Acolatse leeft ‘Europese droom’ in Israël na 64 duels voor Jong Ajax

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Elton Acolatse, die in de jeugd bij Ajax speelde en na vier jaar in Belgische dienst nu is neergestreken bij het Israëlische Hapoel Beër Sheva, waar hij mag deelnemen aan de voorrondes van de Europa League.

Door Thijs Verhaar

De stad Beër Sheva ligt zo’n 120 kilometer ten zuidwesten van Jeruzalem en met meer dan 200.000 inwoners kunnen de meeste mensen betrekkelijk anoniem door de volgebouwde straten struinen, maar dat geldt niet voor de 25-jarige Acolatse. Hij arriveerde een half jaar geleden op huurbasis bij de lokale voetbalclub, werd later voor een half miljoen euro definitief overgenomen en veroverde in zijn eerste seizoen meteen de beker. “Daarmee scoor je natuurlijk punten bij de mensen hier. Als ik dan even naar de supermarkt ga, is er altijd wel iemand die een foto wil maken”, vertelt de linksbuiten geamuseerd. “Ik raak er langzaam een beetje aan gewend, maar het blijft toch apart. Dat heb ik in Nederland en België nooit zo meegemaakt. Ik zie het maar als een stukje waardering en ben blij dat ik de mensen hier wat vreugde kan geven. Ze hebben het al zwaar genoeg in de coronatijd.”

Zelf geniet hij ondanks de virusbeperkingen met volle teugen van zijn nieuwe leven. Hij beaamt dat hij aanvankelijk twijfelde of hij wel moest vertrekken naar een land waar hij in zijn hoofd direct het etiket oorlogsgebied aan koppelde, maar inmiddels voelt hij zich de koning te rijk in zijn nieuwe woonomgeving. “Toen duidelijk werd dat Hapoel Beër Sheva mij echt wilde hebben, heb ik me goed laten informeren en toen kwam ik erachter dat ik net als veel anderen een verkeerd beeld had van dit land. Het is veilig hier en ik voel me top. Het klimaat is heerlijk, de natuur is prachtig, iedereen spreekt goed Engels, de velden zijn top, de stadions normaal gesproken goed gevuld en ook de manier van voetballen ligt me uitstekend”, somt Acolatse de grootste voordelen op. “Ze denken hier heel aanvallend en dat past natuurlijk goed bij mij”, weet de voormalig speler van Jong Ajax, Westerlo, Club Brugge en Sint-Truiden.

Bij laatstgenoemde club stond hij er de eerste twee seizoenen goed op, maar een trainerswissel pakte desastreus voor hem uit, memoreert de vleugelaanvaller. “De nieuwe coach wilde het anders aanpakken en zag in mij een wingback, maar dat ben ik helemaal niet. Ik wil gewoon linksbuiten zijn en niet de hele tijd bezig moeten zijn met verdedigen. Toen Hapoel zich voor mij meldde, maakten ze meteen duidelijk dat ik me volledig op mijn favoriete positie kon focussen en dan ook nog eens bij een ploeg die ieder jaar om de prijzen speelt.” Bovendien is er nog sprake van een extra bonus, want Acolatse speelde onlangs tegen FK Dinamo Batoemi uit Georgië (3-0 winst) zijn allereerste officiële wedstrijd in Europees verband. “Het was maar een eerste voorrondeduel, maar toch is het een droom die uitkomt. Ik heb er bovendien zeker geloof in dat we ons kunnen plaatsen voor de groepsfase. Tegen Dinamo legden we echt een goede pot op de mat en we hebben een sterke ploeg staan.”

De club strijdt de laatste jaren steevast mee om het Israëlische kampioenschap en strandde vorig seizoen pas in de vierde en laatste voorronde van de Europa League, toen Feyenoord tweemaal met 3-0 te sterk was. Nu neemt men het in de tweede voorronde op tegen KF Laçi uit Albanië. Die wedstrijd staat voor donderdag ingepland en Acolatse stevent andermaal af op een basisplaats. Sinds zijn komst is hij een onbetwiste basisspeler en met zijn contract tot medio 2024 zit hij voorlopig gebeiteld. “Daar spreekt heel veel vertrouwen uit, al weet ik niet of ik hier ook echt vier jaar ga blijven. Het zou ook kunnen dat ik na één of twee goede seizoenen een mooie vervolgstap kan maken. Als ik hier kampioen word en mezelf kan laten zien in de Europese wedstrijden, weet je nooit wat er gebeurt”, ontvouwt de Nederlander zijn ambities.

