Afvaller van FC Twente duikt op bij zesvoudig kampioen: ‘Kippenvel’

De achttienjarige Sidny Lopes Cabral viel in de laatste fase van de jeugdopleiding af bij FC Twente, maar heeft via Zweden alsnog een route richting het mondiale profvoetbal gevonden. Hij heeft zich aangesloten bij de Onder-21 van tweededivisionist Helsingborgs IF en mag ook al geregeld meetrainen met het eerste elftal, waar landgenoot Anthony van den Hurk dit seizoen een van de aanvoerders is.

Door Thijs Verhaar

Dat hij eigenlijk helemaal niet van plan was om op zo’n jonge leeftijd al naar het buitenland te gaan, blijkt wel uit het feit dat hij op zijn eerste dag in zijn eigen appartement naar zijn in Nederland achtergebleven moeder moest bellen met de vraag hoe hij moest koken. “Samen met mijn zus geeft ze tips”, geeft de linksback lachend toe in gesprek met Voetbalzone. “Sowieso FaceTimen we iedere dag met elkaar, maar inmiddels kan ik gelukkig wel zelf mijn eten klaarmaken. Ik maak veel pasta’s, rijst, groentes, vis; gezonde dingen. Ook de was en de schoonmaak regel ik netjes zelf, dus ik kan wel zeggen dat ik zelfstandig ben geworden, haha.”

Lopes Cabral verblijft sinds half februari in de Zweedse kustplaats Helsingborg, van waar je met de veerboot in een half uurtje in Denemarken bent. “Ik mocht begin dit jaar al stage lopen en kreeg gelijk kippenvel toen ik het stadion zag.” De thuishaven van de zesvoudig Zweeds kampioen kan ruim 16.000 mensen herbergen en zonder coronabeperkingen is het altijd uitverkocht, zelfs nu de ploeg door de degradatie van afgelopen seizoen zal moeten knokken om terug te keren op het hoogste niveau. “De club is groot en het trainingscomplex is gewoon echt mooi, dus dat voelde meteen goed”, aldus de verdediger. “Toen ik bij de trainingen ook nog eens goed werd opgevangen en merkte dat ik meteen het vertrouwen kreeg, was ik overtuigd.”

Aanvankelijk mocht hij aansluiten bij de Onder-19, maar in korte tijd heeft hij al de stap weten te maken naar het hoogste jeugdelftal. “De club is tevreden en ik kan zelf ook mijn kwaliteiten laten zien”, glundert Lopes Cabral. “Van nature ben ik een linksback, maar hier speel ik vaker op rechtsachter. Op die positie liggen voor mij meer kansen om door te breken bij het eerste elftal.” De jongeling krijgt op dit moment alleen een onkostenvergoeding, maar zijn amateurcontract wordt omgezet in een vaste aanstelling zodra hij de stap naar de hoofdmacht kan maken. “Yes. De club gelooft in mij en voor mij is het ook goed dat ik wekelijks op dit niveau kan spelen. Daarnaast mag ik in een mooi appartement wonen en wordt alles voor mij geregeld, dus ik ben heel blij met deze kans en het vertrouwen.”

Met het geven van zijn jawoord is er na acht maanden een einde gekomen aan de zoektocht naar een nieuwe club. Lopes Cabral verbleef twee jaar bij de jeugdopleiding FC Twente, maar kreeg daar in zijn laatste seizoen weinig speeltijd door de aanwezigheid van Jayden Oosterwolde. “In de Onder-17 speelde ik nog wel alles, maar hij stond duidelijk boven mij toen ik in mijn tweede jaar een team doorschoof. Het is ook gewoon een goede speler en hij staat nu in het eerste, dus ik kan niet zeggen dat het onterecht was. Ik ging de uitdaging aan en werd ook sterker, maar zat toch met teleurstelling dat ik zo weinig speelde”, blikt hij terug. “Het was gewoon lastig om mee om te gaan, want niemand wil op de bank zitten. Ik had een derde seizoen mogen blijven, maar de club gaf aan dat hij boven mij zou blijven staan. Toen heb ik besloten dat ik beter ergens anders kon gaan kijken.”

