voetbalzone

‘Ajax - Dortmund krijgt een plaats in het museum van schone kunsten’

Yanick Vos20 okt 2021, 07:30
Laatst bijgewerkt: 20 okt 2021, 07:30
Advertentie

De Nederlandse kranten zijn lyrisch over Ajax, dat dinsdagavond in de Champions League de vloer aanveegde met Borussia Dortmund: 4-0. Volgens De Telegraaf maakte Ajax ‘wereldwijde reclame voor het Nederlandse voetbal en de Amsterdamse opleiding’. Door een eigen doelpunt van Marco Reus en treffers van Daley Blind, Antony en Sébastien Haller won de ploeg van trainer Erik ten Hag met ruime cijfers van de nummer twee van de Bundesliga.

Ten Hag had volgens verslaggever Mike Verweij ‘het perfecte strijdplan’ tegen Dortmund. “Waarbij Lisandro Martínez en Jurriën Timber – onder het motto ’wie niet sterk is, moet slim zijn’ – als horzels op de huid van Haaland zaten. Met zijn logische, maar voor Davy Klaassen pijnlijke beslissing Steven Berghuis als nummer tien op te stellen, koos de trainer van Ajax op die positie voor zijn creatiefste speler. Ten teken dat hij Borussia Dortmund met Ajax’ onderscheidende en meest attractieve speelwijze zou bestrijden. En wie na Ajax-Borussia Dortmund volhoudt dat 1-4-3-3 in het internationale topvoetbal niet meer van deze tijd is, valt niet meer serieus te nemen”, schrijft hij.

Volgens Verweij ontvouwde zich in een wedstrijd ‘zoals Johan Cruijff voor ogen had toen hij de boel bij Ajax in 2010 opschudde’. De journalist zag Ajax ‘een grote voetbalshow’ opvoeren en Ten Hag in de voetsporen treden van Louis van Gaal, die in 1995 als enige trainer in de clubhistorie van Ajax de eerste drie groepswedstrijden in de Champions League wist te winnen. “Die editie van het miljoenenbal slaagde Ajax er (net) niet in om de titel van het seizoen daarvoor te prolongeren, omdat de finale na strafschoppen werd verloren van Juventus. De eindstrijd is nu nog ver. Maar Ajax mag er na het spektakel tegen Dortmund in elk geval voor even van dromen.”

“Waar houdt dit op?”, schrijft het Algemeen Dagblad op de voorpagina van AD Sportwereld. De krant schrijft over ‘een regelrechte masterclass’ van Ajax. Onder meer de waarde van de Zuid-Amerikaanse spelers in Amsterdamse dienst wordt uitgelicht: “Lisandro Martínez als rots in de branding, Edson Álvarez als onvermoeibare spelverdeler en balansbewaker, en Antony als absolute smaakmaker.” Het dagblad rekent erop dat Ajax zich plaatste voor de achtste finales. “Met negen punten en klinkende doelcijfers (11-1) moet Ajax het ontzettend bont maken om zich na twee jaar afwezigheid na de winter niet bij de Europese elite te voegen, in de achtste finale van het miljardenbal.”

“Ajax - Dortmund krijgt een plaats in het museum van schone kunsten. Ajax was kunst”, schrijft Willem Vissers in zijn verslag voor de Volkskrant. De verslaggever is lyrisch over het optreden van de Amsterdammers. “Het was voetbal om te smullen, om tot de laatste wenteling van de bal op te vreten, voetbal dat eeuwig had mogen duren, of in elk geval tot diep in de Amsterdamse nacht. Uitgekiend positiespel, superbe techniek, lef en creativiteit. Spelvreugde. Ajax was in alle aspecten een klasse beter en vernederde de Duitsers.” Hij noemt Ajax ‘de machine van confetti die het stadion bijna hallucinaties bezorgde, zo regende het snippers van geluk’.

Vissers verwijst naar de enorme rookontwikkeling aan het begin van de wedstrijd nadat Ajax-fans vuurwerk afstaken. “Nadat de rook van vuurwerk was opgetrokken, alsof het zo hoorde, alsof het gordijn voor het decor langzaam opende voor de artiesten. Ajax op het toneel van het voetbal, in een stuk met talloze hoofdrolspelers, met souffleur Erik ten Hag in de coulissen”, aldus Vissers. Volgens de journalist hoefde Ten Hag weinig te zeggen, omdat ‘de acteurs wisten wat ze te doen stond’: “Plezier maken, in harmonie, bij elkaar blijven, altijd het hoogste woord voeren.” In het verslag komen alle hoofdrolspelers aan bod: “Sébastien Haller, de spits, afmaker en aangever tegelijk op de rood-witte loper. Antony, de dribbelende schavuit. Dusan Tadic, de baas van het spul. Steven Berghuis, voor de improvisatie.”

“Jurriën Timber en Lisandro Martínez, de chique uitsmijters van het luxueuze theater”, vervolgt Vissers. “Daley Blind, het genie dat zijn rol als geen ander doorgrondt. Edson Álvarez, de sobere strateeg. Noussair Mazraoui, de bode die alle rollen van anderen aanvult. Remko Pasveer, de oude man met de rust, met schitterende reddingen op de kansen voor superspits Haaland. Ryan Gravenberch, voor alle verbindingen tussen aktes en spelers. Een prachtig gezelschap. Gaat dat zien, tot het ophoudt te bestaan in deze formatie, tot de grotere gezelschappen de acteurs wegkopen, al zullen ze niet zo goed weten waar ze moeten beginnen.”

Trouw zag het duel met Dortmund voor Ajax als ‘het eerste tentamen dit seizoen op het allerhoogste niveau’. Ajax slaagde met vlag en wimpel: “Zelden werd een ploeg uit de top van de Bundesliga op Nederlandse bodem zo van het kastje naar de muur gespeeld als Borussia Dortmund dinsdagvond bij vlagen overkwam. In de kolkende Johan Cruijff ArenA werd het daarmee een bijzondere avond voor het Nederlandse voetbal, met historische trekjes. De 4-0 uitslag was een nog een magere afspiegeling van de reeks kansen die Ajax creëerde. Een ticket voor de knock-outfase van de Champions League kan Ajax na drie wedstrijden al bijna niet meer ontgaan.”