinkinderen. Je staat toch voor eeuwig in de statistieken. Scoren in een finale van de Champions League is iets groots.”

“Nu zie je die goal van Patrick steeds voorbijkomen, anders was ik ook onderdeel geweest van dat minuutje zendtijd. Met een beetje mazzel zie je mij nog net de beker optillen, haha.” Het optillen van de beker is het laatste favoriete moment van Blind. Hij noemt het ‘onbeschrijflijk mooi’, ook omdat hij de captain was. “Ook omdat ik voorlopig de laatste ben en misschien blijft dat ook wel zo.”