Alleen viel het voor de ex-speler van de SC Feyenoord en Spartaan’20 niet mee om een nieuwe profclub te vinden die hem een kans wilde bieden. Zodoende besloot hij mee te gaan trainen bij de voetbalschool van oud-prof Toni Varela, die net als Lopes Cabral Kaapverdiaanse roots heeft. “Ik speelde daar met oudere jongens die meer ervaring hebben dan ik. Zij lieten me inzien dat ik er nog niet klaar voor was”, aldus de zelfbewuste verdediger. “Ik was als linksback veel meer bezig met aanvallen dan met verdedigen. Maar eerst moet ik dat op orde hebben voordat ik aan andere dingen kan gaan denken. Daar ben ik me dankzij die jongens meer bewust van geworden, dus daar ben ik iedereen daar dankbaar voor”, knikt de jongeling, die drie dagen per week bij Varela trainde en de rest van de tijd naar Amsterdam reisde om daar wedstrijden te spelen met de talentenploeg van de Van Riemsdijk Sports Academy, van wie eigenaar Gwendell van Riemsdijk nu nog steeds optreedt als zijn begeleider.

De 37-jarige Amsterdammer speelde zelf ooit met Wesley Sneijder in de jeugd van Ajax, maar redde het ondanks zijn status als jeugdinternational niet. Sindsdien maakt hij er zijn missie van om andere afvallers bij profclubs wel naar het betaald voetbal te loodsen. Via zijn academie kreeg Lopes Cabral stages aangeboden bij Roda JC en De Graafschap en uiteindelijk hapte het Zweedse Helsingborgs eveneens toe. “Ik mocht ook bij Roda komen, maar zag zelf meer kansen om door te breken in Zweden”, aldus Lopes Cabral. “Ik denk dat het niveau van de spelers in Nederland hoger ligt, maar de faciliteiten zijn bij Helsingborgs minstens zo goed. Ik krijg hier perfecte begeleiding aangeboden en de club zei dat ze een toekomstig speler van het eerste elftal in mij zien, dus die kans wil ik met beide handen aangrijpen. Vanuit hier kan ik dan hopelijk weer een mooie vervolgstap maken.”

Dat een loopbaan in de minder hoog aangeschreven buitenlandse competities ook succesvol kan zijn, bewijst zijn acht jaar oudere broer Rodney in Roemenië. “Hij speelt daar nu bijna twee jaar op het hoogste niveau en heeft het geweldig naar zijn zin, dus dat heeft me zeker geholpen. Ik weet niet of ik deze keuze anders had durven maken”, beaamt de linksback. De twee hebben veel contact met elkaar, dus belde hij zijn broer begin februari direct om hem over zijn stage in Zweden te vertellen. “Hij zei: ‘Als je daar een goed gevoel hebt, moet je gaan. Je bent sterk genoeg om het te maken daar’. Het is heel fijn dat hij me altijd steunt. Vroeger leerde hij me al alles wat hij meemaakte en ook nu weer heeft hij me een zetje in de goede richting gegeven.”

Zodoende woont Lopes Cabral dus op zijn achttiende op zichzelf in Zweden. “Dat is wel even wat anders, haha. Maar voor voetbal moet je het ervoor over hebben. En helemaal nieuw is het ook weer niet, want bij Twente woonde ik al twee jaar bij een gastgezin.” Het enige verschil is dus dat hij nu echt volledig op zichzelf is aangewezen en vrienden en familie buiten de vakanties alleen nog maar via een beeldscherm ziet. “Gelukkig spreken mijn teamgenoten allemaal goed Engels, dus de communicatie en aansluiting was gelijk daar. Ik kan op de training met iedereen praten en ook naast het veld heb ik wat spelers waar ik snel goed mee ben geworden.” Zij laten hem de stad zien en Lopes Cabral geniet van het feit dat er veel minder coronabeperkingen zijn dan in Nederland. “De winkels en de restaurants zijn gewoon open hier en ik hoef nergens een masker op. Dat is allemaal wel lekker, maar ik ben eigenlijk bijna alleen maar met voetbal bezig.”

Zoals gezegd speelt Lopes Cabral nu bij de Onder-21 en daarnaast traint hij geregeld met het eerste elftal, waar hij met Anthony van den Hurk een landgenoot treft. “Hij stuurde me bij mijn komst gelijk een berichtje dat ik hem altijd kon bellen als ik iets nodig heb. Dat is super fijn natuurlijk. Hij speelt hier al een tijdje en weet precies hoe het er hier aan toegaat. De 28-jarige spits sloot zich vorig seizoen aan bij Helsingborgs, waar hij ondanks zijn elf treffers in de Allsvenskan niet kon voorkomen dat men degradeerde. “Als hij er op het hoogste niveau al zoveel maakte, kan hij er in de tweede divisie vast nog veel meer inleggen”, verwacht Lopes Cabral. "Daar hoop ik zeker op. Yes. Natuurlijk. Als ik dan zelf ook hard blijf werken, kan ik straks zomaar ineens op het hoogste niveau voetballen.”