Voorlopig zegt hij echter volop te leren van zijn nieuwe omgeving en ook op persoonlijk vlak voelt hij dat hij stappen maakt. “Je wordt steeds volwassener en daardoor sta je ook steviger in je schoenen. Ik ben altijd al goed geweest in het uitspelen van mijn mannetje en lever nu ook steeds vaker een goed vervolg omdat mijn overzicht beter is geworden”, vervolgt Acolatse zijn analyse. “Ik ben altijd wel een harde werker geweest en blijf knokken voor het hoogst haalbare.” Waar dat hem in de naderende topjaren van zijn carrière gaat brengen, durft Acolatse niet te voorspellen. “Op dit moment denk ik zeker dat ik de subtop van de Eredivisie zeker aan zou kunnen, maar het is altijd afwachten wat er op je pad komt.”

De vleugelaanvaller sluit zeker niet uit dat hij ooit in de hoogste Nederlandse afdeling terecht komt, want dat is wel iets wat hem bezig houdt. “Ik heb er door mijn vertrek bij Jong Ajax naar Westerlo inderdaad nog nooit gespeeld. Dat vind ik zelf ook wel opmerkelijk”, knikt Acolatse instemmend. “In het verleden is er wel belangstelling vanuit Nederland geweest. Ik heb echter altijd de voorkeur gegeven aan België en heb daar ook geen spijt van”, aldus de vleugelaanvaller. “Bij Club Brugge heb ik met heel sterke spelers op het veld gestaan en ook bij mijn andere ploegen heb ik het goed naar mijn zin gehad. Ik heb bijvoorbeeld ook nog steeds contact met Ruud Vormer en Stefano Denswil. Ik vind het mooi dat je in de voetballerij overal nieuwe mensen leert kennen. Ik spreek ook nog veel gasten van Ajax en in Israël is het niet anders. Voetbal verbroedert echt.”

Acolatse speelde bij Jong Ajax onder meer samen met Kenny Tete en Frenkie de Jong, terwijl Matthijs de Ligt net aansloot toen de vleugelaanvaller vertrok naar Westerlo. “Dat zijn toch wel heel mooie namen om mee gevoetbald te hebben. Het is leuk om te zien dat zij nu op top-topniveau spelen”, stelt Acolatse. Zelf acteert hij in het normaal gesproken zeer sfeervolle Turner Stadium, waar iets meer dan 16.000 mensen terecht kunnen. “Door de coronatijd is het nu natuurlijk leeg, maar vlak na mijn komst heb ik het één keer vol meegemaakt en dan staat de boel hier echt op zijn kop. Daar krijg je zo veel energie van”, verklaart de 25-jarige, die de beleving van de fans nu vooral online en op straat meekrijgt. “Het zijn echt hele emotionele en warme mensen en je merkt dat het hier enorm leeft. Iedereen zorgt ervoor dat je je op je gemak voelt en dat helpt enorm als je alleen in een land terecht komt. Gelukkig heeft iedereen binnen de club me goed opgevangen en helpen ze me ook om het op het veld te laten zien.”

Drievoudig Israëlisch kampioen Beër Sheva heeft de eerste competitiezege van het seizoen meteen binnengehaald tegen Netanya en is dit seizoen weer een van de kanshebbers voor de titel, die het de afgelopen twee seizoenen aan Maccabi Tel-Aviv moest laten. Die ploeg won onlangs ook de nationale Super Cup van bekerwinnaar Acolatse, maar de Nederlander blijft optimistisch. “We weten wat wij kunnen en we hebben behalve een sterk team ook een goede trainer. Ik ga vol voor het kampioenschap en anders moet het volgend jaar”, doelt de vleugelaanvaller op zijn ambitie om binnen twee seizoenen een grote prijs te pakken en dan een mooie transfer te verdienen.

Zien we hem dan toch over één of twee jaar in de Eredivisie? “Wie weet dat het ooit nog een keer gaat gebeuren, haha. Ik wil in ieder geval na mijn avontuur in Israël doorgroeien naar een betere competitie zodat mezelf kan testen op een zo hoog mogelijk niveau. Ook vind ik het een mooi idee om de mensen in Nederland te laten zien waar ik nu toe in staat ben. Misschien dat dat in de toekomst via de Eredivisie mogelijk is, of anders nu via de Europa League. Het zou natuurlijk ook top zijn om daarin tegen een Nederlandse ploeg uit te komen. Daar gaan we voor!”